Białoruska Socjaldemokratyczna Hramada

Partia „Białoruska Socjaldemokratyczna Hramada”
Партыя «Беларуская сацыял-дэмакратычная Грамада»
Państwo

 Białoruś

Lider

Siarhiej Czeraczeń

Data założenia

1991-1996, wznowiona 15 lutego 1998[1]

Adres siedziby

220013, Mińsk, ul. Kulman, 4; tel 226-74-37

Ideologia polityczna

centrolewica, socjaldemokracja, państwo opiekuńcze, proeuropeizm

Liczba członków

ok. 3600 zarejestrowanych, ok. 100–150 aktywnych

Strona internetowa

Partia „Białoruska Socjaldemokratyczna Hramada” (biał. Партыя «Беларуская сацыял-дэмакратычная Грамада») – partia polityczna na Białorusi, opozycyjna wobec władzy prezydenta Alaksandra Łukaszenki. Jej przewodniczącym był Stanisłau Szuszkiewicz, a organem kierowniczym jest Centralna Rada.

Deklarowanym celem BSH jest stworzenie humanitarnego, demokratycznego społeczeństwa na fundamencie gospodarki mieszanej i różnorodności struktur politycznych; prawna i socjalna ochrona ludzi pracy; potwierdzenie zasad wolności ludzkiej, socjalnej sprawiedliwości i solidarności[1].

Nazwa partii jest myląca – programie przyjętym na 2. zjeździe w 1999 określono, że BSH jest partią centroprawicową. Nie trzyma się, jak to określono w programie, ustalonej wśród partii socjaldemokratycznych zasady gospodarki regulowanej przez państwo, natomiast występuje za gospodarką mieszaną, przede wszystkim rynkową. Ponadto, dużą rolę w programie poświęcono sprawie odrodzenia narodowego i wzmocnieniu niezależności państwowej Białorusi, co także jest cechą partii prawicowych. BSH jest typową przedstawicielką tzw. białoruskiej opozycji demokratycznej.

Partia była współzałożycielem utworzonej 9 stycznia 2011 roku Narodowej Koordynacyjnej Rady Opozycji, której zadaniem jest domagać się uwolnienia ludzi aresztowanych z przyczyn politycznych, informować obywateli Białorusi i wspólnotę międzynarodową, domagać się powrotu Białorusi na drogę prawa i demokracji, a także tworzyć warunki do przeprowadzenia w kraju wolnych i demokratycznych wyborów[2].

Historia

  • 1991 – stworzenie Białoruskiej Socjaldemokratycznej Hramady, na przewodniczącego wybrany został Michaił Tkaczou[3];
  • 1992–1995 – szefem partii był Aleh Trusau;
  • 1996 – zjednoczenie z Partią Zgody Ludowej, stworzenie Białoruskiej Socjaldemokratycznej Partii (Ludowa Hramada), na czele z Mikałajem Statkiewiczem;
  • 1998 – odnowienie Białoruskiej Socjaldemokratycznej Hramady na czele ze Stanisławem Szuszkiewiczem;
  • 15 lutego 1998 – przyjęcie statutu BSH przez Zjazd Założycielski;
  • 27 maja 1998 – oficjalna rejestracja partii przez władze;
  • 18 kwietnia 1999 – przyjęcie przez drugi zjazd nowej redakcji statutu partii;
  • 30 sierpnia 1999 – ponowna rejestracja partii (procedura dotyczyła wówczas wszystkich partii).

W 2002 roku partia liczyła 1271 członków[4]. Pod koniec listopada 2016 roku Szuszkiewicz podał, że partia miała oficjalnie około 3600 członków „i ostatnio nawet wstępowała do niej młodzież”, faktycznie jednak w całym kraju działało ok. 100-150 aktywistów[5].

Pod koniec listopada 2016 roku lider partii Stanisłau Szukiewicz ogłosił, że BSH nie będzie więcej wynajmować biur, ponieważ nie jest w stanie ponosić tak wysokich kosztów. Według białoruskiego prawa posiadanie siedmiu biur jest wymagane dla utrzymania rejestracji partii, oznaczałoby to zatem, że ugrupowanie zostanie zlikwidowane. Szuszkiewicz zapowiedział przekształcenie partii w „komitet organizacyjny na rzecz jej odtworzenia”, co pozwoliłoby zbierać się w prywatnych mieszkaniach. Wskazywał także na swój zbyt zaawansowany wiek, by kierować partią, oraz wyrażał żal, że sterów nie przejmuje młodsze pokolenie[5]. Tym niemniej, według stanu na 2021 roku, BSH nadal znajdowała się na oficjalnej liście zarejestrowanych partii[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c Сведения о политических партиях, зарегистрированных в Республике Беларусь (biał.). Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Białorusi. [dostęp 2017-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-11)].
  2. Створаная Нацыянальная каардынацыйная Рада апазыцыі (biał.). Radio Swaboda, 2011-01-09 13:19. [dostęp 2017-12-04].
  3. Rafał Czachor, Proces kształtowania się systemu partyjnego w Republice Białoruś w latach 1991–1994, „Studia z Nauk Społecznych. Zeszyty Naukowe DWSPiT w Polkowicach”, nr 5, 2012, s. 102.
  4. Часть вторая. [dostęp 2007-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-19)].
  5. a b Кастусь Заблоцкі: Станіслаў Шушкевіч закрывае сваю партыю (biał.). Białoruskie Radio Racja, 2016-11-29. [dostęp 2021-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-02)].

Media użyte na tej stronie