Bieżuńczanie

Bieżuńczanie, Bieśniczanie, Biełżuczanie, Besunzane (civitates II)plemię słowiańskie zaliczane do Słowian Zachodnich żyjące nad Nysą Łużycką, prawdopodobnie w okolicach dzisiejszego Zgorzelca. Od wschodu graniczyli ze śląskimi Bobrzanami, od północy z plemionami Zara, Słupianami, Łużyczanami, od zachodu z Milczanami, a od południa z czeskimi Chorwatami i Pszowianami. Czcili swoją świętą górę – Landeskrone. Istnieją również wzmianki, że w obawie przed naporem Niemców z Marchii Miśnieńskiej i chrześcijaństwa ukryli swojego bożka Flinsa[1][2] w okolicy Świeradowa-Zdroju w górnym biegu Kwisy. Plemię wymienione w IX w. w Geografie Bawarskim[3]. Dopisek przy nazwie łacińskiej "civitates II" oznacza że wg spisu sporządzonego przez mnicha zwanego Geografem Bawarskim "Bezunzane" posiadali dwa grody.

Literatura

  • Szkice Górnołużyckie tom 2 W. Bena, U. Zubrzycka, P. Zubrzycki, K. Fokt, ISSN 1642-5529, Zgorzelec 2004

Zobacz też

Przypisy

  1. Ryszard Kincel, Bożek Flins w polskim piśmiennictwie, naszesudety.pl, 17 listopada 2008 [dostęp 2016-04-28].
  2. Krzysztof Manlius (Manilius). „De idolo Lusatorium (Lusatiorum) deiecto Flyns”.
  3. "Geograf Bawarski". Descriptio civitatum et regionum ad septentrionalem plagam Danubii.