Bitwa o Al-Bab

Bitwa o Al-Bab

wojna domowa w Syrii
Siły Zbrojne Syrii      Kurdowie      Państwo Islamskie      Wolna Armia Syrii
Czas	6 listopada 2016 – 27 lutego 2017
Miejsce	Dystrykt Al-Bab
Terytorium	Syria
Przyczyna	obecność ISIS w tym regionie
Wynik	wyparcie Państwa Islamskiego, zajęcie Al-Bab przez armię turecką, pomniejsze zdobycze terytorialne dla rządu syryjskiego i Rożawy
Strony konfliktu
Turcja  FSA  Syria  SDF  Państwo Islamskie
Siły
2000+ 1000+ 10 000 5000+[1]
Straty
500+ zabitych[2] 13+ zabitych[3] 650+ zabitych[4]
Położenie na mapie Syrii miejsce bitwy
36°22′21″N 37°31′04″E/36,372500 37,517778

Bitwa o Al-Bab – walka o wyparcie Państwa Islamskiego z miasta Al-Bab w muhafazie Aleppo, na którą składała się ofensywa rozpoczęta armii tureckiej i wspierających ją rebeliantów od strony północnej, natarcie Syryjskich Sił Demokratycznych (SDF) od wschodu i zachodu miasta oraz uderzenie Sił Zbrojnych Syrii od południowego zachodu.

Celem wszystkich trzech sił atakujących było zlikwidowanie ISIS i odebranie mu terytorium, lecz ze względu na różne interesy polityczne i strategiczne przeszkadzały one sobie wzajemnie, a nawet bezpośrednio ze sobą walczyły. W wyniku bitwy siły pod dowództwem Turcji zajęły Al-Bab, Kabbasin i Biza’a, armia syryjska zdobyła Tadif, a SDF zyskały parę miejscowości na wschodzie i zachodzie od miasta.

Tło

W 2016 roku zbliżała się do końca długotrwała bitwa o Aleppo, gdzie rządowe siły syryjskie uzyskały przewagę nad bojówkami rebeliantów. Natomiast w północnej i północno-wschodniej części Syrii znaczne terytorium wywalczyli sobie Kurdowie, zorganizowani m.in. w Powszechne Jednostki Ochrony. Od 2014 tworzyli tam autonomiczną administrację. Kurdowie aktywnie uczestniczyli w walce z Państwem Islamskim (ISIS), nawiązali współpracę z amerykańską koalicją CJTF-OIR, a 12 sierpnia 2016 zdobyli Manbidż^[5].

Rosnąca w siłę kurdyjska autonomia była nie w smak Turcji, gdyż państwo to było wieloletnim wrogiem kurdyjskich ruchów niepodległościowych i separatystycznych. 24 sierpnia 2016 Tureckie Siły Zbrojne rozpoczęły operację „Tarcza Eufratu”, wymierzoną zarówno przeciw ISIS jak i oddziałom Kurdów^[6]. 28 sierpnia wskutek tureckiego bombardowania zginęło 20 osób^[7]. 30 sierpnia USA zarządziły rozejm w regionie^[8]. Zawieszenie broni zostało przyjęte przez Kurdów^[9], lecz skrytykowane przez Turcję chcącą kontynuować działania przeciw Kurdom^[10]. Turcy i Kurdowie, zajęci sobą, nie zapobiegli przejęciu czterech pobliskich wsi (m.in. Arab Hasan Saghir) przez ISIS^[11].

Przebieg

„Wyścig” do Al-Bab

„Wyścig” do Al-Bab rozpoczęła 6 listopada 2016 tzw. Wolna Armia Syrii^[12], formacja rebeliancka, sprzyjająca Turcji. Kurdowie natychmiast zareagowali rozpoczynając natarcie spod miejscowości Al-Arima.

Do 15 listopada pro-tureccy bojownicy zdobyli Kabbasin^[13], lecz 19 listopada miejscowość tę ponownie przejęło ISIS^[14]. 21 listopada Turcy zaatakowali Kurdów na wschód od Al-Bab^[15], a następnego dnia przejściowo opanowały Kabbasin^[16]. Na ten moment bitwa była dosłownie trójstronna, gdyż siły tureckie, kurdyjskie i ISIS walczyły każdy z każdym^[17]. 24 listopada trzech Turków zginęło w ataku powietrznym, o który podejrzewano Syrię (rząd Syrii zaprzeczył^[18]).

2 grudnia pro-tureccy bojówkarze otrzymali rozkaz wstrzymania ofensywy na Al-Bab^[19]. Tę kilkudniową przerwę w działaniach zbrojnych przeciw ISIS potwierdzili Kurdowie^[20]. Działania wznowiono w drugiej połowie miesiąca, a 21 grudnia oddziały pro-tureckie weszły na drogę łączącą Al-Bab z Aleppo^[21]. 23 grudnia Recep Tayyip Erdoğan nazwał bitwę o Al-Bab „prawie skończoną”, lecz dwa dni później ISIS podjęło kontratak^[22]. Trzydziestu cywilów zostało zabitych przez ISIS podczas próby ewakuacji z Al-Bab^[23]. W tym czasie Siły Zbrojne Syrii rozprawiły się z rebeliantami w Aleppo i mogły użyć 10 000 żołnierzy na kierunku Al-Bab.

Po nowym roku, FSA oskrzydliła Al-Bab od północnego wschodu^[24], tym samym odcinając Kurdów od tego miasta. W walkach z ISIS uczestniczyła też armia turecka^[25]. 16 stycznia do walk o Al-Bab włączyła się Syria (rząd centralny), której lotnictwo ostrzelało pozycje terrorystów^[26]. 17 stycznia kryjówki islamistów zostały też zbombardowane przez samoloty amerykańskie^[27]. Do końca stycznia syryjscy żołnierze opanowali wsie położone na południe od Al-Bab^[28]. Tylko w ramach ofensywy Sił Zbrojnych Syrii zabito 650 terrorystów^[4]. Poległo też minimum trzynastu Syryjczyków^[3]. Współdziałająca z Turcją tzw. Wolna Armia Syrii (FSA) straciła ponad 500 zabitych w walce z ISIS^[2].

Do 6 lutego ISIS w Al-Bab znalazło się w całkowitym okrążeniu^[29]. W mieście pozostawało około 5000 terrorystów^[1]. Jednym z ich liderów był Jonathan Jeffrey, obywatel Francji, 20 lutego schwytany przez pro-turecką FSA^[30].

23 lutego 2017 pozostali terroryści ISIS w Al-Bab poddali się Turkom^[31]. Tego samego dnia Turcy opanowali też Kabbasin i Biza’a^[32].

Pomimo utraty Al-Bab, ISIS pozostało zagrożeniem dla tej okolicy. 24 lutego 2017 islamiści przeprowadzili dwa zamachy we wsi Susijan, zabijając łącznie 68 osób^[33]. W związku z zagrożeniem terrorystycznym, Siły Zbrojne Syrii kontynuowały natarcie na wschód^[34]. Natarciu przewodziły wsławione w bojach „Siły Tygrysa”^[35], czyli oddziały, którymi dowodził Suhajl al-Hasan^[34]. 26 lutego żołnierze zdobyli miejscowość Tadif przyległą do Al-Bab^[36]. 27 lutego, z inicjatywy rosyjskiej, zarządzono zawieszenie broni.

Reakcje

•  Rożawa: Władze autonomii twierdziły, że przejęcie Al-Bab przez pro-tureckich bojowników było wynikiem zmowy między Turcją a Syrią zakładającej wycofanie tureckiego poparcia dla rebeliantów w Aleppo w zamian za „wolną rękę” w Al-Bab – miałoby to uniemożliwić połączenie sił między terytoriami kontrolowanymi przez Kurdów^[37].
•  Turcja: Wicepremier Numan Kurtulmuş oświadczył, że Turcja nie odda zajętego obszaru rządowi Syrii^[38].

Następstwa

Pomimo zawieszenia broni 27 lutego 2017, sytuacja w rejonie Al-Bab pozostała niespokojna. 28 lutego w ataku ISIS zginęło 11 syryjskich żołnierzy^[39].

Siły Zbrojne Syrii ponowiły ofensywę w marcu, odbijając Dajr Hafir, ostatni bastion ISIS w muhafazie Aleppo^[40]. W rezultacie Syryjczycy rozdzielili obszar zajmowany przez Turków i FSA od tego zajmowanego jeszcze przez ISIS^[41], wychodząc na Równiny Maskana (Maskanah Plains) nad Zbiornikiem Al-Asad^[42].

Strategicznym znaczeniem bitwy o Al-Bab było nawiązanie ograniczonej współpracy syryjskiej armii i Kurdów przeciwko działaniom Turcji (wcześniej już podejmowano taką niepewną współpracę w obronie przed ISIS^[43])^[44]. Natomiast tzw. Wolna Armia Syrii stała się formacją całkowicie zależną od Turcji i realizującą jej interesy^[45][46].

Przypisy