Björn Kircheisen

Björn Kircheisen

Data i miejsce urodzenia	6 sierpnia 1983 Erlabrunn
Klub	WSV Johanngeorgenstadt
Wzrost	183 cm
Debiut w PŚ	10.02 2001, Liberec (14. – Gundersen)
Pierwsze punkty w PŚ	10.02 2001, Liberec (14. – Gundersen)
Pierwsze podium w PŚ	23.11 2001, Kuopio (2. – Gundersen)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy Igrzyska olimpijskie srebro Salt Lake City 2002 Sztafeta srebro Turyn 2006 Sztafeta srebro Soczi 2014 Sztafeta brąz Vancouver 2010 Sztafeta Mistrzostwa świata złoto Lahti 2017 Sztafeta srebro Val di Fiemme 2003 Sztafeta srebro Oberstdorf 2005 Gundersen srebro Oberstdorf 2005 Sztafeta srebro Sapporo 2007 Sztafeta srebro Liberec 2009 Sztafeta srebro Liberec 2009 Gundersen HS134 srebro Oslo 2011 Sztafeta HS134 srebro Oslo 2011 Sztafeta HS106 brąz Sapporo 2007 Sprint brąz Val di Fiemme 2013 Gundersen HS134 brąz Lahti 2017 Gundersen HS100 Mistrzostwa świata juniorów złoto Karpacz 2001 Sztafeta złoto Schonach 2002 Gundersen złoto Schonach 2002 Sztafeta złoto Sollefteå 2003 Gundersen złoto Sollefteå 2003 Sprint złoto Sollefteå 2003 Sztafeta Puchar Świata 3. miejsce 2002/2003 3. miejsce 2005/2006 Puchar Świata (sprint) 3. miejsce 2002/2003 3. miejsce 2005/2006 Letnie Grand Prix 2. miejsce 2011 3. miejsce 2007 3. miejsce 2014
Strona internetowa

Björn Kircheisen (ur. 6 sierpnia 1983 w Erlabrunn) – niemiecki kombinator norweski, czterokrotny medalista olimpijski, dwunastokrotny medalista mistrzostw świata i sześciokrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Björn Kircheisen pojawił się w 26 sierpnia 2000 roku, kiedy wystartował w trzeciej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej. Zajął wtedy 70. miejsce w zawodach indywidualnych w Klingenthal. Pół roku później, 25 stycznia 2001 roku w Karpaczu zadebiutował w Pucharze Świata B, zajmując drugie miejsce w zawodach metodą Gundersena. W lutym 2001 roku wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Karpaczu, gdzie wraz z kolegami wywalczył złoty medal w konkursie drużynowym. Zaledwie kilka dni później, 10 lutego 2001 roku w Libercu Kircheisen zadebiutował w Pucharze Świata. Zajął tam 14. miejsce w Gundersenie, zdobywając jednocześnie swoje pierwsze punkty PŚ. W sezonie 2000/2001 wystartował jeszcze dwukrotnie, przy czym punkty zdobył 10 marca w Oslo, gdzie zajął 24. miejsce w sprincie. Dało mu to 50. pozycję w klasyfikacji generalnej.

Pierwszy raz na podium zawodów PŚ stanął już w pierwszym konkursie sezonu 2001/2002. Miało to miejsce 23 listopada 2001 roku w fińskim Kuopio, gdzie zajął drugie miejsce w Gundersenie, ustępując tylko swemu rodakowi, Ronny'emu Ackermannowi. Później na podium stanął jeszcze tylko 11 stycznia 2002 roku w Val di Fiemme, gdzie zajął trzecie miejsce w sprincie. Jeszcze w styczniu tego roku zdobył złote medale w Gundersenie i zawodach drużynowych podczas mistrzostw świata juniorów w Schonach. Bezpośrednio po nich wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie wraz z Ackermannem, Georgiem Hettichem i Marcelem Höhligiem wywalczył srebrny medal w zawodach drużynowych. Ponadto zajął dziewiąte miejsce w sprincie i piąte w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej tego sezonu zajął czternaste miejsce.

Sezon 2002/2003 zaczął od zajęcia trzeciego miejsca w Ruce 29 listopada 2002 roku. Wysoką dyspozycję utrzymywał przez cały sezon, jeszcze pięciokrotnie stawał na podium. Już 6 grudnia w Trondheim Björn po raz pierwszy w karierze wygrał zawody PŚ - był najlepszy w sprincie. Wygrał także dwa kolejne konkursy w Trondheim: 7 grudnia metodą Gundersena i 8 grudnia kolejny sprint. Na podium stanął także 14 grudnia w Harrachovie, gdzie był trzeci w Gundersenie oraz 8 marca w Oslo, gdzie był trzeci w sprincie. W efekcie zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej oraz w klasyfikacji sprintu. W lutym 2003 roku zdobył ponadto złote medale we wszystkich zawodach w kombinacji norweskiej rozgrywanych na mistrzostwach świata juniorów w Sollefteå. Kilkanaście dni później wystartował także na mistrzostwach świata w Val di Fiemme, gdzie razem z Ackermannem, Hettichem i Thorstenem Schmittem zdobył srebrny medal w zawodach drużynowych. W swoim najlepszym indywidualnym starcie - sprincie - zajął siódmą pozycję.

W sezonie 2003/2004 przechodził wyraźny kryzys formy - jego najlepszym wynikiem było dziewiąte miejsce w Gundersenie 30 grudnia 2003 roku w Oberhofie. W klasyfikacji końcowej zajął 39. miejsce. Do czołówki powrócił już w sezonie 2004/2005, w którym zajął szóste miejsce. Trzykrotnie stawał na podium: 12 lutego w Pragelato był trzeci w sprincie, 4 marca 2005 roku w Lahti był drugi w sprincie, a dzień później wygrał zawody metodą Gundersena. W lutym wziął udział w mistrzostwach świata w Oberstdorfie, gdzie wspólnie z Haseneyem, Hettichem i Ackermannem zdobył srebrny medal w sztafecie. Ponadto srebro zdobył także w Gundersenie, ulegając Ackermannowi o 1,2 sekundy. W sprincie Kircheisen zajął czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Kristianem Hammerem z Norwegii.

Ponownie na trzecim stopniu podium klasyfikacji generalnej Pucharu Świata Niemiec stanął w sezonie 2005/2006. Początkowo Björn osiągał przeciętne wyniki, plasując się często w drugiej lub trzeciej dziesiątce. Pierwszy raz na podium stanął dopiero w drugiej części sezonu, 22 stycznia 2006 roku w Harrachovie, gdzie zajął drugie miejsce w Gundersenie. Był to jeden z ostatnich konkursów PŚ przed igrzyskami olimpijskimi w Turynie. Na igrzyskach tych indywidualnie zajął siódme miejsce zarówno w sprincie jak i Gundersenie. W konkursie drużynowym Niemcy z Kircheisenem w składzie ponownie zdobyli srebrny medal. Po powrocie do rywalizacji pucharowej, 4 marca 2006 roku zajął drugie miejsce w Gundersenie, a dzień później okazał się najlepszy w sprincie. Na mocną końcówkę sezonu złożyły się także czwarte miejsce 11 marca w Oslo i zwycięstwo dzień później, a także drugie miejsce w starcie masowym 18 marca w Sapporo i czwarte w sprincie 19 marca 2006 roku.

Dobrze prezentował się także w sezonach 2006/2007 i 2007/2008. W tym czasie pięciokrotnie zwyciężał w zawodach Pucharu Świata, raz był drugi i raz trzeci. W lutym 2007 roku wystartował na mistrzostwach świata w Sapporo, gdzie swoją medalową kolekcję powiększył o kolejny srebrny medal zdobyty w konkursie drużynowym oraz o brązowy, wywalczony w sprincie, w którym lepsi byli tylko Hannu Manninen z Finlandii oraz Norweg Magnus Moan. W lecie 2007 roku wystąpił w dziesiątej edycji Letniego GP. Na podium stanął raz - 24 sierpnia 2007 roku był drugi w Klingenthal. Był także dwukrotnie czwarty i raz dziesiąty, co pozwoliło zająć mu trzecie miejsce w klasyfikacji końcowej cyklu.

Rywalizację w sezonie 2008/2009 zaczął od dwóch słabszych występów w Ruce. Pierwszego dnia, 29 listopada zajął 23. miejsce w Gundersenie, a drugiego dnia w tej samej konkurencji uplasował się sześć pozycji niżej. W pozostałych startach pucharowych prezentował się już tylko lepiej. Ośmiokrotnie stawał na podium. Już 7 grudnia w Trondheim zajął drugie miejsce w Gundersenie, wynik ten powtórzył 20 grudnia w Ramsau, a dzień później wygrał. W Schonach 4 stycznia był trzeci, a sześć dni później w Val di Fiemme był najlepszy w starcie masowym. Do końca stycznia jeszcze trzykrotnie zajmował miejsce na podium: 13 stycznia w Whistler był trzeci, a dzień później drugi w Gundersenie, trzeci był także 31 stycznia w Chaux-Neuve w tej samej konkurencji. Mistrzostwa świata w Libercu w 2009 roku zaczął od zajęcia 26. miejsca w starcie masowym. Niepowodzeniem zakończył się także start Kircheisena w Gundersenie na normalnej skoczni - zajął tam dopiero 45. miejsce. Razem z Ackermannem, Erikiem Frenzlem i Tino Edelmannem zdobył srebrny medal w drużynie. W ostatnim starcie tych mistrzostw, w zawodach metodą Gundersena na dużej skoczni, gdzie był drugi za Billem Demongiem ze Stanów Zjednoczonych. Sezon zakończył na czwartej pozycji w klasyfikacji generalnej.

W sezonach 2009/2010 i 2010/2011 spisywał się nieco słabiej, zajmując odpowiednio dziesiąte i siódme miejsce w klasyfikacji końcowej. W tym czasie czterokrotnie stawał na podium, wygrywając dwa konkursy: 20 grudnia 2009 roku w Ramsau i 11 marca 2011 roku w Lahti był najlepszy w Gundersenie. Na igrzyskach olimpijskich w Vancouver indywidualnie plasował się w okolicach 20. pozycji. Za to w zawodach drużynowych Niemcy w składzie: Johannes Rydzek, Tino Edelmann, Eric Frenzel i Björn Kircheisen zdobyli brązowy medal. Rok później, podczas mistrzostw świata w Oslo Niemcy w tym samym składzie zdobyli srebrne medale na normalnej i dużej skoczni. W indywidualnych startach Björn zajął 28. miejsce w Gundersenie na normalnej skoczni, a na dużej nie wystartował, chociaż został zgłoszony do zawodów. W lecie 2011 roku startował w czternastej edycji Letniego GP. Trzykrotnie plasował się na podium, z czego dwa razy był drugi i raz trzeci. W efekcie cykl zakończył na drugim miejscu w klasyfikacji końcowej.

W lutym w 2013 roku brał udział w mistrzostwach świata w Val di Fiemme, gdzie na normalnej skoczni zdobył brązowy medal. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Francuz Jason Lamy Chappuis oraz Austriak Mario Stecher. Na dużej skoczni był czternasty, a w sztafecie Niemcy zajęli szóste miejsce. Były to pierwsze od 12 lat mistrzostwa świata, na który reprezentacja Niemiec nie zdobyła medalu w zawodach drużynowych. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Soczi wspólnie z Fabianem Rießle, Johannesem Rydzekiem i Erikiem Frenzelem zdobył srebrny medal w drużynie. Indywidualnie wystąpił tylko w konkursie na dużej skoczni, gdzie był czwarty, przegrywając walkę o medal z Fabianem Rießle o 0,5 sekundy. Na mistrzostwach świata w Falun w 2015 roku brał udział tylko w Gundersenie na dużej skoczni gdzie zajął 23 pozycję.

W marcu 2018 zakończył karierę sportową i został trenerem kombinacji norweskiej^[1].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
18.	9 lutego	2002	Salt Lake City	Gundersen K-90/15 km	39:11,7	+1:44,2	Samppa Lajunen
2.	14 lutego	2002	Salt Lake City	Sztafeta K-90/4x5 km[2]	48:42,2	+7,5	Finlandia
9.	21 lutego	2002	Salt Lake City	Sprint K-120/7,5 km	16:40,1	+1:05,1	Samppa Lajunen
7.	11 lutego	2006	Pragelato	Gundersen HS106/15 km	39:44,6	+1:10,5	Georg Hettich
2.	15 lutego	2006	Pragelato	Sztafeta HS134/4x5 km[3]	49:52,6	+15,3	Austria
7.	21 lutego	2006	Pragelato	Sprint HS134/7,5 km	18:29,0	+36,7	Felix Gottwald
22.	14 lutego	2010	Vancouver	Gundersen HS106/10 km	25:47,1	+1:22,2	Jason Lamy Chappuis
3.	23 lutego	2010	Vancouver	Sztafeta HS140/4x5 km[4]	49:31,6	+19,5	Austria
20.	25 lutego	2010	Vancouver	Gundersen HS140/10 km	25:32,9	+2:13,6	Bill Demong
4.	18 lutego	2014	Soczi	Gundersen HS140/10 km	22:45,5	+2,1	Jørgen Graabak
2.	21 lutego	2014	Soczi	Sztafeta HS140/4x5 km[5]	47:13,5	+0,3	Norwegia

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
7.	21 lutego	2003	Val di Fiemme	Gundersen K95/15 km	37:54,2	+1:56,3	Ronny Ackermann
2.	24 lutego	2003	Val di Fiemme	Sztafeta K95/4x5 km[6]	47:23,9	+12,6	Austria
17.	28 lutego	2003	Val di Fiemme	Sprint K120/7,5 km	18:47,8	+1:23,6	Johnny Spillane
2.	18 lutego	2005	Oberstdorf	Gundersen HS100/15 km	38:56,2	+1,4	Ronny Ackermann
2.	23 lutego	2005	Oberstdorf	Sztafeta HS137/4x5 km[7]	49:45,5	+7,1	Norwegia
4.	27 lutego	2005	Oberstdorf	Sprint HS137/7,5 km	20:15,6	+43,0	Ronny Ackermann
3.	23 lutego	2007	Sapporo	Sprint HS134/7,5 km	17:40,2	+29,5	Hannu Manninen
2.	25 lutego	2007	Sapporo	Sztafeta HS134/4x5 km[8]	49:14,9	+28,4	Finlandia
7.	3 marca	2007	Sapporo	Gundersen HS100/15 km	38:35,6	+1:16,7	Ronny Ackermann
26.	20 lutego	2009	Liberec	Start masowy HS100/10 km	276,0 pkt	-54,5 pkt	Todd Lodwick
45.	22 lutego	2009	Liberec	Gundersen HS100/10 km	24:22,3	+5:05,3	Todd Lodwick
2.	26 lutego	2009	Liberec	Sztafeta HS134/4x5 km[9]	48:32,3	+1,0	Japonia
2.	28 lutego	2009	Liberec	Gundersen HS134/10 km	23:36,6	+12,8	Bill Demong
28.	26 lutego	2011	Oslo	Gundersen HS106/10 km	25:19,2	+2:19,2	Eric Frenzel
2.	28 lutego	2011	Oslo	Sztafeta HS106/4x5 km[10]	48:07,8	+0,4	Austria
DNS	2 marca	2011	Oslo	Gundersen HS134/10 km	25:31,6	-	Jason Lamy Chappuis
2.	4 marca	2011	Oslo	Sztafeta HS134/4x5 km[11]	48:07,8	+0,1	Austria
3.	22 lutego	2013	Val di Fiemme	Gundersen HS106/10 km	29:13,2	+0,3	Jason Lamy Chappuis
6.	24 lutego	2013	Val di Fiemme	Sztafeta HS106/4x5 km[12]	57:34,0	+1:07,6	Francja
14.	28 lutego	2013	Val di Fiemme	Gundersen HS134/10 km	27:22,8	+1:24,5	Eric Frenzel
23.	26 lutego	2015	Falun	Gundersen HS134/10 km	22:45,8	+1:31,7	Bernhard Gruber
3.	24 lutego	2017	Lahti	Gundersen HS100/10 km	26:19,6	+30,0	Johannes Rydzek
1.	26 lutego	2017	Lahti	Sztafeta HS100/4x5 km[13]	47:57,3	-	-
16.	1 marca	2017	Lahti	Gundersen HS130/10 km	26:41,6	+1:41,8	Johannes Rydzek

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
6.	31 stycznia	2001	Karpacz	Sprint K-90/5 km	14:07,7	+50,9	David Kreiner
5.	1 lutego	2001	Karpacz	Gundersen K90/10 km	29:35,7	+1:13,4	Norihito Kobayashi
1.	3 lutego	2001	Karpacz	Sztafeta K85/4x5 km[14]	658,0 pkt	-	-
1.	23 stycznia	2002	Schonach	Gundersen K90/10 km	30:54,2	-	-
1.	25 stycznia	2002	Schonach	Sztafeta K90/4x5 km[15]	844,0 pkt	-	-
1.	5 lutego	2003	Sollefteå	Gundersen K107/10 km	31:43,2	-	-
1.	7 lutego	2003	Sollefteå	Sztafeta K107/4x5 km[16]	58.41,8	-	-
1.	9 lutego	2003	Sollefteå	Sprint K107/5 km	14:02,6	-	-

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 2000/2001: 50.
• sezon 2001/2002: 14.
• sezon 2002/2003: 3.
• sezon 2003/2004: 39.
• sezon 2004/2005: 6.
• sezon 2005/2006: 3.
• sezon 2006/2007: 6.
• sezon 2007/2008: 8.
• sezon 2008/2009: 4.
• sezon 2009/2010: 10.
• sezon 2010/2011: 7.
• sezon 2011/2012: 5.
• sezon 2012/2013: 11.
• sezon 2013/2014: 12.
• sezon 2014/2015: 23.
• sezon 2015/2016: 27.
• sezon 2016/2017: 5.
• sezon 2017/2018: 23.

Miejsca na podium w zawodach

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	23 listopada 2001	Kuopio	Gundersen K120/15 km	42:44,0	2.	+33,3	Ronny Ackermann
2.	11 stycznia 2002	Val di Fiemme	Sprint K120/7,5 km	16:48,1	2.	+54,3	Felix Gottwald
3.	29 listopada 2002	Ruka	Sprint K120/7,5 km	22:21,5	3.	+16,8	Hannu Manninen
4.	6 grudnia 2002	Trondheim	Sprint K120/7,5 km	18:17,7	1.	-	-
5.	7 grudnia 2002	Trondheim	Gundersen K120/15 km	35:33,0	1.	-	-
6.	8 grudnia 2002	Trondheim	Sprint K120/7,5 km	18:45,5	1.	-	-
7.	14 grudnia 2002	Harrachov	Gundersen K90/15 km	34:40,0	3.	+46,9	Samppa Lajunen
8.	8 marca 2003	Oslo	Sprint K115/7,5 km	19:05,5	3.	+42,8	Felix Gottwald
9.	12 lutego 2005	Pragelato	Sprint HS140/7,5 km	21:28,3	3.	+13,3	Felix Gottwald
10.	4 marca 2005	Lahti	Sprint HS130/7,5 km	19:06,2	2.	+2,5	Hannu Manninen
11.	6 marca 2005	Lahti	Gundersen HS130/15 km	40:45,0	1.	-	-
12.	22 stycznia 2006	Harrachov	Gundersen HS100/15 km	39:57,7	2.	+47,1	Hannu Manninen
13.	4 marca 2006	Lahti	Gundersen HS130/15 km	42:52,8	2.	+39,3	Magnus Moan
14.	5 marca 2006	Lahti	Sprint HS130/7,5 km	20:33,0	1.	-	-
15.	12 marca 2006	Oslo	Sprint HS128/7,5 km	18:55,1	1.	-	-
16.	18 marca 2006	Sapporo	Start masowy HS134/10 km	29:07,7	2.	+7,9	Hannu Manninen
17.	3 lutego 2007	Zakopane	Start masowy HS134/10 km	28:00,5	3.	+1:40,3	Magnus Moan
18.	4 lutego 2007	Zakopane	Sprint HS134/7,5 km	20:14,3	1.	-	-
19.	10 marca 2007	Lahti	Sprint HS130/7,5 km	18:58,7	1.	-	-
20.	1 grudnia 2007	Ruka	Sprint HS134/7,5 km	19:05,8	1.	-	-
21.	8 grudnia 2007	Trondheim	Gundersen HS131/15 km	38:54,9	2.	+0,7	Bill Demong
22.	15 grudnia 2007	Ramsau	Start masowy HS98/10 km	24:22,9 =	1.	-	-
23.	16 grudnia 2007	Ramsau	Sprint huraganowy HS98/7,5 km	17:32,6	1.	-	-
24.	7 grudnia 2008	Trondheim	Gundersen HS140/10 km	24:41,9	2.	+25,9	Anssi Koivuranta
25.	20 grudnia 2008	Ramsau	Gundersen HS98/10 km	25:59,4	2.	+28,3	Bill Demong
26.	21 grudnia 2008	Ramsau	Gundersen HS98/10 km	23:43,3	1.	-	-
27.	4 stycznia 2009	Schonach	Gundersen HS96/10 km	22:15,4	3.	+7,1	Anssi Koivuranta
28.	10 stycznia 2009	Val di Fiemme	Start masowy HS134/10 km	26:20,3	1.	-	-
29.	16 stycznia 2009	Whistler	Gundersen HS140/10 km	25:07,9	3.	+32,3	Bill Demong
30.	17 stycznia 2009	Whistler	Gundersen HS140/10 km	25:18,7	2.	+0,4	Magnus Moan
31.	31 stycznia 2009	Chaux-Neuve	Gundersen HS100/10 km	26:06,8	3.	+32,9	Magnus Moan
32.	17 stycznia 2009	Ramsau	Gundersen HS98/10 km	23:29,7	1.	-	-
33.	3 stycznia 2010	Oberhof	Gundersen HS140/10 km	28:13,3	3.	+39,1	Johnny Spillane
34.	18 grudnia 2010	Ramsau	Gundersen HS98/10 km	25:46,4	2.	+0,9	Mario Stecher
35.	11 marca 2011	Lahti	Gundersen HS130/10 km	25:28,6	1.	-	-
36.	4 grudnia 2011	Lillehammer	Penalty Race HS138/10 km	28:38,5	3.	+20,6	Eric Frenzel
37.	8 stycznia 2012	Oberstdorf	Gundersen HS137/10 km	26:06,5	3.	+1,2	Mikko Kokslien
38.	3 lutego 2012	Val di Fiemme	HS134/Penalty Race	26:58,6	2.	+5,3	Jason Lamy Chappuis
39.	11 lutego 2012	Ałmaty	Gundersen HS140/10 km	25:12,7	2.	+6,9	Mikko Kokslien
40.	9 lutego 2013	Ałmaty	Gundersen HS140/10 km	25:09,6	1.	-	-
41.	4 stycznia 2014	Czajkowskij	Gundersen HS106/10 km	27:44,9	2.	+5,7	Tim Hug
42.	5 stycznia 2014	Czajkowskij	Gundersen HS140/10 km	26:11,0	2.	+22,4	Wilhelm Denifl
43.	4 grudnia 2016	Lillehammer	Gundersen HS138/10 km	25:13,6	2.	+10,8	Eric Frenzel
44.	10 lutego 2017	Sapporo	Gundersen HS134/10 km	25:59,3	1.	-	-
45.	11 marca 2017	Oslo	Gundersen HS134/10 km	23:48,8	3.	+14,1	Akito Watabe

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1999/2000: 54.
• sezon 2000/2001: 32.

Miejsca na podium w zawodach

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	25 stycznia 2001	Karpacz	Gundersen K90/15 km	?	2.	?	Pavel Churavý

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• 2002: 17.
• 2007: 3.
• 2009: 4.
• 2011: 2.
• 2012: 59.
• 2013: 6.
• 2014: 3.
• 2015: 14.
• 2016: 5.
• 2017: (16.)^[17]

Miejsca na podium w zawodach

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	25 sierpnia 2006	Oberhof	Gundersen HS140/15 km	33:18,0	2.	+0,7	Christoph Bieler
2.	27 sierpnia 2006	Klingenthal	Start masowy HS140/10 km	21:59,3	1.	-	-
3.	24 sierpnia 2007	Klingenthal	Start masowy HS140/10 km	24:11,9	2.	+31,1	Eric Frenzel
4.	13 sierpnia 2009	Oberstdorf	Gundersen HS137/10 km	25:38,2	1.	-	-
5.	27 sierpnia 2011	Oberwiesenthal	Gundersen HS106/10 km	27:02,0	2.	+4,6	Eric Frenzel
6.	2 września 2011	Oberstdorf	Gundersen HS137/10 km	26:31,7	3.	+13,9	Eric Frenzel
7.	3 września 2011	Oberstdorf	Gundersen HS137/10 km	26:32,5	2.	+7,3	Johannes Rydzek
8.	24 sierpnia 2014	Oberwiesenthal	Gundersen HS106/10 km	27:46,9	3.	+6,8	Johannes Rydzek
9.	27 sierpnia 2014	Villach	Gundersen HS98/10 km	22:34,3	2.	+13,1	Johannes Rydzek
10.	29 sierpnia 2014	Oberstdorf	Gundersen HS137/10 km	27:29,2	3.	+42,3	Johannes Rydzek
11.	28 sierpnia 2016	Oberwiesenthal	Gundersen HS106/10 km	26:43,7	3.	+5,1	Jarl Magnus Riiber
12.	2 września 2016	Oberstdorf	Gundersen HS137/10 km	26:56,7	3.	+34,5	Jarl Magnus Riiber

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-16)]. (ang.)