Bob Foster

Bob Foster
Ilustracja
Bob Foster (1972)
Pełne imię i nazwisko

Robert Lloyd Foster

Data i miejsce urodzenia

27 kwietnia 1938
Borger

Data i miejsce śmierci

21 listopada 2015
Albuquerque

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

półciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

65

Zwycięstwa

56

Przez nokauty

46

Porażki

8

Remisy

1

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska panamerykańskie
srebroChicago 1959waga średnia
  1. Bilans walk aktualny na 1978-06-02.

Robert Lloyd Foster (ur. 27 kwietnia 1938 w Borger, zm. 21 listopada 2015 w Albuquerque[1]) – amerykański bokser kategorii półciężkiej, zawodowy mistrz świata.

Jako amator Foster zdobył srebrny medal w wadze średniej (do 75 kilogramów) na igrzyskach panamerykańskich w 1959 w Chicago, przegrywając w finale z Abrao de Souza z Brazylii[2].

Przeszedł na zawodowstwo w 1961. Walczył głównie w wadze półciężkiej, ale zdarzały mu się pojedynki z pięściarzami wagi ciężkiej – przegrał z tak znanymi bokserami tej kategorii, jak Doug Jones, Ernie Terrell i Zora Folley.

24 maja 1968 w Madison Square Garden w Nowym Jorku Foster znokautował w 4. rundzie obrońcę tytułu Dicka Tigera i został zawodowym mistrzem świata w wadze półciężkiej. 22 stycznia 1969 w tej samej hali obronił po raz pierwszy tytuł, wygrywając przez techniczny nokaut w 1. rundzie z Frankiem DePaulą, mimo że sam został powalony na deski w tej rundzie. Później obronił tytuł jeszcze trzy razy i rzucił wyzwanie mistrzowi świata wagi ciężkiej Joemu Frazierowi. 18 listopada 1970 w Detroit został przez niego znokautowany w 2. rundzie. W tym samym roku został pozbawiony pasa przez organizację WBA, lecz pozostał mistrzem WBC.

Po czterech udanych obronach tego tytułu pokonał 7 kwietnia 1972 w Miami Beach mistrza organizacji WBA Vicente Rondóna z Wenezueli i ponownie został uniwersalnym mistrzem kategorii półciężkiej. Następnie wygrał z niepokonanym do tej pory Mikiem Quarrym przez nokaut w 4. rundzie i z byłym mistrzem olimpijskim Chrisem Finneganem z Wielkiej Brytanii przez nokaut w 14. rundzie. Ta ostatnia walka została uznana przez magazyn The Ring za walkę roku 1972.

21 listopada 1972 w Stateline Foster zmierzył się z Muhammadem Alim. Przegrał przez nokaut w 8. rundzie. W obronie pasa wagi półciężkiej dwukrotnie wygrał w 1973 z Pierre’em Fourie z RPA, a w 1974 zremisował z Jorge Ahumadą z Argentyny i zakończył karierę. Powrócił później na ring i stoczył jeszcze 7 walk, z których 5 pierwszych wygrał. Ostatecznie rozstał się z boksem jako zawodnik w 1978.

W 1990 został wybrany do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy[3].

Przypisy

  1. Richard Goldstein: Bob Foster, Whose Left Hook Decimated All but the Heavyweights, Dies at 76. nytimes.com, 2015-11-22. [dostęp 2015-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-23)]. (ang.).
  2. 3.Panamerican Games – Chicago, USA – August 27 – September 7 1959. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2012-09-16]. (ang.).
  3. Bob Foster, International Boxing Hall of Fame [dostęp 2012-09-16] (ang.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Boxing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Bob Foster 1972.jpg
CAMPIONI DELLO SPORT ANNO 1973/74 - 294 BOXE BOB FOSTER