Bobby Cox
 | |||||||||
| trzeciobazowy | |||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Robert Joseph Cox | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 21 maja 1941 | ||||||||
| Odbijał | prawą | ||||||||
| Rzucał | prawą | ||||||||
| Debiut | 14 kwietnia 1968 | ||||||||
| Ostatni występ | 1 października 1969 | ||||||||
| Statystyki | |||||||||
| Średnia uderzeń | 0,225 | ||||||||
| Home runy | 9 | ||||||||
| Uderzenia | 141 | ||||||||
| RBI | 58 | ||||||||
| Kariera klubowa | |||||||||
| |||||||||
| Kariera menedżerska | |||||||||
| |||||||||
 Baseball Hall of Fame | |||||||||
| Rok wprowadzenia | 2014 | ||||||||
| Metoda elekcji | Expansion Era Committee | ||||||||
Robert Joseph Cox (ur. 21 maja 1941) – amerykański baseballista, który występował na pozycji trzeciobazowego, menadżer zespołów MLB i menadżer generalny.
Kariera zawodnicza
Przed rozpoczęciem sezonu 1959 podpisał kontrakt z organizacją Los Angeles Dodgers, gdzie przez pięć lat grał w klubach farmerskich tego zespołu. Następnie w 1964 został wybrany w drafcie MiLB przez Chicago Cubs, skąd w 1966 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Atlanta Braves. Po rozegraniu 99 meczów w zespole Richmond Braves z Triple-A, został oddany do New York Yankees[1][2]. W Major League Baseball zadebiutował 14 kwietnia 1968 w meczu przeciwko Minnesota Twins jako pinch hitter. 1 października 1969 zaliczył ostatni występ w MLB [3]. Z powodu słabego stanu kolan zmuszony był przedwcześnie zakończyć karierę zawodniczą[1].
Kariera menedżerska
W 1971 został menadżerem zespołu farmerskiego Yankees, Fort Lauderdale Yankees z Class-A. W sezonie 1972 prowadząc West Haven Yankees z Double-A zdobył mistrzostwo Eastern League. W latach 1973–1976 był menadżerem Syracuse Chiefs z Triple-A, z którym w 1976 wywalczył mistrzostwo International League. W sezonie 1977 był trenerem pierwszej bazy w New York Yankees[1]. W 1978 został menadżerem Atlanta Braves i pełnił tę funkcję do 1981 roku osiągając bilans zwycięstw i porażek 266–323. W latach 1982–1985 prowadził Toronto Blue Jays, zaliczając w sezonie 1985 najlepszy bilans w historii klubu (99–62), jednak ulegając w American League Championship Series, późniejszemu triumfatorowi w World Series Kansas City Royals 3–4, mimo prowadzenia w serii 3–1; w sezonie 1985 Cox otrzymał nagrodę AL Manager of the Year Award[1][4].
W październiku 1985 został menadżerem generalnym Atlanta Braves, a 22 czerwca 1990 mianował siebie na stanowisko menadżera klubu[1]. W sezonie 1991 Braves zostali pierwszym klubem, obok Minnesota Twins, który zajął pierwsze miejsce w dywizji w rundzie zasadniczej, będąc na ostatnim miejscu w sezonie poprzednim[5][6]. Obydwa zespoły zdobyły wówczas mistrzostwa ligi i spotkały się w World Series, w których Braves ulegli 3–4[5]. Cox został ponownie wybrany najlepszym menadżerem i został pierwszym, który otrzymał tę nagrodę zarówno w American League, jak i National League[1].
Rok później Braves osiągnęli najlepszy bilans w historii klubu 104–58 i zdobyli mistrzostwo National League; w World Series przegrali drugi raz z rzędu, z Toronto Blue Jays 2–4[5]. W sezonie 1995 Cox poprowadził zespół do pierwszego po przeniesieniu siedziby klubu do Atlanty zwycięstwa w World Series, po pokonaniu Cleveland Indians 4–2[1]. W 2005 Braves zdobyli mistrzostwo NL East dwunasty raz z rzędu, a Cox po raz czwarty otrzymał nagrodę dla najlepszego menadżera w lidze[1]. 8 czerwca 2009 w meczu z Pittsburgh Pirates, zaliczył 2000. zwycięstwo jako menadżer Braves[7]. Po raz ostatni poprowadził zespół 11 października 2010 w meczu National League Division Series przeciwko San Francisco Giants[8].
W karierze menadżerskiej zanotował bilans 2413–1930–3, co daje mu czwarte miejsce w klasyfikacji wszech czasów pod względem zwycięstw za Conniem Mackiem, Johnem McGrawem i Tonym La Russą[1][9]. 12 sierpnia 2011 przed meczem z Chicago Cubs miała miejsce ceremonia zastrzeżenia numeru 6, z którym Cox występował jako menadżer Braves[10].
Baseball Hall of Fame
9 grudnia 2013 został wybrany jednogłośnie przez 16 członków Expansion Era Committee do Galerii Sław Baseballu[11]. Ceremonia wprowadzenia do Baseball Hall of Fame odbyła się 27 lipca 2014[12].
Nagrody i wyróżnienia
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
|---|---|---|
| 2× zwycięzca w World Series | 1977, 1995 | [1] |
| 4× Manager of the Year Award | 1985, 1991, 2004, 2005 | [1] |
| Baseball Hall of Fame | od 2014 | [11] |
| # 6 zastrzeżony przez Braves | 2011 | [10] |
Statystyki menadżerskie
| Lata | Klub | Liga | Mecze | Zwycięstwa | Porażki | Proc. zw. i por. |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1978–1981, 1990–2010 | Atlanta Braves | NL | 3860 | 2149 | 1709 | 0,557 |
| 1982–1985 | Toronto Blue Jays | AL | 648 | 355 | 292 | 0,549 |
| Łącznie w karierze[13] | 4508 | 2504 | 2001 | 0,556 | ||
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k Manager & Coaches - Bobby Cox. braves.mlb.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
- ↑ Bobby Cox Minor League Statistics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
- ↑ Bobby Cox Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
- ↑ Toronto Blue Jays Team History & Encyclopedia. baseball-reference.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
- ↑ a b c Atlanta Braves Team History & Encyclopedia. baseball-reference.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
- ↑ Minnesota Twins Team History & Encyclopedia. baseball-reference.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
- ↑ Extra-innings win gives Cox No. 2,000 with organization. mlb.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
- ↑ Injury-plagued club gave its all for Cox, but NLDS run ends. baseball-reference.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
- ↑ All-Time Manager Register. baseball-reference.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
- ↑ a b Cox humbled by entrance into Braves' Hall. mlb.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
- ↑ a b Braves legend Cox elected to Hall of Fame. braves.mlb.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
- ↑ Emotions building for large Hall of Fame class. mlb.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
- ↑ Bobby Cox Managerial Record. baseball-reference.com. [dostęp 2014-07-26]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Baseball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
A single empty (white) star on a transparent background, for use with star ratings
Ten plik jest fragmentem innego pliku
(c) Chrisjnelson at the English language Wikipedia, CC BY 3.0
If used somewhere other than Wikipedia, please attribute to the author, Chris J. Nelson, by name.
04:33, 20 September 2009 . . Chrisjnelson . . 848×826 (655 KB)