Bogumiła Berdychowska

Bogumiła Berdychowska
Ilustracja
Bogumiła Berdychowska (2013)
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1963
Nowy Sącz

Zawód, zajęcie

publicystka, dziennikarka

Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Lubelski

Krewni i powinowaci

Zygmunt Berdychowski (brat)

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Bogumiła Berdychowska-Szostakowska[1] (ur. 10 stycznia 1963 w Nowym Sączu[2]) – polska publicystka, specjalizująca się w historii Ukrainy i stosunkach polsko-ukraińskich.

Życiorys

Ukończyła liceum medyczne w Nowym Sączu, następnie filologię polską na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim[3]. W latach 1989–1994 kierowała Biurem ds. Mniejszości Narodowych w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Następnie do 2002 była zastępczynią dyrektora V programu Polskiego Radia[4]. Współpracuje lub współpracowała z Ośrodkiem Myśli Politycznej oraz Fundacją im. Stefana Batorego, a także Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego. Objęła funkcję sekretarza Forum Polsko-Ukraińskiego, a także kierowniczki działu programów stypendialnych w Narodowym Centrum Kultury w Warszawie, przydzielającego stypendia ludziom kultury i nauki z byłego ZSRR. Zajęła się koordynowaniem polsko-ukraińskiej wymiany młodzieży. Autorka publikacji m.in. w „Tygodniku Powszechnym” i „Więzi”. W 2014 współzałożycielka i członkini Komitetu Obywatelskiego Solidarności z Ukrainą (KOSzU)[5].

Jest siostrą Zygmunta Berdychowskiego[6].

Odznaczenia i wyróżnienia

Wybrane publikacje

  • Mniejszości Narodowe w Polsce: informator (red.), Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1995.
  • Bunt pokolenia: rozmowy z intelektualistami ukraińskimi. Rozmawiały i opatrzyły komentarzem Bogumiła Berdychowska, Ola Hnatiuk, UMCS, Lublin 2000.
  • Jerzy Giedroyc. Emigracja ukraińska. Listy 1950–1982 (oprac.), Czytelnik, Warszawa 2004.
  • Polska-Ukraina. Osadczuk. Księga jubileuszowa ofiarowana profesorowi Bohdanowi Osadczukowi w 85. rocznicę urodzin (współredaktor z Olą Hnatiuk), UMCS, Lublin 2007.
  • Ukraina. Ludzie i książki, Kolegium Europy Wschodniej, Wrocław 2006.

Przypisy

  1. ↑ a b Prezydent odznaczył kobiety zasłużone dla demokracji. prezydent.pl, 4 czerwca 2012. [dostęp 2012-06-04].
  2. ↑ Promocja książki Zamiłowanie do spraw beznadziejnych. Ukraina w „Kulturze” 1947-2000, mck.krakow.pl [dostęp 2019-07-06].
  3. ↑ Dwie Sądeczanki odznaczone przez prezydenta Komorowskiego. sadeczanin.info, 5 czerwca 2012. [dostęp 2012-06-07].
  4. ↑ a b Kamila Baranowska: VII edycja Nagrody im. Jerzego Giedroycia. rp.pl, 9 listopada 2007. [dostęp 2012-06-07].
  5. ↑ Komitet Obywatelski Solidarności z Ukrainą (KOSzU). KOSzU. [dostęp 2014-03-05].
  6. ↑ Berdychowski, Zygmunt. wyborcza.pl, 30 listopada 2006. [dostęp 2012-06-07].
  7. ↑ M.P. z 2012 r. poz. 872
  8. ↑ M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1018
  9. ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №623/2009 «Про відзначення державними нагородами України громадян іноземних держав» (ukr.). president.gov.ua, 18 sierpnia 2009. [dostęp 2021-01-23].

Media użyte na tej stronie

Ukraine-republic047.png
Ribbon bar of Order of Princess Olha 3 st.
Bogumiła Berdychowska (NCK) (cropped).JPG
Autor: Silar, Licencja: CC BY-SA 3.0
"Znaczenie przeszłości dla współczesny relacji narodowych na pograniczu"