Bolesław Bielawski
.jpg) Bolesław Bielawski (1929) | |
| Data i miejsce urodzenia | 25 maja 1882 Korocza |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 19 listopada 1966 Sopot |
| Senator II kadencji (II RP) | |
| Przynależność polityczna | Związek Ludowo-Narodowy |
Bolesław Bielawski (ur. 25 maja 1882 w Koroczy, zm. 19 listopada 1966 w Sopocie) – adwokat, senator I kadencji w latach 1922–1927, członek Trybunału Stanu.
Życiorys
Urodzony w kresowej rodzinie Artura, lekarza, i Marii z Kunaszewskich, która zajmowała się domem.
Po 1900 roku był członkiem Ligi Narodowej[1]. Studiował prawo na Uniwersytecie Kijowskim w latach 1900–1905. Po studiach aplikował u adwokata Aleksandra Daszkiewicza i pracował jako pomocnik radcy prawnego Kijowskiego Prywatnego Banku Komercyjnego. Od 1911 adwokat, specjalizował się w sprawach z zakresu prawa cywilnego.
W latach 1917–1919 członek kijowskiej Rady Adwokackiej. Od 1919 praktykował w Warszawie. Jego klientami byli m.in. Maurycy Zamoyski dla którego Bielawski przeprowadził operację oddłużania ordynacji a także rodzina Radziwiłłów w procesach o ordynacje nieświeską i ołycką.
Zasiadał w Senacie pierwszej kadencji jako członek klubu Związku Ludowo-Narodowego.
Jako członek Trybunału Stanu uczestniczył w sprawie Czechowicza.
W latach 1930–1931 był prezesem Naczelnej Rady Adwokackiej. Przewodniczył także Zarządowi Głównemu Związku Adwokatów Polskich.
Od 1941 do 1945 był prezesem Tajnej Naczelnej Rady Adwokackiej, funkcjonującego w podziemiu organu samorządu zawodowego adwokatów[2]. W czasie okupacji za sprzeciwianie się usuwaniu z pracy adwokatów–Żydów, został usunięty z adwokatury.
Pod koniec II wojny światowej był kandydatem narodowców na następcę Prezydenta RP Władysława Raczkiewicza, ale odmówił opuszczenia kraju.
Tuż po wojnie, przez krótki czas, kontynuował praktykę adwokacką.
Zmarł w Sopocie. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 221-5-5,6)[3][4].
Przypisy
- ↑ Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887–1907), Londyn 1964, s. 570.
- ↑ W. Bayer, Konspiracyjna organizacja i działalność adwokatury polskiej w okresie okupacji hitlerowskiej : fragmenty, „Palestra”, 27, 1983, 8 (308), s. 19–24.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ZOFIA BIELAWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2022-02-17].
- ↑ Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
Bibliografia
- Zdzisław Krzemiński, Sławni warszawscy adwokaci, Kraków 1999.
- Zdzisław Krzemiński, Historia warszawskiej adwokatury, Warszawa 2005.
Media użyte na tej stronie
Autor: Aleksandra Wójtowicz (AldraW), Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób Bolesława Bielawskiego na warszawskim Cmentarzu Powązkowskim