Bolesław Odrowąż-Szukiewicz

Bolesław Aleksander
Odrowąż-Szukiewicz

Bolesław Ranicki

Bystrzec, Turban

podporucznik
Data i miejsce urodzenia	2 października 1916 Moskwa
Data i miejsce śmierci	17 lutego 1943 Bratków nad Czarną (gmina Aleksandrów, koło Kamockiej Woli
Przebieg służby
Lata służby	1939–1943
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	10 Dywizja Piechoty (II RP), 19 Pułk Ułanów Wołyńskich, 2 Dywizja Strzelców Pieszych, 3 Dywizja Piechoty (PSZ), 1 Brygada Strzelców (PSZ)
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa, kampania wrześniowa
Odznaczenia

Tablica w kościele św. Jacka w Warszawie, upamiętniająca poległych cichociemnych, w tym Bolesława Odrowąża-Szukiewicza

Bolesław Aleksander Odrowąż-Szukiewicz vel Bolesław Ranicki pseud. „Bystrzec”, „Turban” (ur. 2 października 1916 w Moskwie, zm. 17 lutego 1943 w Bratkowie nad rzeką Czarną, koło Kamockiej Woli) – podporucznik Polskich Sił Zbrojnych, cichociemny.

Życiorys

Był synem Józefa i Felicji z domu Welfel. W 1937 roku ukończył Korpus Kadetów nr 2 we Lwowie, uzyskując maturę.

We wrześniu 1939 roku walczył w 4 Batalionie Strzelców 10 Dywizji Piechoty, następnie w 19 pułku ułanów (od 22 do 28 września). Przekroczył granicę polsko-węgierską 8 października 1939 roku. W listopadzie dotarł do Francji, gdzie został przydzielony do 2 pułku artylerii lekkiej 2 Dywizji Strzelców Pieszych. Od 28 maja służył w 3 pułku artylerii lekkiej 3 Dywizji Piechoty. W czerwcu 1940 roku przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie został przydzielony do 1 dywizjonu artylerii lekkiej 1 Brygady Strzelców. Ukończył kurs Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Dundee. 11 czerwca 1941 awansował na kaprala podchorążego.

Po przeszkoleniu w dywersji został zaprzysiężony 26 października 1942 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem od 1 grudnia 1942. Zrzutu dokonano w nocy z 16 na 17 lutego 1943 roku w ramach operacji „Saw”. Odrowąż-Szukiewicz zginął śmiercią spadochroniarza na skutek niecałkowicie otworzonego spadochronu z powodu bardzo małej wysokości i dużej szybkości samolotu. Spadł niedaleko grupy domów majątku Bratków nad rzeką Czarną, gmina Aleksandrów, ok. 8 km. na południowy wschód od Sulejowa^[1].

.Pochowany na gruntach majątku Bratków^[1], w lesie w okolicach Kamockiej Woli. W 1967 roku dokonano ekshumacji ciała, po czym pochowano ppor. Bolesława Odrowąża-Szukiewicza na cmentarzu cholerycznym w Opocznie w indywidualnej mogile (umieszczonej pod murem cmentarnym)^[2].

Odznaczenia

• Krzyż Walecznych – czterokrotnie, w tym raz pośmiertnie 3 maja 1943 roku
• Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami.

Upamiętnienie

• W lewej nawie kościoła św. Jacka przy ul. Freta w Warszawie odsłonięto w 1980 roku tablicę Pamięci żołnierzy Armii Krajowej, cichociemnych – spadochroniarzy z Anglii i Włoch, poległych za niepodległość Polski. Wśród wymienionych 110 poległych cichociemnych jest Bolesław Odrowąż-Szukiewicz.
• W 2011 roku pomiędzy Sieczką a Niewierszynem w gminie Aleksandrów odsłonięto pomnik ku czci Bolesława Aleksandra Odrowąża-Szukiewicza^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Krzysztof A. Tochman: Słownik biograficzny cichociemnych. T. 3. Zwierzyniec – Rzeszów: Obywatelskie Stowarzyszenie „Ostoja”, 2002, s. 75–76. ISBN 83-902499-5-2.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1984, s. 376. ISBN 83-211-0537-8.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni 1941–1945 – Sylwetki spadochroniarzy. Wojskowy Instytut Historyczny, s. 121.
• Tomasz Łuczkowski. Upamiętnili miejsce tragicznego skoku. „TOP Tygodnik Opoczyński”. 41 (744), 2011. [dostęp 2013-12-15]. 

Linki zewnętrzne

• biogram na stronie elitadywersji.org - kompendium wiedzy o 316 Cichociemnych spadochroniarzach Armii Krajowej