Bolesław Siestrzeńcewicz

Bolesław Bohusz-Siestrzeńcewicz
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

29 września 1869
Niemenczynek

Data śmierci

22 stycznia 1940

Przebieg służby
Siły zbrojne

Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Formacja

Orzełek Wojsk Wielkopolskich.svgArmia Wielkopolska

Jednostki

I Korpus Polski w Rosji
Zbrojownia Nr 2

Stanowiska

kierownik zbrojowni

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920-1941) Złoty Krzyż Zasługi Medal Zwycięstwa (międzyaliancki) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order św. Stanisława – II klasy Order św. Stanisława – III klasy

Bolesław Bohusz-Siestrzeńcewicz (ur. 10 lipca 1868 we Wrześni – majątek Niemenczynek na Wileńszczyźnie, zm. 22 stycznia 1940 w Wilnie) – generał brygady Wojska Polskiego, wyznania ewangelicko-reformowanego.

Życiorys

Bolesław Siestrzeńcewicz urodził się 10 lipca 1868 roku[1]. Był synem ziemianina Stanisława i jego żony Konstancji z Wolanów, wywodził się ze starej rodziny kalwińskiej. Jego młodszym bratem był malarz Stanisław Bohusz-Siestrzencewicz (1869-1927).

Korpus Kadetów ukończył w Połocku. We wrześniu 1887 roku wstąpił do Konstantynowskiej Szkoły Artylerii w Petersburgu. W sierpniu 1889 roku zdał egzamin oficerski. W 1908 roku ukończył Wyższą Szkołę Oficerów Artylerii w Carskim Siole. Do wybuchu I wojny światowej pełnił służbę zawodową na różnych stanowiskach w artylerii armii rosyjskiej.

31 lipca 1914 roku w stopniu podpułkownika został oddelegowany do Odessy w celu formowania nowych oddziałów artylerii polowej, po skompletowaniu których wyruszył na front. W czasie działań wojennych przez trzy lata dowodził jednostkami artylerii, począwszy od baterii, a skończywszy na dywizjonie w 125 Brygadzie Artylerii na Froncie Południowo-Zachodnim.

22 września 1917 przeszedł do I Korpusu Polskiego. 27 grudnia został mianowany dowódcą pułku artylerii moździerzowej, który miał być sformowany w Witebsku. Z powodu braku sprzętu sformowano jedynie I dywizjon artylerii moździerzowej, którym objął dowodzenie. W marcu 1918 roku został naczelnikiem Szkoły Oficerów Artylerii w Bobrujsku. Po rozformowaniu szkoły i demobilizacji I Korpusu Polskiego przybył do Polski.

13 listopada 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego, otrzymując przydział do Departamentu Artyleryjskiego Ministerstwa Spraw Wojskowych, jako oficer do zleceń. W styczniu 1919 roku przybył do Poznania i rozkazem generała Józefa Dowbor-Muśnickiego został wyznaczony na stanowisko dowódcy artylerii Armii Wielkopolskiej. Następnie był szefem Ekspozytury Departamentu V Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych w Poznaniu. W czerwcu 1919 roku został mianowany generałem brygady przez Naczelną Radę Ludową w Poznaniu, po czym zweryfikowany jako tytularny generał brygady.

W marcu 1921 roku objął funkcję kierownika Zarządu Centralnych Zakładów Uzbrojenia w Poznaniu. 9 listopada 1923 roku Prezydent RP przemianował go z dniem 1 listopada 1923 roku na oficera zawodowego w stopniu rzeczywistego generała brygady ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 22,5 lokatą w korpusie generałów[2].

W latach 1923–1924 kierował Zbrojownią nr 2 w Poznaniu. Potem na stanowiskach w Ministerstwie Spraw Wojskowych. Z dniem 1 marca 1927 roku został mu udzielony dwumiesięczny urlop z zachowaniem uposażenia, a z dniem 30 kwietnia 1927 roku został przeniesiony w stan spoczynku[3]. Mieszkał w Warszawie.

Zmarł 22 stycznia 1940 roku w Wilnie. Został pochowany na cmentarzu ewangelickim w Wilnie (grób zniszczony). Był żonaty z Zofią Bohusz-Siestrzeńcewicz.

Awanse

  • podporucznik – 1889
  • porucznik – 1890
  • kapitan – 1913
  • podpułkownik – 1914
  • pułkownik – 1919
  • generał brygady – listopad 1923

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie ..., s. 162, natomiast Piotr Stawecki, Słownik biograficzny ..., s. 300 podają 1869 ale to niemożliwe, gdyż wtedy urodził się jego młodszy brat, że Bolesław Siestrzeńcewicz urodził się 10 lipca 1868 roku na Wileńszczyźnie
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 72 z 17 listopada 1923 roku, s. 757.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927 roku, s. 37, 44.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
  • Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione.
  • Piotr Stawecki, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa: Bellona, 1994, ISBN 83-11-08262-6, OCLC 830050159.

Media użyte na tej stronie

PL Epolet gen bryg.svg
Naramiennik generała brygady Wojska Polskiego (1919-39).
Coat of Arms of Russian Empire.svg
Central element of the Russian imperial coat of arms.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
RUS Order św. Włodzimierza (baretka).svg
Baretka Orderu św. Włodzimierza.
RUS Order św. Anny (baretka).svg
Baretka Orderu św. Anny.
RUS Order św. Stanisława (baretka).svg
Baretka Orderu św. Stanisława.
Orzełek Wojsk Wielkopolskich.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Wielkopolskich wz. 1919