Bolesław Szlązak

Bolesław Szlązak

Data i miejsce urodzenia	1906 Strzemieszyce Wielkie
Data śmierci	16 listopada 1995
Poseł II kadencji Sejmu PRL
Okres	od 20 lutego 1957 do 20 lutego 1961
Przynależność polityczna	Stronnictwo Demokratyczne
Odznaczenia

Bolesław Szlązak (ur. 1906 w Strzemieszycach Wielkich, zm. 16 listopada 1995) – polski prawnik, poseł na Sejm PRL II kadencji (1957–1961), wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli (1958–1977), członek Trybunału Stanu (1982–1985).

Życiorys

Grób Bolesława Szlązaka na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Kształcił się w gimnazjum w Olkuszu, później na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej (studiów nie ukończył) oraz Wydziale Prawa Uniwersytetu Poznańskiego (studia ukończył w 1945). W latach 30. zatrudniony w Urzędach Skarbowych w Poznaniu i Bydgoszczy oraz Prokuratorii Generalnej RP. Podczas II wojny światowej pracował w spółdzielni rolniczej w Piaskach koło Lublina. W 1945 podjął ponownie pracę w Prokuratorii Generalnej RP w Poznaniu, cztery lata później objął funkcję radcy w Prokuratorii Generalnej w Gdańsku. W 1957 rozpoczął pracę jako adwokat, a rok później został mianowany wiceprezesem Najwyższej Izby Kontroli (funkcję pełnił do czasu przejścia na emeryturę w 1977). Od 1980 do 1991 był członkiem Kolegium NIK.

Od maja 1945 w szeregach Stronnictwa Demokratycznego. Był zastępcą sekretarza generalnego (na przełomie lat 50. i 60.), zasiadał również w Centralnym Komitecie. W 1957 z ramienia SD objął mandat posła na Sejm PRL II kadencji w okręgu Leszno. Pracował w Komisji Spraw Wewnętrznych oraz Nadzwyczajnej do opracowania projektu ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli. Z nominacji SD był również członkiem rad narodowych w Gdyni (miejskiej), Gdańsku i Poznaniu (wojewódzkich).

W latach 1982–1985 zasiadał w Trybunale Stanu^[1].

Działał społecznie w organizacjach lokalnych. Był m.in. prezesem Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Olkuskiej (1960–1967) oraz w latach 80. XX wieku honorowym prezesem Towarzystwa Miłośników Sławkowa, gdzie spędził wiele lat swego życia i znany był jako lokalny społecznik. Od 1986 zasiadał w Radzie Społecznej Uniwersytetu Warszawskiego. Jest pochowany na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie II A 12 17^[2].

Odznaczenia

Odznaczony m.in. Orderem Sztandaru Pracy I i II klasy, Krzyżem Komandorskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, a także Medalami 10- i 30-lecia Polski Ludowej.

Przypisy

Bibliografia

• Bolesław Szlązak, w: Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944–1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969, s. 126
• Życiorysy członków Stronnictwa Demokratycznego wchodzących w skład Trybunału Stanu, Kurier Polski, nr 131 (7364), 7 lipca 1982, s. 2 (nota biograficzna ze zdjęciem)
• „Życie Warszawy”. nr 318 z 22 listopada 1995, s. VI (nekrolog).

Linki zewnętrzne

• Strona sejmowa posła II kadencji