Boris Polewoj

Boris Polewoj
ilustracja
Imię i nazwisko

Boris Nikołajewicz Polewoj

Data i miejsce urodzenia

17 marca 1908
Moskwa

Data i miejsce śmierci

12 lipca 1981
Moskwa

Narodowość

rosyjska

Język

rosyjski

Dziedzina sztuki

powieść

Ważne dzieła

Opowieść o prawdziwym człowieku

Boris Nikołajewicz Polewoj, ros. Борис Николаевич Полевой, właściwie Boris Nikołajewicz Kampow (ur. 17 marca (4 marca) 1908 w Moskwie, zm. 12 lipca 1981 tamże) – rosyjski pisarz i publicysta[1].

Od 1913 mieszkał z rodziną w Twerze, gdzie ukończył szkołę i technikum przemysłowo-ekonomiczne, później pracował jako laborant i majster, od 1928 pracował w redakcji twerskiej gazety. W latach 1941–1945 służył w Armii Czerwonej, brał udział w wojnie z Niemcami m.in. jako starszy komisarz batalionowy i korespondent wojenny, przeszedł szlak bojowy od Kalinina (Tweru) do Berlina i Pragi. Tworzył nowele i powieści utrzymane w nurcie poetyki socrealizmu, głównie o tematyce wojennej. Był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR trzech kadencji.

Utwory

  • Opowieść o prawdziwym człowieku (Повесть о настоящем человеке, 1946 – zbeletryzowane losy radzieckiego lotnika Aleksieja Mariesjewa) (wyd. pol. 1949)
  • Pamiętniki zawszonego człowieka (1927; debiut)
  • Złoto (Золото)
  • My – ludzie radzieccy (Мы — советские люди, 1948; wyd. pol. 1950)
  • Aniuta (1976) – powieść (wyd. pol. 1982)
  • Wielkie natarcie (W bolszom nastuplenii)
  • Notatnik z Norymbergi
  • „Tajfun” nie przeszedł (wyd. pol. 1975)

Przypisy

  1. Boris Polevoi. goodreads.com. [dostęp 2017-08-14]. (ang.).

Bibliografia

  • Pisarze świata, słownik encyklopedyczny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 435. ISBN 83-01-11461-4.
  • Biogram Borysa Polewoja. warheroes.ru. [dostęp 2017-08-14]. (ros.).

Media użyte na tej stronie