Borys Mańkowski
 Mańkowski podczas oficjalnego ważenia przed galą KSW 30 (20.02.2015) | |
| Pseudonim | The Tasmanian Devil |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 172 cm |
| Masa ciała | 70 kg |
| Styl walki | |
| Debiut | 2008 |
| Federacja | |
| Kategoria wagowa | |
| Klub | Czerwony Smok Poznań American Top Team |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk | 33 |
| Zwycięstwa | 22 |
| Przez nokauty | 3 |
| Przez poddania | 8 |
| Przez decyzje | 11 |
| Porażki | 10 |
| Remisy | 1 |
| |
| Strona internetowa | |
Borys Mańkowski (ur. 13 października 1989 w Poznaniu[1]) – polski zapaśnik i zawodnik MMA, od 2014 do 2017 międzynarodowy mistrz KSW w wadze półśredniej oraz były pretendent do międzynarodowego mistrzostwa KSW w wadze lekkiej. Obecny nr. 3 rankingu KSW w wadze lekkiej[2].
Życiorys i początki w sztukach walki
Borys mając 6 lat został zaprowadzony przez mamę na pierwszy trening aikido. Mieszkał wówczas na Osiedlu Władysława Łokietka w Poznaniu, a niedaleko jego domu treningi aikido prowadził Karol Matuszczak, pionier brazylijskiego jiu-jitsu i MMA w Polsce. Mama Borysa motywowała go do trenowania sportów walki, gdyż sama uprawiła judo i karate. Jego ojciec również był judoką, zdobył nawet tytuł Wicemistrza Europy w tym sporcie.
W młodości wraz z członkami rodziny oglądał walki bokserskie Andrzeja Gołoty, które późnymi wieczorami były emitowane w telewizji. Przez krótki czas trenował kung-fu, by finalnie trafić na treningi zapasów w stylu klasycznym do klubu KS Sobieski Poznań. Od pierwszych chwil na macie dawał z siebie wszystko, dzięki czemu po roku mógł rywalizować z zawodnikami z dziesięcioletnim doświadczeniem. Często szukał nowych technik, które mógłby wykorzystać w walce, oglądając w Internecie walki najbardziej utytułowanych zawodników. Szukając informacji na temat najlepszych akcji zapaśniczych natrafił na te stosowane w UFC, najlepszej federacji MMA. W tamtym momencie miał ok. 16 lat, a formuła i poziom toczonych tam walk wywarł na nim na tyle duże wrażenie, że samodzielnie zaczął uczyć się z Internetu wybranych technik. Po dwóch latach trenowania zapasów znał już większość technik i mógłbym jedynie je doskonalić. Mieszane sztuki walki były tym bardziej skomplikowanym sportem, dzięki czemu bardziej się zagłębił w ten temat i rozpoczął karierę MMA[3].
Kariera w zapasach i grapplingu
Mańkowski jest medalistą wielu turniejów i zawodów zapaśniczych oraz grapplingowych na terenie Polski. Zwyciężał m.in. w międzynarodowym turnieju w zapasach o Puchar Sobieskiego w 2005 roku (kat. -66 kg) oraz w II mistrzostwach Polski w grapplingu w 2010 roku (kat.- 75 kg. seniorzy, no-gi). 18 lutego 2017 podczas gali „Poznań Fight Night” zremisował grapplerski pojedynek z przyjacielem Mateuszem Gamrotem[4]. W lipcu 2021 roku został nominowany do czarnego pasa brazylijskiego ju jitsu[5].
Kariera MMA
Wczesna kariera
W latach 2006–2007 amatorsko walczył w MMA, uzyskując bilans trzech zwycięstw i jednej porażki[6].
Karierę w zawodowym MMA rozpoczął wygranym pojedynkiem z Tomaszem Jeruszką (29 marca 2008 roku)[7].
Turnieje i eliminacja
12 czerwca 2009 roku na gali „XFS – X Fights Series 3” wygrał turniej wagi półśredniej (pokonał Jordana Błocha i Marka Chwalibogowskiego)[8].
6 grudnia 2009 roku wziął udział w turnieju wagi lekkiej „MMA Challengers 2”. W ćwierćfinale znokautował w 1. rundzie Bartosza Pietrowskiego. W półfinale poddał w 1. rundzie Marka Sikorę. W finale przegrał z Marcinem Heldem[9].
5 lutego 2010 wystartował w zachodnioeuropejskich eliminacjach „M-1 Selection 2010”, jednak odpadł już w pierwszym etapie turnieju po porażce z Majrbiekiem Tajsumowem[10].
18 września 2010 roku wziął udział w ośmioosobowym turnieju wagi lekkiej, organizacji Konfrontacja Sztuk Walki. W ćwierćfinale przegrał z triumfatorem turnieju, Finem Niko Puhakka[11].
Quest Arena i MMA Attack
17 kwietnia 2011 roku na gali „Quest Arena 2” pokonał jednogłośnie po trzech rundach Wiktora Sobczyka[12].
5 listopada 2011 na gali „MMA Attack 1” stoczył pojedynek z byłym zawodnikiem UFC, pochodzącym z Polski, Niemcem Peterem Sobottą[13]. Sędziowie po dogrywce orzekli niejednogłośną decyzją wygraną Mańkowskiego[14]. 22 grudnia 2011 roku federacja MMA Attack zmieniła werdykt na remis, po pozytywnym rozpatrzeniu protestu teamu Sobotty[15].
Powrót do KSW
W 2012 roku ponownie związał się z KSW[16] i jeszcze tego samego roku 12 maja stoczył zwycięską walkę na gali „KSW 19: Pudzianowski vs. Sapp”, pokonując na punkty Marcina Naruszczkę[17].
15 września na gali „KSW 20: Symfonia Walki" pokonał w walce eliminacyjnej o pas mistrzowski wagi półśredniej Rafała Moksa[18].
1 grudnia 2012 roku przegrał pojedynek z Asłambiekiem Saidowem o pas mistrzowski z powodu kontuzji nogi[19], którą spowodował niefortunny upadek przy jednym z obaleń Saidowa w 2. rundzie[20].
28 września 2013 na gali „KSW 24: Starcie Gigantów” zmierzył się po kontuzji z byłym rywalem Saidowa – Benem Lagmanem[21]. Mańkowski zdominował boksersko Lagmana w 1. rundzie, a w drugiej znokautował go obszernym ciosem sierpowym, zmuszając sędziego do przerwania pojedynku[22].
17 maja 2014 stoczył rewanżowy pojedynek z Saidowem. Stawką pojedynku ponownie był pas mistrzowski wagi półśredniej. Pierwsza runda była wyrównana w której przeważały wymiany bokserskie, w drugiej Mańkowski założył ciasne duszenie trójkątne nogami Saidowowi z którego nie mógł uciec i ostatecznie odklepał, tracąc przy tym tytuł mistrza na rzecz Borysa Mańkowskiego[23].
Jeszcze w tym samym roku 6 grudnia obronił pas, pokonując przed czasem duszeniem trójkątnym rękoma Davida Zawadę[24].
21 lutego 2015 na gali „KSW 30: Genessis” zmierzył się w Catchweightcie do 80 kg z Mohsenem Baharim, którego wypunktował na przestrzeni 3 rund[25].
31 października 2015 w Londynie, podczas gali „KSW 32: Road to Wembley” poddał Amerykanina Jesse'ego Taylora duszeniem gilotynowym w pierwszej rundzie, broniąc drugi raz mistrzostwa KSW w wadze półśredniej[26].
3 grudnia 2016 w swojej trzeciej obronie pasa na gali „KSW 37: Circus of Pain” zdominował boksersko oraz zapaśniczo byłego zawodnika UFC – Johna Maguira, po trzech rundach odniósł zwycięstwo i obronił ponownie pas mistrzowski[27].
27 maja 2017 podczas gali „KSW 39: Colosseum” która miała miejsce na Stadionie Narodowym, przegrał po wyrównanej walce jednogłośnie na punkty z mistrzem KSW wagi średniej Mamedem Chalidowem[28]. Walka nie miała statusu mistrzowskiego[29].
23 grudnia 2017 na „KSW 41: Mańkowski vs. Soldić” przegrał z Chorwatem – Roberto Soldiciem przez TKO w trzeciej rundzie, tracąc tym samym pas KSW wagi półśredniej[30].
23 marca 2019 na gali „KSW 47: The X-Warriors” przegrał pojedynek z zawodnikiem z Irlandii-północnej – Normanem Parke[31]. Pojedynek nagrodzono bonusem za walkę wieczoru[32].
9 listopada na gali „KSW 51: Croatia” w Chorwacji, poddał duszeniem anakondą Czarnogórca – Vaso Bakočevicia w pierwszej rundzie[33]. Starcie odbyło się w umownym limicie -73kg[34]. Po walce został nagrodzony bonusem za poddanie wieczoru[35].
11 lipca 2020 podczas gali „KSW 53: Reborn” pokonał jednogłośnie byłego mistrza KSW w wadze piórkowej Marcina Wrzoska. Mańkowski od tej walki powrócił na stałe do kategorii lekkiej[36].
19 grudnia 2020 na gali „KSW 57: De Fries vs. Kita” zwyciężył w podobny sposób jak poprzedni, wygrywając pojedynek nad innym byłym mistrzem wagi piórkowej, Arturem Sowińskim[37].
W walce wieczoru gali „KSW 66: Ziółkowski vs. Mańkowski”, która odbyła się 15 stycznia 2022 roku w Szczecinie, zmierzył się z Marianem Ziółkowskim o pas międzynarodowego mistrza KSW wagi lekkiej[38]. Wyrównaną batalię przegrał po pięciu rundach[39].
18 czerwca 2022 w Toruniu na wydarzeniu „KSW 71: Ziółkowski vs. Rajewski” zawalczył z kolejnym byłym mistrzem KSW w wadze piórkowej, brazylijsko-austriackim – Danielem Torresem[40]. Walka doczekała się do werdyktu sędziowskiego, po którym zwycięzcą walki został Torres[41]. Pojedynek nagrodzono bonusem w kategorii walka wieczoru[42].
Kariera bokserska
2 października 2021 na gali „Fame MMA 11: Fight Club" w Gliwicach, stoczył walkę z Normanem Parke, tym razem to starcie odbyło się na zasadach boksu w rękawicach do MMA, z jedną 15 minutową rundą[43]. Walka doczekała się do końcowego gongu, po którym na kartach punktowych zwyciężył Mańkowski[44].
Osiągnięcia[45]
Mieszane sztuki walki
- 2009: X Fights Series – 1. miejsce w turnieju wagi półśredniej, kat 77,1 kg
- 2009: MMA Challengers 2 – finalista turnieju wagi lekkiej, kat 70,3 kg
- 2012: Herakles w kategorii "Walka Roku" 2011 (z Peterem Sobottą podczas gali MMA Attack 1)[46]
- 2014–2017: międzynarodowy mistrz KSW w wadze półśredniej, kat 77,1 kg
Zapasy
- 2004: Ogólnopolski Turniej Mikołajkowy Młodzików w zapasach – 3 miejsce w kat. 66 kg, st. klasyczny
- 2004: Puchar Warmii i Mazur w zapasach – 2 miejsce w kat. 66 kg, st. klasyczny
- 2005: Międzynarodowy turniej o Puchar Sobieskiego w zapasach – 1 miejsce w kat. 76 kg
- 2005: 33 Memoriał im. Władysława Miazio – Puchar Polski Kadetów w zapasach – 3 miejsce w kat. 76 kg, st. klasyczny
- 2005: Puchar Polski Kadetów w zapasach – 2 miejsce w kat. 76 kg, st. klasyczny
Grappling
- 2007: II Otwarty Puchar Polski ADCC – 3. miejsce w kat. 80 kg, juniorzy
- 2010: II Mistrzostwa Polski w grapplingu – 1 miejsce w kat. 75 kg, no-gi, seniorzy
- 2021: Czarny pas w brazylijskim jiu-jitsu[47]
Lista zawodowych walk w MMA
| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 22-10-1 |  Daniel Torres (13-5) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | KSW 71: Ziółkowski vs. Rajewski | 18.06.2022 |  Toruń | Bonus za walkę wieczoru |
| Przegrana | 22-9-1 | Marian Ziółkowski (23-8-1. 1 NC) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | KSW 66: Ziółkowski vs. Mańkowski | 15.01.2022 | Szczecin | Pojedynek o pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze lekkiej. Main Event |
| Wygrana | 22-8-1 | Artur Sowiński (21-11. 2 NC) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | KSW 57: De Fries vs. Kita | 19.12.2020 | Łódź | |
| Wygrana | 21-8-1 | Marcin Wrzosek (14-6) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | KSW 53: Reborn | 11.07.2020 | Warszawa | Powrót do kategorii lekkiej. Co-Main Event |
| Wygrana | 20-8-1 |  Vaso Bakočević (39-18-1) | Poddanie (duszenie anakonda) | 1 | 3:36 | KSW 51: Croatia | 09.11.2019 |  Zagrzeb | Limit umowny do 73 kg. Bonus za poddanie wieczoru. Co-Main Event |
| Przegrana | 19-8-1 |  Norman Parke (25-6-1. 1 NC) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | KSW 47: The X-Warriors | 23.03.2019 | Łódź | Bonus za walkę wieczoru |
| Przegrana | 19-7-1 | Roberto Soldić (12-2) | TKO (przerwanie przez narożnik) | 3 | 5:00 | KSW 41: Mańkowski vs. Soldić | 23.12.2017 | Katowice | Stracił pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze półśredniej. Main Event |
| Przegrana | 19-6-1 | Mamed Chalidow (33-4-2) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | KSW 39: Colosseum | 27.05.2017 | Warszawa | Superfight. Limit umowny do 82 kg. Bonus za walkę wieczoru. Main Event |
| Wygrana | 19-5-1 |  John Maguire (24-8) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | KSW 37: Circus of Pain | 03.12.2016 | Kraków | Obronił pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze półśredniej. Bonus za występ wieczoru |
| Wygrana | 18-5-1 |  Jesse Taylor (29-12) | Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | 3:02 | KSW 32: Road to Wembley | 31.10.2015 | Londyn | Obronił pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze półśredniej. Bonus za poddanie i walkę wieczoru. Co-Main Event |
| Wygrana | 17-5-1 |  Mohsen Bahari (8-2) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | KSW 30: Genesis | 21.02.2015 | Poznań | Limit umowny do 80 kg. Main Event |
| Wygrana | 16-5-1 |  David Zawada (9-1) | Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) | 1 | 1:20 | KSW 29: Reload | 06.12.2014 | Kraków | Obronił pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze półśredniej. Bonus za poddanie wieczoru |
| Wygrana | 15-5-1 |  Asłambiek Saidow (15-3) | Poddanie (duszenie trójkątne) | 2 | 4:27 | KSW 27: Cage Time | 17.05.2014 | Gdańsk/Sopot | Zdobył pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze półśredniej. Bonus za walkę wieczoru |
| Wygrana | 14-5-1 | Ben Lagman (6-4) | TKO (prawy sierpowy) | 2 | 2:16 | KSW 24: Starcie Gigantów | 28.09.2013 | Łódź | |
| Przegrana | 13-5-1 | Asłambiek Saidow (12-3) | TKO (kontuzja nogi) | 2 | 2:06 | KSW 21: Ostateczne Wyjaśnienie | 01.12.2012 | Warszawa | Pojedynek o pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze półśredniej |
| Wygrana | 13-4-1 | Rafał Moks (6-5) | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | KSW 20: Symfonia Walki | 15.09.2012 | Gdańsk/Sopot | Eliminator do walki o pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze półśredniej. Bonus za walkę wieczoru |
| Wygrana | 12-4-1 | Marcin Naruszczka (10-0) | Decyzja (niejednogłośna) | 2 | 5:00 | KSW 19: Pudzianowski vs. Sapp | 12.05.2012 | Łódź | |
| Wygrana | 11-4-1 |  Darius Minkevicius (1-3) | Poddanie (duszenie anakonda) | 1 | 0:45 | XGSW: Night of Champions 3 | 04.02.2012 | Poznań | |
| Remis | 10-4-1 | Peter Sobotta (8-4) | Remis (zmiana werdyktu przez organizatora) | 3 | 3:00 | MMA Attack 1 | 05.11.2011 | Warszawa | Początkowo zwyciężył Borys przez niejednogłośną decyzję sędziów, jednak komisje sędziowskie postanowiły zmienić werdykt na remisowy |
| Wygrana | 10-4 | Wiktor Sobczyk (8-3) | Decyzja (jednogłośna) | 2 | 5:00 | Quest Arena 2 | 17.04.2011 | Poznań | |
| Przegrana | 9-4 |  Niko Puhakka (18-10) | Poddanie (duszenie anakonda) | 2 | 3:59 | KSW 14: Dzień Sądu | 18.09.2010 | Łódź | Ćwierćfinał turnieju wagi lekkiej KSW. Debiut w KSW |
| Przegrana | 9-3 | Mariusz Abramiuk (4-1) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 1:17 | Iron Fist 2 | 14.05.2010 | Szczecin | |
| Przegrana | 9-2 | Majrbiek Tajsumow (8-2) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 0:55 | M-1 Selection 2010 – Western Europe Round 1 | 05.02.2010 |  Hilversum | Ćwierćfinał eliminacji w wadze lekkiej M-1 Selection 2010 |
| Przegrana | 9-1 | Marcin Held (4-0) | Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) | 1 | 2:10 | MMA Challengers 2 | 06.12.2009 | Bytom | Finał turnieju wagi lekkiej MMA Challengers |
| Wygrana | 9-0 | Marek Sikora (0-0) | Poddanie | 1 | 1:10 | MMA Challengers 2 | 06.12.2009 | Bytom | Półfinał turnieju wagi lekkiej MMA Challengers |
| Wygrana | 8-0 | Bartosz Pietrowski (0-0) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 2:05 | MMA Challengers 2 | 06.12.2009 | Bytom | Ćwierćfinał turnieju wagi lekkiej MMA Challengers |
| Wygrana | 7-0 |  Jimmy Lagerstrom (0-0) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 3:38 | FCK – Millenium Cup 2009 | 17.07.2009 | Kołobrzeg | |
| Wygrana | 6-0 | Marek Chwalibogowski (3-1) | Decyzja (jednogłośna) | 2 | 5:00 | XFS: X Fights Series 3 | 12.06.2009 | Poznań | Finał turnieju wagi półśredniej X Fights Series |
| Wygrana | 5-0 | Jordan Błoch (3-2) | Decyzja (jednogłośna) | 2 | 5:00 | XFS: X Fights Series 3 | 12.06.2009 | Poznań | Półfinał turnieju wagi półśredniej X Fights Series |
| Wygrana | 4-0 | Michał Wiśniewski (0-0) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 2:20 | Piecobiogaz Boxing Team 3 | 25.10.2008 | Poznań | |
| Wygrana | 3-0 | Gintaras Petrikas (0-1-1) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 1:40 | XFS: X Fights Series 1 | 18.10.2008 | Poznań | |
| Wygrana | 2-0 | Jakub Boczek (0-0) | Decyzja (jednogłośna) | 2 | 5:00 | Noc Wojowników | 31.07.2008 | Mielno | |
| Wygrana | 1-0 | Tomasz Jeruszka (3-2-1) | Decyzja (jednogłośna) | 2 | 5:00 | Piecobiogaz Boxing Team 2 | 29.03.2008 | Poznań | Debiut w MMA |
Lista walk w boksie
| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wygrana | 1-0 | Norman Parke (2-0) | Decyzja (jednogłośna) | 1/1 | 15:00 | Fame MMA 11: Fight Club | 02.10.2021 | Gliwice | Main Event. walka w rękawicach do MMA z 15 minutową rundą |
Inne informacje
Od 2015 prowadzi kanał na YouTube[48]. W 2019 roku przygotowywał youtubera – Szymona „Isamu" Kasprzyka do walki podczas gali „Fame MMA 3”[49]. W 2020 wystąpił gościnnie w 7 i 8 odcinku programu typu reality show „Tylko Jeden”, by przygotować do walki finałowej Tomasza Romanowskiego[50].
Przypisy
- ↑ Sherdog.com, Borys, Sherdog [dostęp 2020-07-12].
- ↑ KSW - Martial Arts Confrontation - Offical KSW Federation website, www.kswmma.com [dostęp 2022-10-31].
- ↑ O Mnie | Borys Mańkowski [dostęp 2022-08-13] (pol.).
- ↑ Redakcja, Mańkowski z Gamrotem na remis! Bonus BGC zwycięski, ale rywal odwrócił się do niego plecami..., Polska Times, 19 lutego 2017 [dostęp 2021-10-07] (pol.).
- ↑ Polsatsportpl, Borys Mańkowski i Mateusz Gamrot promowani na czarne pasy w brazylijskim jiu-jitsu – Polsat Sport, www.polsatsport.pl [dostęp 2021-07-31] (pol.).
- ↑ Ankos Team – Borys Mańkowski. ankoszapasypoznan.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-30)]. (pol.).
- ↑ Sherdog.com, PBT - Piecobiogaz Boxing Team 2, Sherdog [dostęp 2022-10-26] (ang.).
- ↑ X Fights Series - Gala XFS 3!, MMA PL, 22 maja 2009 [dostęp 2022-10-26] (pol.).
- ↑ MMA Challengers 2 – wyniki. mmarocks.pl, 2009-12-06. [dostęp 2017-12-26].
- ↑ M-1 Selection 2010: Western Europe Round 1 | ESPN FightCenter, ESPN [dostęp 2021-10-02] (ang.).
- ↑ KSW 14: Górski i Puhakka najlepsi w wadze lekkiej, www.extreme.banzaj.pl [dostęp 2021-10-02].
- ↑ Quesr Arena 2: triumf Sebastiana Grabarka, Onet Sport, 18 kwietnia 2011 [dostęp 2021-10-02] (pol.).
- ↑ Odjechani.com.pl, MMA Attack 2011., odjechani.com.pl [dostęp 2022-10-26] (pol.).
- ↑ MMA Attack – wyniki – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-10-26] (pol.).
- ↑ MMA Rocks: MMA Attack zmienia werdykt z walki Mańkowski – Sobotta. mmarocks.pl. (pol.).
- ↑ Borys Mańkowski rozmawia z KSW. mmarocks.pl, 16 lutego 2012. (pol.).
- ↑ KSW 19 – wyniki i relacja. mmarocks.pl, 12 maja 2012. (pol.).
- ↑ KSW 20: Borys Mańkowski pokonał Rafała Moska w kategorii półśredniej, Onet Sport, 15 września 2012 [dostęp 2021-10-02] (pol.).
- ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, Saidov vs. Mańkowski oficjalnie o pas, Mańkowski i Moks z bonusem | MMAROCKS, MMA Rocks!, 19 września 2012 [dostęp 2022-10-26] (pol.).
- ↑ Karol Dąbrowski, KSW 21: Ostateczne Wyjaśnienie – relacja i wyniki | MMAROCKS, MMA Rocks!, 1 grudnia 2012 [dostęp 2021-10-02] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, KSW 24: Borys Mańkowski vs Ben Lagman, sportowefakty.wp.pl, 15 lipca 2013 [dostęp 2022-10-26] (pol.).
- ↑ KSW24: Borys Mańkowski wygrał przez efektowny nokaut, Onet Sport, 28 września 2013 [dostęp 2019-01-31] (pol.).
- ↑ KSW 27, WYNIKI: Borys Mańkowski zaskoczył na KSW 27! Aslambek Saidov POKONANY! [video], www.eska.pl [dostęp 2019-01-31].
- ↑ KSW 29 "Reload": Błyskawiczna walka i popis Polaka. Mańkowski zmusił Zawadę do poddania się, Onet Sport, 6 grudnia 2014 [dostęp 2019-01-31] (pol.).
- ↑ KSW 30 "Genesis": Borys Mańkowski zwyciężył w walce wieczoru, Onet Sport, 21 lutego 2015 [dostęp 2019-01-31] (pol.).
- ↑ KSW 32: Borys Mańkowski poddaje Jesse Taylora w pierwszej rundzie utrzymując pas KSW!, MMA PL, 31 października 2015 [dostęp 2019-01-31] (pol.).
- ↑ Jakub Bijan, Borys Mańkowski bez litości rozprawia się z Johnem Maguire, pas pozostaje w Poznaniu! (Wideo) | MMAROCKS, MMA Rocks!, 3 grudnia 2016 [dostęp 2019-01-31] (pol.).
- ↑ KSW 39: Colosseum – wyniki na żywo. mmarocks.pl, 2017-05-27. [dostęp 2017-05-28].
- ↑ Mamed Khalidov vs. Borys Mańkowski na KSW 39, Lowking.pl [dostęp 2022-10-26] (pol.).
- ↑ Wyniki KSW 41: Soldic zmasakrował Mańkowskiego, Strachu znokautował Popka. mmanews.pl, 2017-12-23. [dostęp 2017-12-26].
- ↑ Krzysztof Kordys: KSW 47 – wyniki gali. mmarocks.pl, 2019-03-24. [dostęp 2019-03-24].
- ↑ KSW 47: Bonusy przyznane! – Polsat Sport, www.polsatsport.pl [dostęp 2019-12-05] (pol.).
- ↑ KSW 51: Borys Mańkowski poddaje Vaso Bakočevicia w pierwszej rundzie, MMA PL, 9 listopada 2019 [dostęp 2019-11-09] (pol.).
- ↑ Tomasz Chmura, Borys Mańkowski vs Vaso Bakocevic na KSW 51 w Zagrzebiu! | MMAROCKS, MMA Rocks!, 13 września 2019 [dostęp 2022-10-26] (pol.).
- ↑ Bonusy po KSW 51 przyznane! Nieoczekiwany wybór – Polsat Sport, www.polsatsport.pl [dostęp 2019-12-05] (pol.).
- ↑ KSW 53: Konflikt znalazł finał. Mańkowski lepszy od Wrzoska na punkty, Onet Sport, 11 lipca 2020 [dostęp 2020-07-11] (pol.).
- ↑ Borys Mańkowski pokonał Artura "Kornika" Sowińskiego na KSW 57. Zapaśnicza dominacja [WIDEO], Sport.pl [dostęp 2020-12-20] (pol.).
- ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Marian Ziółkowski kontra Borys Mańkowski walką wieczoru gali KSW 66 w Szczecinie! | MMAROCKS, MMA Rocks!, 22 listopada 2021 [dostęp 2021-11-22] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kordys, KSW 66: Marian Ziółkowski obronił tytuł wagi lekkiej w starciu z Borysem Mańkowskim! | MMAROCKS, MMA Rocks!, 15 stycznia 2022 [dostęp 2022-01-16] (pol.).
- ↑ Oficjalnie: Dwóch byłych mistrzów zmierzy się na gali KSW 71 w Toruniu!, MMA PL, 30 maja 2022 [dostęp 2022-05-30] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kordys, KSW 71: Daniel Torres wygrał z Borysem Mańkowskim po emocjonującej batalii! | MMAROCKS, MMA Rocks!, 18 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-19] (pol.).
- ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Bonusy po gali KSW 71. Wyróżnienie dla dwóch pojedynków (WIDEO) | MMAROCKS, MMA Rocks!, 21 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-22] (pol.).
- ↑ Wielki hit na Fame MMA! Były mistrz KSW i gwiazda UFC! Tego jeszcze nie było. "Krwawa formuła", Sport.pl [dostęp 2021-08-16] (pol.).
- ↑ Meczyki.pl, Borys Mańkowski pokonał Normana Parke'a! Triumf Polaka na gali Fame MMA, Meczyki.pl [dostęp 2021-10-02] (pol.).
- ↑ FIGHTIME.PL – Borys Mańkowski, fightime.pl [dostęp 2020-04-11] (pol.).
- ↑ Radosław Patroniak, Poznaniak Borys Mańkowski gwiazdą gali KSW 19!, Głos Wielkopolski, 16 kwietnia 2012 [dostęp 2020-04-12] (pol.).
- ↑ Duży sukces! Gamrot i Mańkowski z czarnym pasem!, MMA PL, 28 lipca 2021 [dostęp 2021-07-29] (pol.).
- ↑ Nowy film na moim kanale na YouTube – MMA – MISZCZ :D | Borys Mańkowski [dostęp 2020-05-04] (pol.).
- ↑ Borys Mańkowski TV: Ostatnie sparingi ISAMU, tydzień do KSW 47 – myMMA.pl, 15 marca 2019 [dostęp 2021-07-26] (pol.).
- ↑ Mamed Khalidov i Borys Mańkowski w „Tylko Jeden” – Polsat.pl, www.polsat.pl [dostęp 2020-04-30] (pol.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
.svg)
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flaga Finlandii
.svg){kind=link}
Autor: Roger Gor, Licencja: CC BY 3.0
Borys Mańkowski, ważenie przed galą KSW XXX.