Borzoj

Borzoj

Inne nazwy	ros. русская псовая борзая, ang. borzoi, Russian wolfhound, chart rosyjski
Kraj pochodzenia	Rosja
Wymiary
Wysokość	70–85 cm (pies), 65–75 cm (suka)
Masa	35–48 kg
Klasyfikacja
FCI	Grupa X, sekcja 1 wzorzec nr 193[1]
UKC	Grupa 3 – Sighthound and Pariah
Wzorce rasy
FCI UKC

Borzoj podczas coursingu w Świerklańcu.

Borzoj (oryginalna nazwa ros. русская псовая борзая) – rasa psa zaliczana do grupy chartów, wyhodowana w Rosji ze skrzyżowania dawnego charta rosyjskiego z chartami krymskimi i górskimi, użytkowana początkowo do polowań, obecnie również jako pies-towarzysz. Borzoj nazywany jest chartem rosyjskim, ale ta nazwa stosowana jest również w odniesieniu do innych ras i odmian chartów hodowanych na terenie Rosji. Typ chartowaty^[2].

Klasyfikacja FCI

W klasyfikacji FCI rasa ta została zaliczona do grupy X – charty, sekcja chartów długowłosych^[3]. Nie podlega próbom pracy^[1].

Rys historyczny

Ojczyzną borzoja jest prawdopodobnie Środkowy Wschód^[4]. Przodkami tych psów były sprowadzone ze wschodu psy plemion tatarskich, a ich regularną hodowlę przez rosyjską arystokrację specjalnie do polowań na wilki, lisy, zające i jelenie, datować można prawdopodobnie na początki XIV i XV wieku.

Wygląd

Długie, falujące włosie, które dodaje miękkości dosyć kanciastej sylwetce.

Budowa

Duży, smukły pies. Głowa jest wydłużona. Borzoje budową ciała przypominają greyhoundy, ale są wyższe – to jedna z najwyższych ras psów. Wysokość w kłębie ok. 70 cm, masa ciała ok. 30 kg.

Szata i umaszczenie

Spotykana barwa umaszczenia może być biała, złota we wszystkich odcieniach, szara, czerwona, czarna z ciemną kufą, jednolita bądź łaciata oraz pręgowana i płaszczowa. Niedopuszczalna jest maść czekoladowa bądź niebieska.

Zachowanie i charakter

Czułe, posłuszne i oddane swoim właścicielom, są raczej nieufne i podejrzliwe w stosunku do obcych. Cechuje je spokój, tolerancja wobec dzieci.

Użytkowość

Rasa wyhodowana do polowań na zające, lisy i wilki, obecnie jest trzymany jako pies do towarzystwa.

Zdrowie i pielęgnacja

Przyjemny oraz łagodny pies do trzymania w domu pod warunkiem zapewnienia mu odpowiedniego wybiegu. Oprócz systematycznej i czasochłonnej pielęgnacji niezbędnej do utrzymania wystawowego wyglądu, borzoje wymagają także codziennej aktywności ruchowej, dzięki której utrzymują się w dobrej kondycji.

Popularność

Popularność tej rasy w Polsce jest dość znaczna.

Pozostałe informacje

W czasie rewolucji październikowej zginęły prawie wszystkie borzoje popularne w kręgach arystokracji rosyjskiej. Przetrwały tylko dzięki temu, iż część osobników tej rasy była hodowana w bogatych domach mieszczańskich Europy Zachodniej oraz USA. Po raz pierwszy borzoj został zaprezentowany na pierwszej wystawie Crufta w 1891 roku.

Przypisy

Bibliografia

• Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 308. ISBN 83-7073-122-8.
• Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy „Bellona”, 2001. ISBN 83-11-09354-7.
• David Taylor: Księga psów. Warszawa: Świat Książki, 1995. ISBN 83-7129-102-7.