Brave New World Tour

Brave New World Tour

Wykonawca trasy koncertowej
Iron Maiden
Promowane albumy	Brave New World
Lokalizacje	Ameryka Północna, Ameryka Południowa, Europa, Azja,
Data rozpoczęcia	2 czerwca 2000
Data zakończenia	21 marca 2002
Liczba koncertów	96 Odwołanych: 8
Iron Maiden
The Ed Hunter Tour (1999) Brave New World Tour (2000-2002) Give Me Ed... 'Til I'm Dead Tour (2003)

The Brave New World Tour to trasa koncertowa grupy Iron Maiden, która rozpoczęła się 2 czerwca 2000 r., zaś zakończyła ostatecznie 21 marca 2002 roku. Tournee promowało album Brave New World wydany 29 maja 2000 r. Etap europejski nosił nazwę "Metal 2000" i wiódł przez wielkie areny sportowe, festiwale i stadiony. 19 stycznia 2001, zarejestrowano materiał na album koncertowy oraz film DVD, zatytułowany Rock in Rio, w nawiązaniu do nazwy największego festiwalu muzycznego na świecie „Rock in Rio”. Transmisję telewizyjną z koncertu obejrzało na całym świecie ponad miliard widzów^[1].

Trasa była również pierwszą ogólnoświatową prezentacją możliwości sześcioosobowego składu grupy, który wykonywał materiał z nowej płyty studyjnej oraz powrotem do koncertowego rozmachu i splendoru z najlepszych lat. Reakcja publiczności okazała się niezwykle entuzjastyczną, Bruce Dickinson oraz Adrian Smith zaprezentowali najlepszą formę od lat a ich powrót na scenę z premierowym materiałem tchnął w zespół nowe życie i możliwości^[1]. Po raz pierwszy od 1992 roku średnia frekwencja na koncertach przekroczyła 20 tysięcy widzów. Ostatecznie 96 koncertów zespołu w 33 państwach świata okazało się wielkim sukcesem artystycznym i frekwencyjnym, bowiem trasa zgromadziła około 2,8 mln widzów^[2][1].

Supporty

• Slayer – festiwale europejskie, Paryż, Earls Court Londyn^[3].
• Entombed – festiwale europejskie, Skandynawia, Hiszpania, Earls Court Londyn^[3].
• Spiritual Beggars – festiwale europejskie, Skandynawia, Hiszpania, Earls Court Londyn^[3].
• Slipknot – festiwale europejskie^[3].
• Orange Goblin – festiwale europejskie^[3].
• Halford – Ameryka Północna, Ameryka Południowa, Wielka Brytania, Essen^[3].
• Queensrÿche – Ameryka Północna, Ameryka Południowa, Wielka Brytania, Essen^[3].
• Dream Theater – festiwale europejskie^[3].
• In Flames – festiwale europejskie^[3].
• Septicflesh – festiwale europejskie^[3].
• Queens of the Stone Age – festiwale europejskie, Rio de Janeiro, Buenos Aires^[3].
• Motörhead – Essen, Mannheim^[3].
• The Almighty – festiwale europejskie, Francja^[3].
• Phantom Lord – Ateny^[3].
• Mudshark – Tallinn^[3].
• Ignoribus – Tallinn^[3].
• No Big Silence – Tallinn^[3].
• Ramp – festiwale europejskie^[3].
• Dirty Deeds – niemal wszystkie koncerty tournée^[3].
• Damage Plan – festiwale europejskie^[3].
• Rollins Band – festiwale europejskie^[3].
• Pink Cream 69 – Mannheim^[3].

Setlista

• Introdukcja: "Arthur's Farewell" (z filmu First Knight) na wszystkich odcinkach trasy.

1. "The Wicker Man" (z albumu Brave New World, 2000)
2. "Ghost of the Navigator" (z albumu Brave New World, 2000)
3. "Brave New World" (z albumu Brave New World, 2000)
4. "Wrathchild" (z albumu Killers, 1981)
5. "2 Minutes to Midnight" (z albumu Powerslave, 1984)
6. "Blood Brothers" (z albumu Brave New World, 2000)
7. "Sign of the Cross" (z albumu The X-Factor, 1995)
8. "The Mercenary" (z albumu Brave New World, 2000)
9. "The Trooper" (z albumu Piece of Mind, 1983)
10. "Dream of Mirrors" (z albumu Brave New World, 2000)
11. "The Clansman" (z albumu Virtual XI, 1998)
12. "The Evil That Men Do" (z albumu Seventh Son of a Seventh Son, 1988)
13. "Fear of the Dark" (z albumu Fear of the Dark, 1992)
14. "Iron Maiden" (z albumu Iron Maiden, 1980)

Bisy:

1. "The Number of the Beast" (z albumu The Number of the Beast, 1982)
2. "Hallowed Be Thy Name" (z albumu The Number of the Beast, 1982)
3. "Sanctuary" (z albumu Iron Maiden, 1980)

Uwagi: Utwory zagrane tylko w trakcie wybranych koncertów:

• "Run to the Hills" (z albumu The Number of the Beast, 1982) Ameryka Południowa, Brixton Academy^[4].
• "The Fallen Angel" (z albumu Brave New World, 2000) Londyn 2001, Buenos Aires, Meksyk, Santiago, Saint-Étienne, Bańska Bystrzyca oraz Izola^[4].
• "Out of the Silent Planet" (z albumu Brave New World, 2000) Londyn 2001, Buenos Aires, Meksyk^[4].
• "Children of the Damned" (z albumu The Number of the Beast, 1982) Brixton Academy^[4].

Oprawa trasy

Zgodnie z zapowiedziami zamieszczonymi na łamach publikacji prasowych, koncerty promujące album Brave New World miały rozmachem i mnogością efektów specjalnych, przypominać legendarne przedstawienia zespołu z połowy lat 80. XX wieku. Estrada została udekorowana tworzywem z wizerunkami Eddiego wyłaniającego się z chmury burzowej, identycznej jaka widniała na ilustracji okładkowej promowanego albumu. Tradycyjnie w głębi sceny zmieniały się backdropy z ilustracjami nawiązującymi do promowanych kompozycji, cześć z nich było specjalnie podświetlanych^[5]. Pojawiły się aż dwie wersje mobilnej maskotki grupy, przemierzającej estradę jako „człowiek z wikliny” lub „Ed Hunter” znany z wydanej w 1999 r. gry komputerowej. Spore wrażenie robił „Wielki Eddie” wyłaniający się zza perkusji podczas utworu „Iron Maiden”. Publiczność oglądała ogromny posąg „Człowieka z wikliny (The Wicker Man)”, we wnętrzu którego znajdowały się tancerki w strojach rytualnych oraz wokalista Bruce Dickinson. Z górnej części korpusu Eddiego wyłaniała się mobilna głowa maskotki, błyskająca w kierunku widzów reflektorami zainstalowanymi w jej oczodołach. Wybiegi sceny, tylne podium oraz pozostałe jej elementy, spajała specjalna kratownica wykonana z rurek duraluminiowych, przywodząca na myśl zbrojenia pod budowę „nowego, wspaniałego świata”. Zamontowano specjalne wysięgniki, dźwignie i stelaże z których korzystał frontman zespołu^[5].

Pojawiły się również efekty pirotechniczne, dymy, iskry oraz ognie, najintensywniejsze od 1988 roku. System oświetleniowy składał się z wielkiej ramy w kształcie podkowy otaczającej całą estradę, tradycyjnej rampy przedniej oraz trzech mobilnych modułów zbudowanych z dwóch skrzyżowanych ramp - każdy, wyposażonych w halogeny, szperacze rzutniki oraz baterie reflektorów PAR 64^[5]. Cześć oświetlenia zamontowano również na podium estrady. W trakcie utworu „Sign of the Cross” Bruce Dickinson wjechał na szczyt sceny na specjalnym krzyżu wyposażonym w skrzydła i zapalniki. W kulminacyjnym momencie całość stawała w ogniu. Na wybranych koncertach pojawiły się również telebimy. Na potrzeby koncertu na festiwalu „Rock in Rio” wykorzystano największy na świecie system oświetleniowy dostarczony przez organizatorów imprezy. Pamiątką po koncertach trasy „Brave New World Tour” jest album oraz film koncertowy Rock in Rio będących jednym z najbardziej efektownych i zarazem najpopularniejszych wydawnictw audio-wizualnych w karierze formacji^[5].

Daty trasy

UWAGA! w wyniku aktualizacji danych, nazwy obiektów nie muszą się pokrywać ze stanem pierwotnym, znanym z materiałów prasowych grupy.

Data	Miasto	Kraj	Obiekt
Europa
2 czerwca 2000[a]	Strasburg	Francja	Parc du Rhin
3 czerwca 2000[b]	Nijmegen	Holandia	Goffertpark
5 czerwca 2000	Praga	Czechy	Paegas Arena
6 czerwca 2000	Bańska Bystrzyca	Słowacja	Bystrica Amphitheatre
7 czerwca 2000	Budapeszt	Węgry	Kisstadion
9 czerwca 2000	Izola	Słowenia	Izola Stadium
10 czerwca 2000[c]	Monza	Włochy	Stadio Brianteo
11 czerwca 2000[d]	Kijów	Ukraina	City Square
13 czerwca 2000	Saint-Étienne	Francja	Palais des Spectacles
14 czerwca 2000	Paryż		Omnisports de Bercy
16 czerwca 2000	Londyn	Anglia	Earls Court
20 czerwca 2000	Katowice	Polska	Spodek
21 czerwca 2000	Warszawa		Hala Torwar
23 czerwca 2000[e]	Lipsk	Niemcy	Flugplatz Löbnitz-Roitzschjora
24 czerwca 2000[f]	Dessel	Belgia	Kastelsedijk
26 czerwca 2000	Oslo	Norwegia	Oslo Spektrum
27 czerwca 2000	Sztokholm	Szwecja	Olympic Stadium
29 czerwca 2000[g]	Roskilde	Dania	Dyrskuepladsen
30 czerwca 2000[h]	Turku	Finlandia	Ruissalo
2 lipca 2000[i]	Tallinn	Estonia	Song Festival Grounds
4 lipca 2000	Wiedeń	Austria	Libro Music Hall
5 lipca 2000	Monachium	Niemcy	Zenith
6 lipca 2000	Zurych	Szwajcaria	Hallenstadion
8 lipca 2000[j]	Mannheim	Niemcy	Maimarkt-Gelände
9 lipca 2000[j]	Essen		Georg Melches Stadion
12 lipca 2000[j]	Sofia	Bułgaria	Akademik Stadium
12 lipca 2000[k]	Ateny	Grecja	Antonis Tritsis Park
16 lipca 2000[l]	Vilar de Mouros	Portugalia	Vilar de Mouros Parc
18 lipca 2000[j]	San Sebastián	Hiszpania	Estadio Anoeta
19 lipca 2000[j]	Madryt		Las Ventas Bullring
21 lipca 2000[j]	Mijas		Mijas Parc
22 lipca 2000[j]	Murcia		Campo Futbol Los Alcazares
23 lipca 2000[j]	Barcelona		Palau Sant Jordi
Ameryka Północna
1 sierpnia 2000[j]	Toronto, Ontario	Kanada	Air Canada Centre
2 sierpnia 2000[j]	Montreal, Quebec		Molson Centre
3 sierpnia 2000[j]	Quebec City, Quebec		Colisée Pepsi
5 sierpnia 2000[j]	Nowy Jork, Nowy Jork	Stany Zjednoczone	Madison Square Garden
6 sierpnia 2000[j]	Mansfield, Massachusetts		Tweeter Center Boston
8 sierpnia 2000[j]	Hartford, Connecticut		Dodge Music Center
9 sierpnia 2000[j]	Portland, Maine		Cumberland County Center
11 sierpnia 2000[j]	Burgettstown, Pensylwania		Post-Gazette Pavilion
12 sierpnia 2000[j]	Camden, New Jersey		E Center
13 sierpnia 2000[j]	Scranton, Pensylwania		Coors Light Amphitheatre
15 sierpnia 2000[j]	Clarkston, Michigan		Pine Knob Music Theatre
16 sierpnia 2000[j]	Corfu, Nowy Jork		Darien Lake Amphitheatre
17 sierpnia 2000[j]	Holmdel, New Jersey		Arts Center
19 sierpnia 2000[j]	Maryland Heights, Missouri		Riverport Amphitheater
20 sierpnia 2000[j]	Bonner Springs, Kansas		Sandstone Amphitheater
23 sierpnia 2000[j]	Cuyahoga Falls, Ohio		Blossom Music Center
25 sierpnia 2000[j]	Chicago, Illinois		UIC Pavilion
26 sierpnia 2000[j]	Milwaukee, Wisconsin		Marcus Amphitheater
27 sierpnia 2000[j]	Saint Paul, Minnesota		Roy Wilkins Auditorium
29 sierpnia 2000	Colorado Springs, Kolorado		World Arena
30 sierpnia 2000[j]	Morrison, Kolorado		Red Rocks Amphitheatre
1 września 2000[j]	Dallas, Teksas		Starplex Amphitheater
2 września 2000[j]	The Woodlands, Teksas		Cynthia Woods Mitchell Pavilion
3 września 2000[j]	San Antonio, Teksas		Sunken Garden Amphitheatre
4 września 2000[j]
6 września 2000	El Paso, Teksas		University of Texas Arena
8 września 2000	Albuquerque, Nowy Meksyk		Mesa del Sol Event
9 września 2000[j]	Phoenix, Arizona		Cricket Wireless Pavilion
10 września 2000[j]	Irvine, Kalifornia		Verizon Wireless Amphitheatre
12 września 2000[j]	San Diego, Kalifornia		San Diego Sports Arena
13 września 2000	Universal City, Kalifornia		Universal Amphitheatre
15 września 2000[j]	Bakersfield, Kalifornia		Centennial Garden
16 września 2000[j]	Mountain View, Kalifornia		Shoreline Amphitheatre
17 września 2000[j]	Las Vegas, Nevada		Performing Arts
18 września 2000	Anchorage, Alaska		Sullivan Arena
19 września 2000[j]	Tacoma, Washington		Tacoma Dome
20 września 2000[j]	Vancouver, Kolumbia Brytyjska	Kanada	Pacific Coliseum
23 września 2000[j]	Edmonton, Alberta		Skyreach Centre
24 września 2000[j]	Calgary, Alberta		Pengrowth Saddledome
Azja
19 października 2000	Sendai	Japonia	Sun Plaza
21 października 2000	Tokio		Kosei Nenkin Hall
22 października 2000	Jokohama		Pacifico Yokohama
23 października 2000	Tokio		International Forum
25 października 2000	Osaka		Zepp Osaka
26 października 2000	Fukuoka		Sun Palace
28 października 2000	Nagoja		Shi Kokaido
29 października 2000	Tokio		Zepp Tokyo
Europa
2 listopada 2000	Glasgow	Szkocja	S.E.C.C.
3 listopada 2000	Manchester	Anglia	MEN Arena
4 listopada 2000	Birmingham		N.E.C. Arena
6 listopada 2000	Essen	Niemcy	Grugahalle
10 listopada 2000[j]	Ateny	Grecja	Posidonas Stadium
6 stycznia 2001	Londyn	Anglia	Shepherd's Bush Empire
7 stycznia 2001
Ameryka Południowa
9 stycznia 2001[m]	Meksyk	Meksyk	Foro Sol Stadium
12 stycznia 2001[n]	Buenos Aires	Argentyna	Vélez Sarsfield Stadium
13 stycznia 2001[n]
15 stycznia 2001[j]	Santiago	Chile	Hipódromo Chile
19 stycznia 2001[o]	Rio de Janeiro	Brazylia	Rock in Rio Festival
Europa
19 marca 2002[p]	Londyn	Anglia	Brixton Academy
20 marca 2002[p]
21 marca 2002[p]

Uwagi

• Koncert w Mannheim zakończył się wypadkiem, którego ofiarą był gitarzysta Janick Gers. Muzyk spadł z kilkumetrowej platformy scenicznej, doznając wstrząśnienia mózgu, pęknięcia łuku brwiowego i ogólnych potłuczeń. Rehabilitacja zajęła kilka dni, w związku z incydentem koncerty w Essen, Atenach oraz Sofii zostały odwołane, pomimo dobrej sprzedaży biletów^[6].
• Ogromny festiwal w Kijowie został odwołany z powodu niedopełnienia przez organizatora wymogów zabezpieczenia imprezy.
• Koncerty na Alasce w Edmonton i Calgary odwołano z powodu choroby Bruce'a Dickinsona^[6].
• Koncert w roli headlinera „Roskilde Festival” zgromadził ponad 100 tys. widzów^[6].
• Koncerty w Earls Court i Madison Square Garden wyprzedano w kilkadziesiąt minut^[6].
• Koncerty w USA i Kanadzie przyciągnęły kilkaset tysięcy widzów, co było największym osiągnięciem od czasów trasy "No Prayer on the Road"^[6].
• Koncerty w Argentynie odbywały się na Velez Sarsfield Stadium (50 tys.), gdzie zespół wystąpił z indywidualnym repertuarem, jak i jako headliner „Monsters of Rock Festival”^[6].
• Koncert na hipodromie w Santiago de Chile zgromadził około 50 tys. widzów. Było to pierwsze tak wielkie osiągnięcie grupy w tym kraju^[7]
• Koncerty festiwalowe gromadziły od 25 tys. do 270 tys. widzów^[6].
• Koncerty w Katowicach i Warszawie zostały całkowicie wyprzedane^[6].
• Koncerty, które odbyły się w okresie czerwiec - wrzesień 2000 roku, zgromadziły ponad 1,5 mln fanów^[6].
• Koncerty w Brixton Academy sprzedano w rekordowym czasie. Dochód z imprez posłużył zebraniu funduszy na poczet pomocy byłemu perkusiście grupy Clive’owi Burrowi w walce ze stwardnieniem rozsianym. Patronat nad akcją przejęła fundacja „Clive Aid”. Koncert był transmitowany drogą internetową w czasie rzeczywistym^[6].
• Koncert w roli headlinera największego festiwalu na świecie „Rock in Rio”, był drugim co do wielkości, jaki zespół dał w Rio de Janeiro. Według różnych statystyk uczestniczyło w nim od 250 tys. do 300 tys. widzów. Po raz pierwszy zespół wystąpił na tej samej imprezie w 1985 roku, jako co-headliner wraz z Queen przed audytorium szacowanym na 350 tys. – 500 tys. fanów^[6].
• Koncerty stadionowe gromadziły od 15 tys. do około 60 tys. widzów^[7][6].
• Koncerty festiwalowe (62) zagrane na całej trasie, zgromadziły ponad 2 miliony widzów^[6].
• Koncerty festiwalowe w Niemczech, Grecji, Hiszpanii oraz obu Amerykach odbywały się pod autorską nazwą "Metal 2000 Festivals".
• Zespół zagrał również kilka kameralnych sztuk w Londynie oraz w Japonii, traktowanych jako urozmaicenie trasy^[6].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Official website
• Brave New World Tour Dates. ironmaiden.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-03)].