Budno (województwo zachodniopomorskie)

Budno

wieś
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	goleniowski
Gmina	Goleniów
Wysokość	37 m n.p.m.
Liczba ludności (2022)	463[1]
Strefa numeracyjna	91
Kod pocztowy	72-100[2]
Tablice rejestracyjne	ZGL
SIMC	0775209
Położenie na mapie gminy Goleniów Budno
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Budno
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Budno
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego Budno
53°32′44″N 14°54′28″E/53,545556 14,907778

Budno (niem. Buddendorf) – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Goleniów^[3][4].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie szczecińskim. W roku 2009 wieś liczyła 218 mieszkańców.

Geografia

Wieś leży ok. 5 km na południowy wschód od Goleniowa, na Równinie Nowogardzkiej, przy drodze prowadzącej do Maszewa. Wieś głównie rolnicza, położona wśród malowniczych wzgórz morenowych i zagajników.

Integralne części wsi

Historia

Początki stałego osadnictwa na terenie Budna to epoka kultury łużyckiej. W czasie średniowiecza znajdowało się tutaj grodzisko, którego mieszkańcy zajmowali się uprawą roli i hodowlą zwierząt. W XIII wieku zbudowano tutaj zamek Kamieniec, opisany w 1269 roku w sporze między Barnimem I a biskupem kamieńskim. Wzmianka o wsi pochodzi również z dokumentu lokacyjnego miasta Goleniowa z roku 1314 (prawa lubeckie), w którym mowa jest o włościach miasta, docierających do wsi Buddendorf. Wieś została założona na planie ulicówki. Od XVI do XX wieku była własnością rodu von Petersdorf. W późniejszym okresie rozbudowana, założono tutaj folwark, pałac (dwór) oraz park, rozbudowany w XIX w. Na początku XX wieku przejęta przez Pomorskie Towarzystwo Ziemskie (Pommersche Landgesellschaft). Oprócz dworu i folwarku znajdował się tutaj ceglany kościół neogotycki, cmentarz, gospoda oraz wyrobisko żwiru. W 1925 roku zamieszkiwało tutaj ok. 210 osób. Po II wojnie światowej zespół parkowo-dworski został przejęty przez miejscowe Państwowe Gospodarstwo Rolne i doprowadzony do ruiny, dwór rozebrano, zaś park zarósł i zmienił się w dziki lasek. Folwark został w dużej części przebudowany lub rozebrany. Obecny układ budynków we wsi nie przypomina tego sprzed II wojny światowej. Zachowało się jedynie kilka zagród z początku XX wieku, reszta budynków to bloki PGR-owskie lub nowe budownictwo jednorodzinne. W 1978 roku rozebrano kościół.^[5]

Przyroda

Obecnie główną atrakcją turystyczną wsi jest aleja jaworów prowadząca do centrum Budna.

Gospodarka

Znajduje się tutaj sklep, kilka dużych gospodarstw rolnych, elewator zbożowy oraz kilka firm. Nieopodal Budna, na wzgórzu przy drodze prowadzącej do Maszewa, w niewielkim zagajniku stoi samotna mogiła. W 2013 r. rozpoczęła się budowa schroniska, które zostało przyniesione z Miękowa. Znajduje się ono niedaleko byłego wysypiska śmieci. Został tam także wybudowany ośrodek dla ludzi bezdomnych.

Przypisy