Budy Rządowe

Artykuł

53°9′11″N 21°7′30″E

- błąd

38 m

WD

53°10'N, 21°8'E

- błąd

2283 m

Odległość

1703 m

Budy Rządowe
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

przasnyski

Gmina

Jednorożec

Liczba ludności (2011)

95[1][2]

Strefa numeracyjna

29

Kod pocztowy

06-323[3]

Tablice rejestracyjne

WPZ

SIMC

0510474[4]

Położenie na mapie gminy Jednorożec
Mapa konturowa gminy Jednorożec, po prawej znajduje się punkt z opisem „Budy Rządowe”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Budy Rządowe”
Położenie na mapie powiatu przasnyskiego
Mapa konturowa powiatu przasnyskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Budy Rządowe”
Ziemia53°09′11″N 21°07′30″E/53,153056 21,125000

Budy Rządowewieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie przasnyskim, w gminie Jednorożec[4][5].

Nazwa

Określeniem budy nazywano prymitywne domy robotników leśnych, którzy pracowali przy wytopie smoły, pozyskiwaniu węgla drzewnego i drewna. Pierwotnie Budy mogły być osadą zamieszkaną przez takich ludzi. Budami nazywano też stanowiska, w których bartnicy stawiali swoje schrony. Do bud, wymienianych w lustracjach dób królewskich, przynależały bory bartników. Budy budowali też strzelcy (osocznicy)[6].

Nazwa Budy Przysieki jest określeniem kulturowym związanym ze wzmocnieniami obronnymi, zasiekami. Może oznaczać miejsce, gdzie wycięto drzewa w lesie. Notowane w II połowie XVIII wieku określenie Budy Popielarskie kieruje do wniosku, że w tym miejscu karczowano oraz wypalano las. Początkowo całą osadę zwano Budami Przysiekami, lecz w miarę rozwoju osadnictwa zaczęto rozróżniać Budy Rządowe (osada robotników leśnych) i Budy Prywatne (należące do Krasińskich pierwotne Budy Przysieki)[7].

Zmiany administracyjne

W 1815 wieś należała do dóbr Krasińskich w gminie Krasnosielc[8]. Po powstaniu Księstwa Warszawskiego Budy Przysieki były częścią departamentu płockiego i powiatu przasnyskiego. W Królestwie Polskim włączono je do województwa płockiego, obwodu przasnyskiego i powiatu przasnyskiego. W 1837 województwa przemianowano na gubernie, w 1842 obwody na powiaty, a powiaty na okręgi sądowe. Od 1867 Budy znalazły się w gminie Jednorożec, powiecie przasnyskim i guberni płockiej. Od 1919 wieś należała do powiatu przasnyskiego w województwie warszawskim. W 1933 utworzono gromady. Budy Rządowe należały do gromady Budy Rządowe (wraz z Budziskami i Nakłem). Z dniem 1 listopada 1939 do III Rzeszy wcielono północną część województwa warszawskiego, w tym powiat przasnyski i wieś Budy Rządowe jako część Rejencji Ciechanowskiej w prowincji Prusy Wschodnie. Gdy w 1944 przywrócono przedwojenną administrację, Budy Rządowe należały do powiatu przasnyskiego i województwa warszawskiego. W 1954 zlikwidowano gminy i zastąpiono je gromadami. W 1973 przywrócono istnienie gminy Jednorożec, do której ponownie należały Budy Rządowe. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego. Od 1999 Budy Rządowe znajdują się w gminie Jednorożec w powiecie przasnyskim i województwie mazowieckim[9].

Historia

Artefakty kultury amfor kulistych odnalezione w Budach Rządowych
Krzyż z przełomu XIX i XX wieku

W granicach administracyjnych wsi odnaleziono ślady osadnictwa neolitycznego (kultura ceramiki sznurowej), z epoki brązu i średniowiecza, jak również osady z epoki kamienia, epoki brązu oraz prawdopodobne cmentarzysko z epoki brązu[10].

Miejsce śmierci Stanisława Łukasiaka z Bud Rządowych zamordowanego przez Niemców w 1915. Łukasiak nie chciał oddać okupantowi ostatniej krowy, żywicielki rodziny. Grób znajduje się w lesie koło Budzisk. Tędy dawniej biegła droga z Budzisk do Bud Rządowych
Cmentarz wojenny w Budach Rządowych

W spisie podatku podymnego z 1775 pojawia się osada Budy Popielarskie licząca 3 dymy. Wieś Budy przysieki notowana jest w wizytacji parafii Krasnosielc w 1783[7]. W lustracji dóbr królewskich z 1789 zapisano, że wieś istniała od około 15 lat, musiała więc powstać około 1774. W 1789 mieszkało tu 4 gospodarzy, z których każdy co roku odrabiał 3 dni pańszczyzny w żniwa i corocznie oferował 2 podwody. Pańszczyzna warta była 18 złotych polskich, dodatkowo czynsz ze wsi wynosił 40 złotych polskich. Miejscowość określono w lustracji jako nova colonia[11]. Obraz statystyczny powiatu przasnyskiego z 1815 podaje, że we wsi Budy Przysieki było 12 domów z 74 mieszkańcami (33 mężczyzn i 41 kobiet)[8], dwa lata później – 75 osób[7]. W 1816 w pobliżu wsi Przysieki otwarto kopalnię bursztynu[12]. W 1827 w Budach Przysiekach istniało 16 domów, w których żyło 100 mieszkańców. Część wsi była rządowa, a część prywatna (Krasińskich)[13]. Na mapie kwatermistrzostwa, która dla omawianego terenu powstała przed powstaniem listopadowym[14], widzimy osadę Budy Przysieki przeciętą drogą, złożoną z czterech części i kilkunastu domów[15].

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich wydany w 1882 wspomina, że istniały Budy Przysieki rządowe i prywatne[16]. W dwa lata starszym opisie wsi Budy Przysieki czytamy, że obok znajdowała się rządowa osada leśnej straży Budy Przysieki ze smolarnią, 1 domem i 5 mieszkańcami[17]. W 1889 w Budach Rządowych mieszkało 4 Żydów[18]. W końcu XIX wieku w Budach Przysiekach notowano jedną z 4 w gminie Jednorożec fabrykę smoły[19].

W okresie powstania styczniowego między Dynakiem, Budami Rządowymi a Cierpiętami odbyła się bitwa powstańców z Rosjanami. Określa się ją mianem bitwy pod Cierpiętami i datuje na 17 sierpnia 1863[20].

Od 1898 osoby z Bud Rządowych uszczęszczały do kościoła w Jednorożcu, który od 1889 był filią parafii Chorzele. W 1905 wieś Budy Rządowe dołączono do filii. W 1916, kiedy powstała parafia Jednorożec, Budy Rządowe włączono w jej granice[7].

W czasie I wojny światowej w pobliżu wsi przebiegał front wschodni. W lesie koło Bud Rządowych do dziś widoczne są umocnienia wojenne (okopy, ziemianki itp.), a także ślady po kolejce wąskotorowej[10]. W wyniku działań wojennych wieś została zniszczona w 100%[21]. Część mieszkańców udała się w bieżeństwo[7]. W 1915 we wsi założono cmentarz wojenny, na którym pochowano żołnierzy z armii rosyjskiej i niemieckiej[22].

Według spisu powszechnego z 1921 Budy Rządowe liczyły 16 budynków mieszkalnych i 2 o innym przeznaczeniu. Mieszkało tu 97 osób: 49 mężczyzn i 48 kobiet[23]. Rolnictwem zajmowała się część mieszkańców, pozostali pracowali w lesie, na kolei lub w tartaku[7]. We wsi działała jednoklasowa szkoła powszechna[24].

W 1943 w ramach Ośrodka II „Liwiec” w Jednorożcu z siedzibą w Małowidzu powstał Pluton IV Budy Rządowe. Dowódcą jednostki Armii Krajowej z Bud Rządowych był Edmund Czaplicki ps. Kolba[25].

Na dzień 1 września 1939 we wsi mieszkało 150 osób. W dniu 1 stycznia 1945 liczebność mieszkańców określono na 265 osób[9]. W 1947 wieś zajmowała powierzchnię 268,27 ha i liczyła 310 osób[9].

Gminna Spółdzielnia „Samopomoc Chłopska” w Jednorożcu otworzyła w Budach Rządowych sklep. Istniał tu jeden z punktów katechetycznych w parafii Jednorożec[7]. W 1962 powstała Ochotnicza Straż Pożarna w Budach Rządowych[26]. Remizę zbudowano w latach 80. XX wieku[27].

W 1961 w Nakle postawiono murowany budynek szkolny (tysiąclatkę), który rok później oddano do użytku. Placówka funkcjonowała jako szkoła podstawowa w Budach Rządowych, choć budynek znajdował się w sąsiednej wsi[28]. W roku szkolnym 1973/1974 ośmioklasowa szkoła w Budach Rządowych kształciła 108 osób[9]. W 2001 szkołę zlikwidowano z powodu małej liczby dzieci[28].

W latach 80. XX wieku Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk organizował we wsi obozy gwaroznawcze. Projektem kierowała Barbara Falińska[29].

Współcześnie

Na dzień 25 listopada 2011 we wsi notowano 95 osób: 54 kobiety i 41 mężczyzn[9]. Na dzień 31 grudnia 2014 wieś zamieszkiwały 14 osób w wieku przedprodukcyjnym, 55 w wieku produkcyjnym i 21 w wieku poprodukcyjnym, łącznie 90 osób[30]. Cztery lata później w Budach Rządowych mieszkały 92 osoby, a w 2019 – 99[7].

Sołtysem sołectwa Budy Rządowe (Budy Rządowe, Nakieł, Budziska) jest Tomasz Płocharczyk[31].

We wsi zachowało się kilka drewnianych domów z międzywojnia, które są wpisane do gminnej ewidencji zabytków[10]. W Budach Rządowych jest kilka kapliczek, figur i krzyży przydrożnych[32][33]. Społeczność wsi gromadzi się przy wybranych krzyżach na nabożeństwo majowe. Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Floriana w Jednorożcu[7].

W 2017 przed budynkiem remizy strażackiej wystawiono figurę św. Floriana[34]. Przeprowadzono remont remizy i wystawiono wiatę piknikową[35][36].

We wsi działa Koło Gospodyń Wiejskich[10].

Lasy okalające wieś należą do Nadleśnictwa Parciaki i są częścią Obszaru Natura 2000 Zachodniokurpiowskie Bory Sasankowe[37].

Galeria

Przypisy

  1. Wieś Budy Rządowe w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2020-01-13] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 103 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Adam Chętnik, Życie puszczańskie Kurpiów, Warszawa 1971.
  7. a b c d e f g h i Maria Weronika Kmoch, Na skraju Kurpiowszczyzny. Parafia pw. św. Floriana w Jednorożcu, Jednorożec: Stowarzyszenie "Przyjaciele Ziemi Jednorożeckiej", 2020, ISBN 978-83-927409-7-1, OCLC 1225226389 [dostęp 2022-08-02].
  8. a b Aleksander Kociszewski (red.), Obraz statystyczny powiatu przasnyskiego sporządzony w roku 1815 przez podprefekta tegoż powiatu F.S. Zielińskiego w Przasnyszu, Ciechanów 1991.
  9. a b c d e Leszek Zugaj, Historia administracji w gminie Jednorożec, Jednorożec 2015.
  10. a b c d Uchwała nr SOK.0007.10.2022 Rady Gminy Jednorożec z dnia 10 marca 2022 r. w sprawie przyjęcia „Gminnego programu opieki nad zabytkami Gminy Jednorożec na lata 2022–2025”.
  11. Adam Pszczółkowski, Lustracja starostwa przasnyskiego w 1789 roku, [w:] Wojciech Łukaszewski (red.), Źródła historyczne do dziejów Kurpiowszczyzny 1789–1956. Wybór materiałów źródłowych, Truskaw: Ochotnicza Straż Pożarna w Żelaznej Rządowej, 2020, s. 22, ISBN 978-83-955342-0-1, OCLC 1236076599 [dostęp 2022-07-27].
  12. J. Haczewski, O bursztynie (Dokończenie), „Sylwan”, 14 (3–4), 1838, s. 398, ISSN 0039-7660 [dostęp 2022-08-05].
  13. Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z wyrażeniem ich położenia i ludności alfabetycznie ułożona w Biórze Kommissyi Rządowey Spraw Wewnętrznych i Policji, t. 1: A–L, Warszawa 1827, s. 52 [dostęp 2022-07-27].
  14. Topograficzna Karta Królestwa Polskiego, bg.uwb.edu.pl [dostęp 2022-07-28].
  15. Topograficzna Karta Królestwa Polskiego, bg.uwb.edu.pl [dostęp 2022-07-28].
  16. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 3, dir.icm.edu.pl, 1882, s. 551 [dostęp 2022-07-26].
  17. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 1, dir.icm.edu.pl, 1880, s. 443 [dostęp 2022-07-26].
  18. J. Kociszewska (red.), Obraz statystyczny powiatu przasnyskiego A.N. Leontiewa z 1889 r., Ciechanów 1992, tabl. 1, s. 196, 201.
  19. Radosław Waleszczak, Jednorożec w powiecie przasnyskim na przełomie XIX i XX wieku, „Rocznik Mazowiecki”, 16, 2004, s. 48, OCLC 999011464.
  20. Maria Weronika Kmoch, Insurekcja styczniowa w Przasnyskiem (1863–1864) [dostęp 2022-08-02].
  21. Tadeusz Świecki, Franciszek Wybult, Mazowsze Płockie w czasach wojny światowej i powstania państwa polskiego, Toruń: Czcionkami Drukarni Toruńskiej, 1933, s. 88 [dostęp 2022-07-28].
  22. Maria Weronika Kmoch, Wielka Wojna we współczesnym krajobrazie gminy Jednorożec (pow. przasnyski), „Akademickie Zeszyty Naukowe PIAST”, 1, 2017, s. 11–36 [dostęp 2022-08-02].
  23. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. 1: M. st. Warszawa, województwo warszawskie, mbc.cyfrowemazowsze.pl, Warszawa 1925, s. 130 [dostęp 2022-07-26].
  24. Henryk Maćkowiak, Szkolnictwo na Kurpiach 1905–1939, Ostrołęka 1980.
  25. Maria Weronika Kmoch, MAŁA OJCZYZNA: historia Jednorożca cz. 5 (1939-1945). Ruch oporu w gminie Jednorożec [dostęp 2022-07-26].
  26. Aleksander Drwęcki, Dzieje ochotniczych straży pożarnych w powiecie przasnyskim, Przasnysz 2002.
  27. Daniel Rzosiński, Z życia jednostek OSP, „Głos Gminy Jednorożec” (1 (65)), 2022, s. 5.
  28. a b Maria Weronika Kmoch, MAŁA OJCZYZNA: Budy Przysieki i Nakieł [dostęp 2022-07-28].
  29. Józef Stolarczyk, Obozy gwaroznawcze jako forma edukacji regionalnej, „Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego”, 5, 1991, s. 53–54.
  30. Stan ludności gminy Jednorożec na dzień 31.12.2014 r., www.jednorozec.pl [dostęp 2022-07-17].
  31. Sołectwa i sołtysi, www.jednorozec.pl [dostęp 2022-07-27].
  32. Maria Weronika Kmoch, Kapliczki, figury i krzyże przydrożne w gminie Jednorożec, Jednorożec: Gminna Biblioteka Publiczna w Jednorożcu, 2015, ISBN 978-83-943674-0-4, OCLC 947212801 [dostęp 2022-07-26].
  33. Maria Weronika Kmoch, Mała architektura sakralna w gminie Jednorożec, Google My Maps [dostęp 2022-08-08].
  34. OSP Budy Rządowe - Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Przasnyszu - Portal Gov.pl, Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Przasnyszu [dostęp 2022-08-02] (pol.).
  35. Krzysztof Iwulski, Podsumowanie połowy kadencji wójta i rady gminy, „Głos Gminy Jednorożec” (2 (62)), 2021, s. 3–7.
  36. Krzysztof Iwulski, Konsekwentnie realizujemy obietnice. Podsumowanie 3 lat kadencji, „Głos Gminy Jednorożec” (2 (66)), 2022, s. 3, 5.
  37. NATURA 2000, parciaki.olsztyn.lasy.gov.pl [dostęp 2022-08-03] (niem.).

Media użyte na tej stronie

Jednorożec (gmina) location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa gminy Jednorożec, Polska
Masovian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.55N
  • S: 50.95 N
  • W: 19.15 E
  • E: 23.25 E
Powiat przasnyski location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa powiatu przasnyskiego, Polska
Herb Gminy Jednorożec 2016.jpg
Oficjalny herb gminy Jednorożec, przekazany przez Urząd Gminy w Jednorożcu
Budy Rządowe wieś1.jpg
Autor: Maria Weronika Kmoch, Licencja: CC BY-SA 4.0
Widok na zabudowania we wsi Budy Rządowe, gmina Jednorożec
Budy Rządowe archeologia.jpg
Autor: Maria Weronika Kmoch, Licencja: CC BY-SA 4.0
Wystawa "Przasnysz na kartach historii" w Muzeum Historycznym w Przasnyszu, grudzień 2010
Natura 2000 Zachodniokurpiowskie Bory Sasankowe.jpg
Autor: Maria Weronika Kmoch, Licencja: CC BY-SA 4.0
Obszar Natura 2000 Zachodniokurpiowskie Bory Sasankowe. Znak między Budami Rządowymi a Nakłem w gminie Jednorożec
Budziska tablica i grób.jpg
Autor: Maria Weronika Kmoch, Licencja: CC BY-SA 4.0
Miejsce śmierci Stanisława Łukasiaka, mieszkańca Bud Rządowych, zamordowanego przez Niemców w 1915 r. Według przekazów Łukasiak bronił swojej ostatniej krowy, nie chcąc oddać jej okupantowi, bo wówczas rodzina nie miałaby co jeść. Na pobliskim drzewie widać jeszcze ślady kul. Grób znajduje się w lesie niedaleko Budzisk, niegdyś tędy biegła droga z Budzisk do Bud Rządowych. Miejscem opiekuje się Nadleśnictwo Parciaki
Budy Rządowe wieś.jpg
Autor: Maria Weronika Kmoch, Licencja: CC BY-SA 4.0
Widok na zabudowania we wsi Budy Rządowe, gmina Jednorożec
Budy Rządowe krzyż.jpg
Autor: Maria Weronika Kmoch, Licencja: CC BY-SA 4.0
Krzyż w Budach Rządowych, gmina Jednorożec (wystawiony na przełomie XIX i XX wieku)
OSP Budy Rządowe.jpg
Autor: Maria Weronika Kmoch, Licencja: CC BY-SA 4.0
Remiza OSP w Budach Rządowych, gmina Jednorożec. Przed budynkiem figura św. Floriana
Budy Rządowe cmentarz I wojna światowa11.jpg
Autor: Maria Weronika Kmoch, Licencja: CC BY-SA 4.0
Widok na cmentarz z okresu I wojny światowej w Buach Rządowych, gmina Jednorożec
Budy Rządowe śparogi.jpg
Autor: Maria Weronika Kmoch, Licencja: CC BY-SA 4.0
Współczesny dom w Budach Rządowych, gmina Jednorożec. Widoczna stylizacja na budynek kurpiowski: śparogi, okiennice, kapliczka między oknami
Nakieł szkoła.jpg
Autor: Maria Weronika Kmoch, Licencja: CC BY-SA 4.0
Budynek szkoły (tysiąclatka) z 1961 r. w Nakle, gmina Jednorożec. Placówka funkcjonowała jako "szkoła podstawowa w Budach Rządowych", które sąsiadują z Nakłem. Współcześnie kilka pomieszczeń to mieszkania socjalne wynajmowane przez Urząd Gminy w Jednorożcu
Budy Rządowe 12.jpg
Autor: Maria Weronika Kmoch, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dom w Budach Rządowych 12, gmina Jednorożec
Nakieł szkoła w Budach Rządowych.jpg
Autor: Maria Weronika Kmoch, Licencja: CC BY-SA 4.0
Tabliczka na budynku nieczynnej szkoły podstawowej w Budach Rządowych, gmina Jednorożec. Budynek stoi w Nakle, wsi sąsiadującej z Budami Rządowymi. Szkołę zamknięto w 2001. W części pomieszczeń funkcjonują mieszkania socjalne
Budy Rządowe 16.jpg
Autor: Maria Weronika Kmoch, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dom w Budach Rządowych (powiat przasnyski)
Budy Rządowe wydma.jpg
Autor: Maria Weronika Kmoch, Licencja: CC BY-SA 4.0
Wydma porośnięta sosnami w Budach Rządowych, gmina Jednorożec
Budy Rządowe 32.jpg
Autor: Maria Weronika Kmoch, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dom w Budach Rządowych (powiat przasnyski)