Bydgoszczanka
| ||
 Druga wersja szybowca | ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  Polska | |
| Konstruktor | Stanisław Działowski, Mieczysław Działowski | |
| Typ | szybowiec | |
| Konstrukcja | drewniana | |
| Załoga | 1 | |
| Historia | ||
| Data oblotu | 1925 | |
| Lata produkcji | 1925 | |
| Wycofanie ze służby | 1925 | |
| Liczba egzemplarzy | 1 | |
| Dane techniczne | ||
| Wymiary | ||
| Rozpiętość | 10,25 m | |
| Wydłużenie | 7 | |
| Długość | 6,5 m | |
| Wysokość | 2,6 m | |
| Powierzchnia nośna | 15 m² | |
| Profil skrzydła | Barner[1] | |
| Masa | ||
| Własna | 78 kg | |
| Użyteczna | 70 kg | |
| Startowa | 148 kg | |
| Dane operacyjne | ||
| Użytkownicy | ||
| Polska | ||
Bydgoszczanka – polski szybowiec amatorski, zbudowany w dwudziestoleciu międzywojennym.
Historia
W 1924 roku Stanisław i Mieczysław Działowscy przystąpili do budowy pierwszej konstrukcji własnego projektu. Był nią szybowiec „Bydgoszczanka”, który zbudowano w warsztatach Szkoły Pilotów w Bydgoszczy[2]. Budowa trwała dwa miesiące i została zakończona w 1925 roku[3]. Konstrukcja została zgłoszona do udziału w II Wszechpolskim Konkursie Szybowców na Oksywiu, który odbył się w okresie maj-czerwiec 1925 r.[1]
Szybowiec otrzymał numer startowy 2, jego pilotem był sierż. Strzelczyk. Pierwszy lot został wykonany 18 maja 1925 roku i trwał 15 sekund. Podczas zawodów szybowiec wykonał kilka lotów trwających łącznie 1 minutę i 12 sekund[4].
W trakcie trwania zawodów szybowiec był modyfikowany. Pierwotnie szybowiec był wyposażony w podwozie kołowe, dzielony ster wysokości i nisko zawieszony ster kierunku. Po uszkodzeniu podczas kolejnego startu konstruktorzy przebudowali szybowiec, zmienili podwozie na płozowe oraz przesunęli wyżej ster kierunku[5].
Konstrukcja
Jednomiejscowy szybowiec w układzie górnopłata o konstrukcji drewnianej.
Kadłub kratownicowy, w kształcie owalnej ramy usztywnionej rozpórkami i naciągami linkowymi. Fotel pilota znajdował się w przedniej części kraty, pilot miał do dyspozycji wolant i orczyk[6].
Płat o obrysie trapezowym, dwudźwigarowy, na bazie zmodyfikowanego profilu Barnera[1]. Do pierwszego dźwigara kryty sklejką dalej płótnem[7]. Usztywniony naciągami ze stalowych linek biegnącymi do dolnej i górnej części ramy kadłuba. Płat był wyposażony w lotki o napędzie linkowym, mogące być jednocześnie wychylane w górę lub dół co wspomagało działanie steru kierunku[5].
Usterzenie o konstrukcji drewnianej, stery kryte płótnem. Statecznik poziomy usztywniony naciągami linkowymi.
Podwozie początkowo kołowe, amortyzowane sznurem gumowym. Następnie koła zastąpiono dwiema płozami. Płoza ogonowa drewniana.
Malowanie
Elementy drewniane nie były malowane, pokrycie płócienne było w kolorze cellonowanego płótna. Na sterze kierunku był umieszczony napis "Bydgoszczanka", podczas konkursu na Oksywiu szybowiec miał na sterze kierunku i końcach lotek namalowany numer startowy "2"[5].
Przypisy
- ↑ a b c Młody Lotnik 1925 ↓, s. 6.
- ↑ Cynk 1971 ↓, s. 678.
- ↑ Skrzydlata Polska 1951 ↓, s. 257.
- ↑ Glass 1925 ↓, s. 356.
- ↑ a b c Glass 1925 ↓, s. 357.
- ↑ Cynk 1971 ↓, s. 680.
- ↑ Skrzydlata Polska 34'1955 ↓, s. 16.
Bibliografia
- Jerzy B. Cynk: Polish aircraft 1893-1939. London: Putman & Company, 1971. ISBN 0-370-00085-4. OCLC 831346721.
- Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976. OCLC 830596725.
- Z. Troniewski: Drugi wszechpolski konkurs szybowców w Gdyni. „Młody Lotnik”. 9/1925, czerwiec 1925. Warszawa: Zarząd Główny Polskiego Lotniczego Związku Młodzieży. OCLC 472467947.
- Andrzej Glass. Polskie konstrukcje lotnicze. Konstrukcje braci Działonowskich. „Skrzydlata Polska”. 11/1951, listopad 1951. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
- Zdzisław Gryglicki. Szybowiec "Bydgoszczanka". „Skrzydlata Polska”. 34/1955, 21 sierpnia 1955. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Szybowiec Bydgoszczanka. II Ogólnopolski Konkurs Szybowcowy w Gdyni, 1925 r.
Szybowiec Bydgoszczanka w locie