CSS General Sumter

General Sumter
Historia
Stocznia

w Algiers

Wodowanie

1853

 Stany Skonfederowane
Nazwa

„Junius Beebe”

Wejście do służby

1853

 CS Navy
Nazwa

CSS „General Sumter”

Wejście do służby

1862

Wycofanie ze służby

6 czerwca 1862

 US Navy
Nazwa

USS „Sumter”

Wejście do służby

czerwiec-lipiec 1862

Wycofanie ze służby

sierpień 1862

Los okrętu

zniszczony w sierpniu 1862 na mieliźnie

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

525 t[1]

Długość

55,47 m (182')[1]

Szerokość

8,63 m (28'4")[1]

Napęd
maszyny parowe napędzające boczne koła łopatkowe
Prędkość

ok. 8-10 w (?)[2]

Uzbrojenie
1-2 działa 32-funtowe[a], taran

CSS General Sumter – amerykański okręt rzecznytaranowiec z okresu wojny secesyjnej, przebudowany ze statku Junius Beebe, używany przez wojska Konfederacji, a następnie Unii jako USS Sumter, podczas kampanii na Missisipi.

Budowa

"General Sumter" został zbudowany w Algiers w Luizjanie w 1853 jako cywilny statek – drewniany bocznokołowy pchacz o napędzie parowym "Junius Beebe". Jako statek operował głównie na Missisipi i jej dopływach.

Po wybuchu wojny domowej w USA, „Junius Beebe” został w 1861 zakupiony przez stan Luizjana od armatora Southern Steamship Co. Charlesa H. Morgana. Służył przez pewien czas jako statek w służbie rządu stanowego, po czym 25 stycznia 1862 w stoczni James Martin w Algiers rozpoczęto jego przebudowę na okręt – taranowiec. Otrzymał nazwę prawdopodobnie na cześć generała Thomasa Sumtera z okresu wojny o niepodległość[3].

Przebudowa polegała przede wszystkim na wzmocnieniu jego dziobu przez pokrycie osłoną z drewna dębowego grubości 102 mm (4") i żelaznych płyt grubości 25 mm (1"). Wzmocniono osłonę maszynowni przez dodatkowe przegrody, a ściany nadbudówki osłonięto belami sprasowanej bawełny umieszczonymi pomiędzy dodatkowymi przegrodami, co dawało niewielką ochronę przed ostrzałem, stąd „General Sumter” był zaliczany do okrętów typu cottonclad. Zamontowano też na nim uzbrojenie w postaci jednego działa gładkolufowego 32-funtowego (163 mm) (według innych publikacji, miał cztery działa 32-funtowe i jedno 12-funtowe)[a].

Służba w siłach Konfederacji

Po przebudowie, w kwietniu 1862 „General Sumter” wszedł w skład Flotylli Obrony Rzeki (River Defense Fleet) Armii Konfederacji i wziął udział w kampanii na Missisipi. Dowodził nim początkowo kapitan W. W. Lamb. 10 maja taranowiec wziął udział w zwycięskiej bitwie pod Fort Pillow (Plum Point Bend) z kanonierkami pancernymi Unii. Jako trzeci, po taranowcach CSS „General Bragg” i „General Sterling Price”, staranował i poważnie uszkodził kanonierkę pancerną USS „Cincinnati”, a następnie w ten sam sposób zaatakował USS „Mound City”[4]. Pierwsza z kanonierek zatonęła na płyciźnie, druga – po staranowaniu jeszcze przez CSS „General Earl Van Dorn” – również została unieruchomiona[b]. Następnie jednak „Sumter” dostał się pod ostrzał kanonierki pancernej USS „Carondelet”, której pocisk, według niektórych źródeł, spowodował wybuch kotła i poważne uszkodzenia[c]. Według niektórych źródeł na początku starcia dwa pociski „Sumtera” uszkodziły z niewielkiej odległości okręt moździerzowy (mortar boat) nr 16, prawdopodobnie dokonał tego jednak CSS „General Earl Van Dorn”[d].

6 czerwca 1862 doszło do bitwy pod Memphis, z pancernymi kanonierkami i nowymi taranowcami Unii, przegranej przez Konfederatów. Podczas niej „General Sumter” usiłował staranować taranowiec „Monarch”, który jednak się uchylił i w efekcie doszło do kolizji „Sumtera” z CSS „General Beauregard”. Według niektórych źródeł, staranował taranowiec CSS „Queen of the West”[e]. Ostatecznie „General Sumter” został poważnie uszkodzony ogniem kanonierek i uszkodzony wyrzucił się na brzeg, po stronie Arkansas.

Służba w siłach Unii

Po remoncie taranowiec został wcielony do służby w marynarce Unii, pod nazwą USS „Sumter”. Jako uzbrojenie wykazywano 2 działa 32-funtowe[a]. Już w sierpniu 1862 „Sumter” wszedł na mieliznę koło Bayou Sara w Luizjanie i został uszkodzony, po czym został tam porzucony i nie został już wyremontowany. Wymontowano jedynie część maszyn na potrzeby części zamiennych, reszta okrętu została później częściowo rozebrana przez ludność, a wrak ostatecznie został spalony przez Konfederatów[3].

Uwagi

  1. a b c Uzbrojenie w 1 działo 32-funtowe w służbie konfederackiej i 2 x 32 funty w służbie Unii według DANFS. A. Konstam, op.cit., s. 15 podaje 4 działa 32-funtowe i 1 12-funtowe.
  2. A. Konstam... (s.33). Według jednak artykułu o USS „Mound City” w DANFS, staranowały ją CSS „Colonel Lovell” i „General Earl Van Dorn”.
  3. Według A. Konstam... (s.33). Brak wzmianki o tym w DANFS. Wersja ta budzi jednak wątpliwości, zważywszy na ciężkie uszkodzenia, jakie powodowały wybuchy kotła i na gotowość okrętu do akcji już po niecałym miesiącu.
  4. Łódź moździerzową uszkodził prawdopodobnie „General Sumter” według notatki DANFS, lecz według A. Konstam... (s.33) i notatki DANFS o „General Van Dorn”, był to „General Van Dorn”
  5. A. Konstam... (s.35). Według artykułu o „General Sumter” w DANFS, miał on uszkodzić taranowiec „Queen of the West”, lecz według innych źródeł dokonał tego „General Beauregard”

Przypisy

  1. a b c general Sumter - DANFS
  2. A. Konstam (op.cit.), s.16
  3. a b Sumter - DANFS
  4. A. Konstam, op.cit., s.33

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of the Confederate States of America (1865).svg
Aspect ratio: 2:3
Flag of the Confederate States of America (March 4, 1865). Used from March 4, 1865 until the Confederacy's disbandment.
Naval ensign of the Confederate States of America (1863–1865).svg
Naval ensign of the Confederate States Navy since May 26 1863.
Flag of the United States (1861-1863).svg
U.S. flag with 34 stars. In use from 4 July 1861 to 3 July 1863. Created by jacobolus using Adobe Illustrator, and released into the public domain.