Cair Andros

Cair Andros – wyspa ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia. Wspominają o niej bohaterowie Władcy Pierścieni. Informacje na jej temat znajdują się w Dodatkach do trzeciego tomu powieści. Jest zaznaczona i podpisana na mapach Śródziemia dołączonych do powieści[1].

Była położona na Anduinie, w odległości około pięćdziesięciu mil na północny wschód od Minas Tirith. W jej pobliżu znajdowała się przeprawa przez Anduinę i dlatego była zawsze strzeżona przez Gondorczyków. Za rządów namiestnika Túrina II wyspa została ufortyfikowana w celu obrony prowincji Anórien przed napadami orków z Mordoru.

Podczas Wojny o Pierścień 10 marca 3019 roku Trzeciej Ery[3], jedna z armii Saurona (która wymaszerowała z Morannonu) zdobyła Cair Andros. Wyspa została obsadzona przez żołdaków Mordoru. Później odbili ją ci żołnierze, którym nie starczyło odwagi, by maszerować na Czarną Bramę i zostali zwolnieni przez Aragorna II. Po zwycięstwie nad Sauronem w okolicach Cair Andros obozowała Armia Zachodu.

Wyspa, w dość znacznym stopniu zalesiona, kształtem przypominała wielki okręt z wysokim dziobem zwróconym na północ, o którego skały fale Anduiny rozbijały się białą pianą[4].

Do tego właśnie odnosiła się sindarińska nazwa Cair Andros znacząca Statek długiej piany[5].

Przypisy

  1. ↑ Zobacz: J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, tom 1 Drużyna Pierścienia, przeł. Maria Skibniewska, Warszawa 2002, s. 539.
  2. ↑ Ta forma występuje w starych wydaniach Władcy Pierścieni (sprzed 1996) w tym przekładzie.
  3. ↑ Według Kalendarza Namiestników miesiąc ten zwał się Súlimë.
  4. ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, tom 3 Powrót króla, przeł. Maria Skibniewska, Warszawa 2002, s. 425, przyp. 1 (Dodatek A, podrozdział 4 Gondor i spadkobiercy Anáriona).
  5. ↑ Tłumaczenie nazwy podano za: hasło „Cair Andros” (w:) A. Kubala, Przewodnik po nazwach miejscowych Śródziemia czyli Tłumaczenie i etymologia nazw miejscowych Śródziemia Trzeciej i Czwartej Ery według J.R.R. Tolkiena, Warszawa 2003, s. 29. Dwie wcześniejsze formy nazwy wyspy, Tol Varad i Men Falras, podaje K.W. Fonstad na podstawie informacji z Historii Śródziemia, patrz. K.W. Fonstad, Atlas Śródziemia, przeł. Tadeusz A. Olszański, Warszawa 2007, s. 210.

Bibliografia

  • Tolkien J.R.R., Władca Pierścieni, tom 3 Powrót króla, przeł. Maria Skibniewska, Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA, Warszawa 2002, ISBN 83-7319-172-0
  • Fonstad Karen Wynn, Atlas Śródziemia, wyd. 2, przeł. Tadeusz A. Olszański, Wydawnictwo Amber, Warszawa 2007, ISBN 978-83-241-2845-7
  • Arkadiusz Kubala, Przewodnik po nazwach miejscowych Śródziemia czyli Tłumaczenie i etymologia nazw miejscowych Śródziemia Trzeciej i Czwartej Ery według J.R.R. Tolkiena, Warszawa: Wydawnictwo Amber, 2003, ISBN 83-241-1143-3, OCLC 749231724.

Linki zewnętrzne