Calvatia
 Czasznica miskowata | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | czasznica |
| Nazwa systematyczna | |
| Calvatia Fr. Summa veg. Scand. (Stockholm): 442 (1849) | |
| Typ nomenklatoryczny | |
Calvatia craniiformis (Schwein.) Fr.[1] | |
Calvatia Fr. (czasznica) – rodzaj grzybów należący do rodziny purchawkowatych (Lycoperdaceae)[2].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji: Lycoperdaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi (według Index Fungorum)[2].
Synonimy naukowe: Hippoperdon Mont., Hypoblema Lloyd, Omalycus Raf.[3]
Polską nazwę nadali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1961 r., dawniej gatunki czasznic zaliczane były do purchawek (Lycoperdon)[4].
Charakterystyka
Saprotrofy rosnące na ziemi. Owocniki zamknięte, workowate do odwrotnie gruszkowatych. Dojrzały owocnik zmienia się w pylącą masę zarodników, w końcu całkowicie się zużywa i zostaje tylko płonna część trzonowa. Wysyp zarodników oliwkowobrązowy lub liliowobrązowy. Zarodniki okrągławe, gładkie, brodawkowate do kolczastych[5].
Gatunki występujące w Polsce
- Calvatia candida (Rostk.) Hollós 1902 – czasznica biała
- Calvatia cyathiformis (Bosc) Morgan 1890– czasznica miskowata
- Calvatia gigantea (Batsch) Lloyd 1904 – czasznica olbrzymia[6]
- Calvatia turneri (Ellis & Everh.) Demoulin & M. Lange 1990 – czasznica tatrzańska
Wykaz gatunków (nazwy naukowe) na podstawie Index Fungorum[3]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody[4].
Przypisy
- ↑ Takson nieścisły według CABI Bioscience Databases.
- ↑ a b Index Fungorum [dostęp 2020-09-01].
- ↑ a b Species Fungorum [dostęp 2013-09-15].
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ E. Gerhardt, Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, ISBN 83-7404-513-2.
- ↑ Nazwa polska według A. Chlebickiego
Media użyte na tej stronie