Carlos Bracamontes

Carlos Bracamontes

Pełne imię i nazwisko	Carlos Alejandro Bracamontes Zenizo
Data i miejsce urodzenia	4 stycznia 1959 Colima
Wzrost	178 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1980–1983 Deportivo Neza 12 (1) 1983–1985 Morelia 66 (6) 1985–1986 Atlas 1986–1988 León 26 (2) 1992 Tecos UAG 1 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1979  Meksyk U-23
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1998–1999 Unión de Curtidores 1999 León 2000 Tigres Ciudad Juárez 2001 La Piedad 2001 El Paso Patriots 2001–2002 Toros Neza 2002 La Piedad 2003–2004 Lagartos 2005 Dorados 2006 Puebla 2008–2009 Petroleros

Carlos Alejandro Bracamontes Zenizo (ur. 4 stycznia 1959 w Colimie) – meksykański piłkarz występujący na pozycji pomocnika, w późniejszym czasie trener.

Kariera klubowa

Bracamontes, idąc za przykładem starszego brata, Jesúsa Bracamontesa, postanowił zostać piłkarzem i jest wychowankiem drużyny Deportivo Neza z siedzibą w mieście Nezahualcóyotl. W meksykańskiej Primera División zadebiutował w wieku 21 lat za kadencji urugwajskiego trenera Juana Ricardo Faccio, 21 września 1980 w przegranym 0:2 spotkaniu z Atletas Campesinos. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił ponad rok później, 27 września 1981 w przegranej 1:2 konfrontacji z Tolucą. Barwy Nezy reprezentował ogółem przez trzy lata, pełniąc wyłącznie rolę rezerwowego, a w 1983 roku przeszedł do Monarcas Morelia, gdzie z kolei występował przez dwa sezony, będąc podstawowym graczem klubu. W 1985 roku podpisał umowę z Club Atlas z miasta Guadalajara, a po upływie kolejnych dwunastu miesięcy został zawodnikiem Club León, z którym w sezonie 1986/1987 spadł do drugiej ligi. Profesjonalną karierę piłkarską, pozbawioną większych sukcesów, zakończył w wieku 33 lat w drużynie Tecos UAG z Guadalajary.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Bracamontes został trenerem, początkowo pełniąc funkcję asystenta Carlosa Reinoso w Club León, a następnie trenując drugoligową drużynę Unión de Curtidores z tego samego miasta. W wiosennej fazie Verano 1999 zwyciężył z nią w rozgrywkach ligowych, co zaowocowało awansem do najwyższej klasy rozgrywkowej w sezonie 1998/1999, jednak ostatecznie zespół w niej nie wystąpił, sprzedając swoją licencję Puebli. On sam został z kolei szkoleniowcem lokalnego rywala Uniónu, pierwszoligowego Club León, jednak został zwolniony we wrześniu 1999 po serii sześciu spotkań z rzędu bez zwycięstwa i zastąpiony przez byłego kolegę z boiska, Carlosa Reinoso. W wiosennym sezonie Verano 2001, już jako trener drugoligowego CF La Piedad, poprowadził swoją ekipę do triumfu w rozgrywkach Primera División A, dzięki czemu zanotował już drugi w roli szkoleniowca awans do pierwszej ligi, tym razem w rozgrywkach 2000/2001. W późniejszym czasie bez większych sukcesów trenował amerykańskiego drugoligowca El Paso Patriots oraz meksykański Lagartos de Tabasco z siedzibą w mieście Villahermosa, również z drugiej ligi.

W marcu 2005 Bracamontes podjął swoją drugą pracę w najwyższej klasie rozgrywkowej, podpisując umowę z zespołem Dorados de Sinaloa z miasta Culiacán. Do końca sezonu 2004/2005 osiągał z nim bardzo dobre wyniki – sześć zwycięstw, trzy remisy i porażkę – dzięki czemu uchronił klub przed spadkiem z pierwszej ligi, jednak został zwolniony po słabym starcie w kolejnych rozgrywkach. W sezonie Clausura 2006 z mizernym skutkiem prowadził drugoligową drużynę Puebla FC, odnosząc tylko jedno zwycięstwo w jedenastu meczach, po czym został członkiem sztabu szkoleniowego trenera Eduardo de la Torre, współpracując z nim w ekipie Jaguares de Chiapas z Tuxtla Gutiérrez. W sierpniu 2008 objął drugoligowy zespół Petroleros de Salamanca, który prowadził aż do rozwiązania klubu w czerwcu 2009.

Bibliografia

• Statystyki na MedioTiempo (hiszp.)