Cem Özdemir
.jpg) | |
| Data i miejsce urodzenia | 21 grudnia 1965 |
|---|---|
| Minister rolnictwa i polityki żywnościowej Niemiec | |
| Okres | od 8 grudnia 2021 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
Cem Özdemir (wym. [ˌʤɛm ˈœzdɛmiɾ̝]; ur. 21 grudnia 1965 w Bad Urach) – niemiecki polityk pochodzenia tureckiego, poseł do Bundestagu i deputowany do Parlamentu Europejskiego, w latach 2008–2018 współprzewodniczący niemieckich Zielonych, od 2021 minister rolnictwa i polityki żywnościowej.
Życiorys
Ukończył studia w zakresie pedagogiki społecznej w Evangelische Fachhochschule für Sozialwesen Reutlingen. W 1981 wstąpił do zachodnioniemieckiej partii Zielonych. Od 1989 do 1994 był członkiem władz regionalnych partii w Badenii-Wirtembergii. W latach 1994–2002 pełnił funkcję deputowanego do Bundestagu, od 1998 jako rzecznik frakcji Zielonych odpowiedzialny był za sprawy wewnętrzne[1]. Zrezygnował po ujawnieniu, iż był jednym z polityków naruszających parlamentarne przepisy dotyczące wykorzystywania punktów z programu Miles & More[2].
W wyborach w 2004 uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego VI kadencji. Należał do grupy zielonych i regionalistów, pracował w Komisji Spraw Zagranicznych, był wiceprzewodniczącym Komisji tymczasowej do zbadania sprawy rzekomego wykorzystania krajów europejskich przez CIA do transportu i nielegalnego przetrzymywania więźniów. W PE zasiadał do 2009[3].
W 2008 został jednym z dwojga współprzewodniczących Zielonych[4]. Rok później bez powodzenia ubiegał się o miejsce w Bundestagu, uzyskał je w 2013. Mandat w federalnym parlamencie utrzymał w 2017[5]; był wówczas jednym z dwóch (obok Katrin Göring-Eckardt) głównych kandydatów partii w wyborach federalnych[6]. W 2018 nowym współprzewodniczącym partii w jego miejsce został Robert Habeck.
Obejmował patronat nad więźniami politycznymi z Białorusi: Katarzyną Barysiewicz (2020)[7] oraz Ramanem Pratasiewiczem (2021)[8][9].
W 2021 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję[10]. W grudniu tegoż roku w nowo utworzonym rządzie Olafa Scholza objął stanowisko ministra rolnictwa i polityki żywnościowej[11].
Przypisy
- ↑ Nota biograficzna na stronie prywatnej (niem.). [dostęp 2011-03-07].
- ↑ Bonusmeilen werden noch weiteren Abgeordneten um die Ohren fliege (niem.). spiegel.de, 20 lipca 2002. [dostęp 2011-03-07].
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2011-03-07].
- ↑ Judy Dempsey: Greens in Germany pick son of Turks as leader (ang.). nytimes.com, 16 listopada 2008. [dostęp 2011-03-07].
- ↑ Bundestagswahl 2017: Gewählte auf Landeslisten und in Wahlkreisen (niem.). bundeswahlleiter.de. [dostęp 2017-09-26].
- ↑ Ben Knight: German Greens pick Göring-Eckardt and Özdemir to lead party in election (ang.). dw.com, 18 stycznia 2017. [dostęp 2017-08-26].
- ↑ 100 Paten für politische Gefangene in Belarus: Cem Özdemir wird Pate der Journalistin Katsiaryna Barysevich (niem.). lphr.org, 16 grudnia 2020. [dostęp 2021-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-02)].
- ↑ Cem Özdemir is committed to the release of Raman Pratasevich (ang.). lphr.org, 2021-05-31. [dostęp 2021-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-31)].
- ↑ Olga Diemidowa: Один из лидеров „зеленых” Германии взял шефство над Романом Протасевичем (ros.). dw.com, 31 maja 2021. [dostęp 2021-06-01].
- ↑ Bundestagswahl 2021: Gewählte in Landeslisten und Wahlkreisen (niem.). bundeswahlleiter.de. [dostęp 2021-09-27].
- ↑ Neue Bundesministerinnen und Bundesminister vereidigt (niem.). bundestag.de, 8 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-08].
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
.jpg)
Media użyte na tej stronie
(c) Steffen Prößdorf, CC BY-SA 4.0
Politik, TV-Triell Bundestagswahl 2021: Olaf Scholz, Stellvertreter der Bundeskanzlerin und Bundesminister der Finanzen, Kanzlerkandidat der SPD vor der Sendung; Porträt, Einzelbild
Autor: Bündnis 90/Die Grünen Bundestagsfraktion, Licencja: CC BY-SA 4.0
Cem Özdemir MdB, Bündnis 90/Die Grünen Bundestagsfraktion.