Centralny Obóz Pracy w Potulicach

Centralny Obóz Pracy dla Niemców w Potulicach – polski obóz pracy, funkcjonujący w latach 1945–1950 w Potulicach[1]. W okresie tym w obozie zginęło około 3500 Niemców[2][3]. Zwłoki niemieckich więźniów wrzucano za miejscowością do dołów na wyrobisku po piasku, które potem zamieniono na wysypisko śmieci[4].

Polski obóz został założony w miejscu funkcjonującego od 1 lutego 1941 r.[5] niemieckiego obozu przesiedleńczego Lebrechtsdorf[1][6].

Przypisy

  1. ↑ a b Zabytki znane i nieznane. – Potulice, www.zamczyska.pl [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2008-06-09] (pol.).
  2. ↑ Wojciech Pieciak: Polnische Beschäftigung mit den Lagern für Deutsche nach 1945 (niem.). 1998. [dostęp 2021-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)].
  3. ↑ Rache ist eine Krankheit: Im Lager Potulice litten zuerst Polen, nach 1945 Deutsche. Am 5. September wird zum erstenmal der deutschen Opfer gedacht. Das ist das Verdienst eines Deutschen – und eines Polen | Nachrichten auf „Zeit” online.
  4. ↑ Casus „Potulice”, www.filmpolski.pl [dostęp 2017-11-22] (pol.).
  5. ↑ Położenie, goryl.ovh.org [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2007-01-08] (pol.).
  6. ↑ Fotografie budowy obozu niemieckiej Centrali Przesiedleńczej w Potulicach w latach 1941–1944 – Katalog Skarbów – Skarby Dziedzictwa Narodowego – Polska.pl (pol.). [dostęp 2008-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-31)].