Cerkiew Cudu św. Michała Archanioła w Chołowicach

Cerkiew Cudu św. Michała Archanioła w Chołowicach
obecnie
Kościół Pojednania pw. Ducha Świętego

A-494 z dnia 6.06.1992
kościół filialny
Widok od strony południowej
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Miejscowość	Chołowice
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Marcina w Krasiczynie
Wezwanie	Ducha Świętego (obecnie); Cudu św. Michała Archanioła (poprzednio)
Historia Data zakończenia budowy 1897 Data zniszczenia • przez II wojna światowa spalona przez pograniczników sowieckich Data odbudowy 1993-1996 Poprzednie wyznanie Kościół Greckokatolicki w Polsce
Dane świątyni Kopuła • liczba kopuł 1 Dzwonnica • typ dzwonnicy wolno stojąca
Położenie na mapie gminy Krasiczyn Chołowice, cerkiew
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Chołowice, cerkiew
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Chołowice, cerkiew
Położenie na mapie powiatu przemyskiego Chołowice, cerkiew
49°45′45,4″N 22°34′55,9″E/49,762600 22,582200

Cerkiew pw. św. Michała Archanioła w Chołowicach – greckokatolicka, filialna cerkiew, zbudowana w 1897, obecnie Kościół Pojednania pw. Ducha Świętego.

Budowla murowana, trójdzielna, z dużą kruchtą od frontu. Wyższa i szersza nawa zwieńczona dużą kopułą na ośmiobocznym bębnie. Prezbiterium zamknięte trójbocznie, z dwiema zakrystiami. Nad kruchtą i babińcem dachy dwuspadowe, w pozostałej części wielopołaciowe. Cerkiew należała do parafii greckokatolickiej w Olszanach.

Podczas II wojny światowej pogranicznicy sowieccy urządzili w kopule punkt obserwacyjny. Podczas wycofywania się spalili cerkiew.

Wejście na plac cerkiewny przez kamienną dzwonnicę-bramę, wzniesioną w latach 30. XX w. Na dzwonnicy wolno stojącej 3 dzwony odlane w 1991 r. w ludwisarni Walerii i Jana Felczyńskich w Przemyślu.

1. 70 kg z napisem: Imię moje Maria. Pamięci mojej matki. Chołowice 1991.
2. 100 kg z napisem: Imię moje Anna. Pamięci żony Anny Szuban. Chołowice 1991.
3. 220 kg z napisem: Dla upamiętnienia wizyty Jana Pawła II na przemyskiej ziemi. 1.06.1991.

W latach 1993–1996 cerkiew została odbudowana w pierwotnym kształcie jako Kościół Pojednania pw. Ducha Świętego. Jest kościołem filialnym parafii w Krasiczynie. We wnętrzu Krzyż Pojednania oraz polichromia obrazująca działalność Ducha Świętego, wykonana przez muzułmanina Timura Karima. Obok wejścia do świątyni ocalałe fragmenty kamiennych nagrobków z dawnego cmentarza.

• 

  Elewacja frontowa

• 

  Elewacja północna

• 

  Widok od strony prezbiterium

Bibliografia

• Stanisław Kryciński, Pogórze Przemyskie, wyd. REWASZ, Pruszków 2007
• Losy cerkwi w Polsce po 1944 roku, praca zbiorowa, wyd. Reg. Ośr. Studiów i Ochr. Środowiska Kulturowego w Rzeszowie, 1977

Linki zewnętrzne

• Zdjęcia z Apokryfu Ruskiego