Cerkiew Opieki Matki Bożej w Miękiszu Starym

Cerkiew Opieki Matki Bożej w Miękiszu Starym

A-1326 z dnia 23.04.2015[1]
Elewacja frontowa
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Miejscowość	Miękisz Stary
Wyznanie	katolickie
Kościół	greckokatolicki
Wezwanie	Opieki Matki Bożej
Historia Data rozpoczęcia budowy 1803 Data zakończenia budowy 1811 Data poświęcenia 1811 Data zamknięcia 1947 Aktualne przeznaczenie nieczynna kultowo
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • wysokość • długość • szerokość • drewno 17 m 23 m 11 m Kopuła • liczba kopuł 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Laszki Miękisz Stary, cerkiew
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Miękisz Stary, cerkiew
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Miękisz Stary, cerkiew
Położenie na mapie powiatu jarosławskiego Miękisz Stary, cerkiew
50°01′24,0″N 22°57′20,0″E/50,023333 22,955556

Cerkiew Opieki Matki Bożej w Miękiszu Starym − drewniana filialna cerkiew greckokatolicka, znajdująca się w Miękiszu Starym.

Od 1947 obiekt nieczynny kultowo.

Historia obiektu

Cerkiew greckokatolicka pw. Pokrow Przeświętej Bogurodzicy^[2], zbudowana w latach 1803−1811 jest budynkiem o wyraźnych nawarstwieniach stylowych. Najstarszą częścią jest zrąb ścian sanktuarium. Do niego dostawiono na przełomie XIX/XX w. nawę i babiniec. W 1885 wykonano pseudosklepienie nawy, a bryłę świątyni wzbogacono o zakrystię i kruchty. Należała do parafii greckokatolickiej w Miękiszu Nowym. W 1883 gontowe poszycie dachu zastąpiono blachą. W 1885 uzupełniono malowidła ścienne. Po 1947 opuszczona. W 1976 rozebrano dzwonnicę z XVII wieku. W 1989 wykonano prowizoryczne zabezpieczenie oraz utrwalono polichromię w babińcu.

• 

  Elewacja południowa
• 

  Otoczenie
• 

  Widok od strony północnej

Architektura i wyposażenie

Jest to budowla drewniana konstrukcji zrębowej, trójdzielna, orientowana, posadowiona na podwalinie dębowej układanej na dużych kamieniach. Budynek jest jednym z nielicznych, w drewnianej architekturze cerkiewnej południowo-wschodniej Polski, przykładów inspirowanych murowanym barokowym budownictwem sakralnym.

W 1964 i 1965 jej wyposażenie (75 obiektów) w tym wielostrefowy, ramowy ikonostas z ok. 1815, dwa ołtarze boczne, feretrony przeniesiono do Muzeum-Zamku w Łańcucie^[3].

Przypisy

Bibliografia

• Dmytro Błażejowśkyj - "Istorycznyj szematyzm Peremyskoji Eparchiji z wkluczennjam Apostolśkoji Administratury Łemkiwszczyny (1828-1939)", Lwów 1995, ISBN 5-7745-0672-X.
• MaciejM. Skowroński MaciejM., Cerkwie Nadsania, Nowy Sącz: Wydawnictwo Fundacja, 2005, s. 25, ISBN 83-88887-42-4, OCLC 69292294 .
• Leksykon drewnianej architektury sakralnej województwa podkarpackiego, KrzysztofK. Zieliński (red.), Rzeszów: Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju i Promocji Podkarpacia „Pro Carpathia”, 2015, s. 186, ISBN 978-83-61577-68-3, OCLC 922211420 .