Cezary Szczepaniak

Cezary Wawrzyniec Szczepaniak
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1935
Tuszyn

Data śmierci

10 października 2016

Profesor nauk technicznych
Specjalność: budowa i eksploatacja maszyn, teoria i konstrukcja pojazdów
Alma Mater

Politechnika Łódzka

Doktorat

1965

Habilitacja

1972

Profesura

1982

Praca zawodowa
Uczelnia

Politechnika Łódzka

Prodziekan ds. nauki
Wydział

Mechaniczny PŁ

Okres spraw.

1977–1978

Prorektor ds. rozwoju
Uczelnia

Politechnika Łódzka

Okres spraw.

1984–1987

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej

Cezary Szczepaniak (ur. 1935 w Tuszynie, zm. 10 października 2016[1]) – polski naukowiec, profesor nauk technicznych, wykładowca akademicki, specjalista w zakresie teorii i konstrukcji pojazdów, prezes Polskiego Towarzystwa Naukowego Motoryzacji.

Życiorys

Urodził się w 1935 roku w Tuszynie. W 1957 roku uzyskał tytuł magistra inżyniera na Wydziale Mechanicznym Politechniki Łódzkiej i w tym samym czasie podjął pracę w Katedrze Budowy Samochodów – od 1970 roku jednostka ta działa w ramach Instytutu Pojazdów. W latach 1984–2004 Szczepaniak pełnił funkcję dyrektora Instytutu.

Stopień doktora uzyskał w 1965 roku, habilitował się w 1972 roku, profesorem nadzwyczajnym został w 1982 roku, a w 1992 roku uzyskał stanowisko profesora zwyczajnego. Na Politechnice Łódzkiej pełnił funkcję prodziekana ds. naukowych Wydziału Mechanicznego praz prorektora ds. rozwoju.

Szczepaniak wykładał i prowadził prace badawcze w zagranicznych uczelniach: Strathclyde University oraz Bell College of Technology w Szkocji, Universidad de la Habana na Kubie, Universidad Nacional Autonoma de Mexico i Universidad Autonoma de Guanajuato w Meksyku. Jego zainteresowania ogniskowały się wokół problemów konstrukcji oraz automatyzacji układów napędowych i hamulcowych, przekładni hydrodynamicznych, doświadczalnych i numerycznych badań dynamiki pojazdów oraz koncepcji rozwiązań struktur wewnętrznych pojazdów inteligentnych. Był autorem 8 książek, ponad 100 artykułów i referatów naukowych oraz 3 skryptów i 8 patentów. Wypromował 6 doktorów. W jego dorobku znajdują się też publikacje o charakterze publicystycznym, których tematyka dotyczy problemów życia akademickiego oraz pracy inżynierów konstruktorów w Polsce oraz dziewięć tomików poezji.

Szczepaniak był inicjatorem powstania w 1994 roku Polskiego Towarzystwa Naukowego Motoryzacji. Od 1978 roku był członkiem korespondentem Academia Nacional de Ingenieria A.C. de Mexico. Był członkiem Komitetu Transportu PAN, Komisji Naukowo-Problemowej Motoryzacji PAN, The International Harmoonized Research Activities Working Group of Inteligent Transport System oraz wieloletnim przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Transportu Samochodowego w Warszawie.

Za swoją działalność naukową otrzymał szereg nagród, w tym – jako jedyny z Polaków – nagrodę Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej „Award for Safety Engineering Excellence”. Był wyróżniony wieloma odznaczeniami, m.in. Krzyżem Komandorskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej. W 2004 roku otrzymał Nagrodę Miasta Łodzi[2],

Przypisy

  1. Zmarł Profesor Cezary Szczepaniak. p.lodz.pl. [dostęp 2016-10-13]. (pol.).
  2. Nagrody Miasta Łodzi. Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Miasta Łodzi (bip.uml.lodz.pl). [dostęp 2022-09-05].

Bibliografia

  • Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 251-252.
  • Ryszard Przybylski (red.): Politechnika Łódzka 1945–1995. Księga Jubileuszowa. Łódź: Politechnika Łódzka, 1995. ISBN 83-902081-9-9.
  • Cezary Wawrzyniec Szczepaniak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2016-03-10].

Media użyte na tej stronie