Charlie Pasarell

Charlie Pasarell
ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

12 lutego 1944
San Juan

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1968 (od 1960 jako amator)

Zakończenie kariery

1979

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2

Najwyżej w rankingu

35 (3 czerwca 1974)

Australian Open

3R (1976, I 1977)

Roland Garros

3R (1973)

Wimbledon

QF (1976)

US Open

QF (1965)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

5

Najwyżej w rankingu

22 (23 sierpnia 1977)

Australian Open

F (I 1977)

Roland Garros

F (1970)

Wimbledon

QF (1976)

US Open

F (1965, 1969)

Charlie Pasarell (właśc. Charles Manuel Pasarell, ur. 12 lutego 1944 w San Juan) – amerykański tenisista i komentator sportowy portorykańskiego pochodzenia. Od 2013 członek Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[1].

Kariera tenisowa

Pasarell jest znany także jako Charlito (hiszp. Mały Charlie), ponieważ jego ojciec również miał na imię Charlie i był uzdolnionym tenisistą oraz sześciokrotnym mistrzem Portoryko (w latach 1950, 1951, 1953, 1956, 1957 i 1958). Pasarell junior mistrzem Portoryko został raz – w 1960[2]. Charlito był również pięciokrotnym mistrzem juniorów Stanów Zjednoczonych. W 1962 wystąpił w Caribe Hilton Championships – największym turnieju w Ameryce Południowej, Środkowej i na Karaibach. W wieku 18 lat pokonał tam Ronalda Holmberga, siódmego wówczas Amerykanina. Następnie wygrał z najwyżej sklasyfikowanym Meksykaninem – Mario Llamasem 6:0, 6:0 w meczu ćwierćfinałowym. Był to rewanż za wygraną Llamasa w tym samym stosunku z ojcem Charlito 14 lat wcześniej. W 1967 został finalistą tego turnieju[3]. W tym samym roku został najwyżej sklasyfikowanym Amerykaninem. Reprezentował USA w Pucharze Davisa w latach 1966-1968 i 1974. W 1969 podczas Wimbledonu grał przeciwko Pancho Gonzálezowi. 41-letni wówczas Amerykanin pokonał 25-latka 22:24, 1:6, 16:14, 6:3, 11:9[4][5] w meczu trwającym 5 godzin i 12 minut[5]. Było to spotkanie z największą ilością gemów w historii Wimbledonu aż do 2010 roku, kiedy rekord został pobity w trakcie Wimbledonu 2010 przez Nicolasa Mahuta i Johna Isnera.

Schyłek kariery

Rok 1977 był ostatnim dobrym rokiem w karierze Pasarella. Dotarł on do trzeciej rundy Australian Open. Ostatecznie zakończył rok na 77. miejscu w rankingu ATP. 1978 był początkiem końca kariery Amerykanina. Najgorszym momentem była porażka w trzeciej rundzie kwalifikacji do Wimbledonu z Janem Simberą 5:7, 3:6[6]. W 1979 zakwalifikował się zarówno do Wimbledonu jak i US Open i rozpoczął starty w zawodach weteranów. Ostatni raz próbował się zakwalifikować do turnieju wielkoszlemowego w 1984 roku. W wieku 40 lat odpadł wtedy w trzeciej rundzie eliminacji do Wimbledonu, przegrywając z Jeffem Turpinem 2:6, 4:6[7].

Życie prywatne

Charlito ma żonę Shireen Fareed, z którą ożenił się w listopadzie 1971[8]. Mają dwoje dzieci: Faraha i Charlesa.

Po zakończeniu kariery tenisowej

Przez długi czas był dyrektorem i właścicielem turnieju Indian Wells[9]. Pod jego okiem turniej ten stał się jednym z najważniejszych w kalendarzu[9]. W grudniu 2009 sprzedał turniej Larry′emu Ellisonowi, współzałożycielowi Oracle Corporation[10]. Ze stanowiska dyrektora zrezygnował w 2012 roku[11][12][13] i wyjechał do Portoryko, by zająć się rozwojem ośrodka wypoczynkowego i klubu golfowego niedaleko Royal Isabela[11][12], którego jest współzałożycielem (razem z bratem)[14].

W 2001 roku odsłonięto jego gwiazdę na Alei Gwiazd w Palm Springs[15].

Przypisy

  1. Hingis elected to International Tennis Hall of Fame. itftennis.com. [dostęp 2013-05-22]. (ang.).
  2. Campeones de Puerto Rico. caribbean.usta.com. [dostęp 2015-10-04]. (hiszp.).
  3. Caribe Hilton International Championships 1967. tennisarchives.com. [dostęp 2020-06-12]. (ang.).
  4. Wimbledon History: Classic Matches: Gonzales v Pasarell. bbc.co.uk. [dostęp 2013-05-22]. (ang.).
  5. a b David Gray: Pancho wins the longest match. theguardian.com, 1969-06-26. [dostęp 2014-03-18]. (ang.).
  6. Men's Singles Qualifying. [w:] ATP Wimbledon Draw (Men's) – 1978 [on-line]. stevegtennis.com. [dostęp 2013-11-08]. (ang.).
  7. Men's Singles Qualifying. [w:] ATP Wimbledon Draw (Men's) – 1984 [on-line]. stevegtennis.com. [dostęp 2013-11-08]. (ang.).
  8. People. si.com, 1971-11-29. [dostęp 2013-11-03]. (ang.).
  9. a b Steven Biller, Janice Kleinschmidt: Charlie Pasarell. [w:] The Influencers [on-line]. palmspringslife.com, 2007-10. [dostęp 2013-08-29]. (ang.).
  10. BNP Paribas Open announces Larry Ellison as new owner. bnpparibasopen.com, 2009-12-22. [dostęp 2013-11-08]. (ang.).
  11. a b Charlie Pasarell leaves BNP Paribas Open and Indian Wells Tennis Garden. bnpparibasopen.com, 2012-05-11. [dostęp 2013-11-08]. (ang.).
  12. a b Чарли Пасарелл покидает пост директора по развитию соревнований в Индиан-Уэллсе. gotennis.ru, 2012-05-12. [dostęp 2013-08-16]. (ros.).
  13. Чарли Пасарелл покидает турнир в Индиан-Уэллсе. sports.ru, 2012-05-12. [dostęp 2013-08-16]. (ros.).
  14. Development Team. royalisabela.com. [dostęp 2013-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-05)]. (ang.).
  15. Palm Spring Walk of Stars: Listed by Date Dedicated. palmspringswalkofstars.com. [dostęp 2013-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-18)]. (ang.).

Bibliografia

Literatura dodatkowa

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Charlie Pasarell in Over 35s Doubles Wimbledon 1985.jpg
Autor: Pasarell, Licencja: CC BY-SA 4.0
Charlie Pasarell in Over 35s Doubles Wimbledon 1985