Charlie Taylor

Charles Edward Taylor (ur. 24 maja 1868, zm. 30 stycznia 1956) – amerykański mechanik samolotowy, pionier lotnictwa, zbudował pierwszy silnik powietrzny używany przez braci Wright.

Taylor zaprojektował i zbudował aluminiowy, chłodzony wodą silnik w ciągu zaledwie sześciu tygodni. W 1908 roku pomógł zbudować i przygotować "Military Flyer" do demonstracji dla US Army w Fort Myer w stanie Wirginia. Taylor pracował dla Wright-Martin Company do 1920 roku. Później przeniósł się do Kalifornii i zainwestował swoje oszczędności w kilkaset hektarów nieruchomości niedaleko Salton Sea, ale przedsięwzięcie nie powiodło się. W 1936 roku wrócił do firmy Orville Wrighta.

W 1941 roku Taylor powrócił do Kalifornii, znajdując pracę w fabryce przemysłu obronnego. Doznał ataku serca w 1945 roku i nie był już zdolny do pracy. W roku 1955 jego renta była niewystarczająca, żeby godnie żyć. Kiedy opublikowano wiadomości o jego sytuacji materialnej, przemysł lotniczy zafundował mu pobyt w prywatnej placówce społecznej, gdzie zmarł w styczniu 1956 roku[1].

Przypisy

  1. ↑ "C. E. Taylor Laid to Rest With Aviation Pioneers", Los Angeles Times, 3 lutego 1956. "The body of Charles E. Taylor, the man who built the engine for the world's first airplane, was interred yesterday in the Portal of the Folded Wings at Valhalla Memorial Park, a mausoleum dedicated to aviation pioneer ..."