Chmielnik (Ukraina)

Chmielnik
Хмільник
Ilustracja
HerbFlaga
HerbFlaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 winnicki

Rejon

chmielnicki

Powierzchnia

20,5 km²

Populacja (2019)
• liczba ludności


27 533[1]

Kod pocztowy

22000-22007

Położenie na mapie obwodu winnickiego
Mapa konturowa obwodu winnickiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Chmielnik”
Położenie na mapie Ukrainy
Ziemia49°33′N 27°58′E/49,550000 27,966667
Strona internetowa
Portal Ukraina

Chmielnik (ukr. Хмільник, Chmilnyk) – miasto na Ukrainie, nad Bohem, w obwodzie winnickim, siedziba rejonu chmielnickiego, uzdrowisko.

Historia

Mapa województwa podolskiego z 1648 r. z wymienionym Chmielnikiem (w północno-wschodniej części województwa)

Najstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi z roku 1362[2]. Od XIV wieku Chmielnik znajdował się w granicach Wielkiego Księstwa Litewskiego. W 1434 roku został włączony do Polski, a w 1448 roku otrzymał magdeburskie prawa miejskie z rąk króla Kazimierza IV Jagiellończyka[3]. Król Zygmunt I Stary w 1518 roku odnowił prawa miejskie. W związku z tym, że miasto leżało na szlaku tatarskim, w 1534[4] roku hetman wielki koronny Jan Tarnowski wzmocnił stary zamek i otoczył miasto wałem. Eryk Lassota w swoim Diariuszu określił w 1594 roku Chmielnik jako "wielkie miasto".

20 listopada 1651 roku zmarł w Chmielniku hetman wielki koronny Mikołaj Potocki.

W latach 1672–99 Chmielnik znajdował się pod władzą Turcji. W 1768 konfederaci barscy bronili miasta przez Rosjanami[5]. U schyłku I Rzeczypospolitej stacjonował tu 3 Pułk Przedniej Straży Buławy Polnej Koronnej. W 1793 roku, w wyniku II rozbioru Polski, Chmielnik przyłączono do Imperium Rosyjskiego, gdzie był siedzibą gminy Chmielnik w powiecie lityńskim, w guberni podolskiej.

W 1860 w tutejszym kościele został ochrzczony Ignacy Jan Paderewski, który urodził się w pobliskiej Kuryłówce[5].

W 1989 liczyło 29 702 mieszkańców[6][7].

Na początku 2007 r. ogłoszono upadłość zakładu mechanicznego[8].

W 2010 r. na fasadzie kościoła odsłonięto tablicę pamiątkową w językach polskim i ukraińskim.

W 2013 liczyło 28 209 mieszkańców[9].

Zabytki

  • Kościół Ścięcia głowy św. Jana Chrzciciela
  • Zamek w Chmielniku
  • Pałac w Chmielniku
  • Cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego
  • Cerkiew Narodzenia Matki Bożej
  • Budynek gimnazjum
  • Dworzec kolejowy

Galeria

Miasta partnerskie

Przypisy

  1. Чисельність населення (за оцінкою) на 1 вересня 2019 року // Головне управління статистики у Вінницькій області
  2. Хмільник - сайт міста, hmilnyk.osp-ua.info [dostęp 2020-12-01].
  3. Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 165.
  4. Chmielnik, s. 589
  5. a b Odkrywanie Podola | Słowo Polskie, slowopolskie.org [dostęp 2017-11-22] (pol.).
  6. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
  7. Хмельник // Большой энциклопедический словарь (в 2-х тт.). / редколл., гл. ред. А. М. Прохоров. том 2. М., "Советская энциклопедия", 1991. стр.598
  8. Хмільницька ОДПІ інформує, що господарським судом Вінницької області визнано банкрутом по справі № 10/230-06 відкрите акціонерне товариство "Хмільницький ремонтно-механічний завод" (22000, Вінницька область, м. Хмільник, вул. Жданова, 12, код ЄДРПОУ 00901312) // газета "Голос України", № 21 вiд 6 лютого 2007
  9. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України. Київ, 2013. стор.42

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Khmilnik District House of Culture.JPG
Autor: Abwrts, Licencja: CC BY 4.0
Khmilnik District House of Culture
Hmilnk city prapor.png
Прапор Хмільника
Union sanatorium "Khmelnik".JPG
Autor: Abwrts, Licencja: CC BY 4.0
union sanatorium "Khmelnik"
Bridge in a Venezian style.JPG
Autor: Abwrts, Licencja: CC BY 4.0
bridge in a Venezian style
Hmilnyk city gerb.png
Герб Хмільника
Vinnytsia Oblast location map.png
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Districts of Vinnytsia region since July 17, 2020