Chorągiew strzelecka Buławy Wielkiej Litewskiej
| Historia | |
| Państwo |  I Rzeczpospolita |
|---|---|
| Sformowanie | 1717 |
| Rozformowanie | 1794 |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | Wojska lądowe |
| Rodzaj wojsk | Piechota |
Chorągiew janczarska/węgierska/strzelecka Buławy Wielkiej Litewskiej – oddział piechoty litewskiej wojska I Rzeczypospolitej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W okresie istnienia nosiła nazwę chorągwi janczarskiej, węgierskiej lub strzeleckiej[1] Chorągwie piechoty węgierskiej były oddziałami przybocznymi hetmanów[2].
Sejm roku 1776 ułożył nowy etat wojska, zmieniając znacznie jego strukturę. W 1776 roku liczył etatowo 100 żołnierzy. Stan faktyczny według „raty marcowej” z 1777 roku wynosił 97 żołnierzy[3].
Chorągiew miała liczyć 72 żołnierzy[4]. Etat z 1789 roku przewidywał po 73 osoby w chorągwi[2]. W kwietniu 1794 roku chorągiew była już formalnie rozwiązana, ale jej stan faktyczny wynosił 26 żołnierzy[5].
Stanowisko: u boku hetmana wielkiego litewskiego. Zgodnie z tradycją szefem chorągwi był także każdorazowo hetman wielki litewski (stąd nazwa jednostki).
Barwa chorągwi
Żołnierze chorągwi janczarskich, później znów przekształconych na węgierskie, nosili strój zbliżony do wzorów tureckich i węgierskich, przy czym kurtki poszczególnych chorągwi różniły się kolorem[6]
Rotmistrzowie
- Jan Bułhak (1773-1780)
- Ignacy Lachnicki (1780-1787)[a],
- Stokowski (od 8 grudnia 1780)?
- kpt. Oborski (1787-1789)
- płk Suchodolski (1789)?
- kpt. Felicjan Bontani (1788-)
Uwagi
- ↑ 8 grudnia 1780 Ignacy Lachnicki awansował do stopnia majora.
Przypisy
- ↑ Machynia, Rakutis i Srzednicki 1999 ↓, s. 477.
- ↑ a b Machynia i Srzednicki 1998 ↓, s. 413.
- ↑ Machynia, Rakutis i Srzednicki 1999 ↓, s. XXI.
- ↑ Wimmer 1978 ↓, s. 335.
- ↑ Machynia, Rakutis i Srzednicki 1999 ↓, s. XXVII.
- ↑ Wimmer 1978 ↓, s. 319.
Bibliografia
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od roku 1717 do roku 1831. Warszawa: 1925.
- Konstanty Górski: Historya piechoty polskiej. Kraków: Spółka Wydawnicza Polska, 1893.
- Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki: Oficerowie Rzeczypospolitej Obojga Narodów 1717-1794. T.1: Oficerowie wojska koronnego, cz.1: Piechota. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 1998. ISBN 83-7188-186-X.
- Mariusz Machynia, Valdas Rakutis, Czesław Srzednicki: Oficerowie wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego. Sztab, kawaleria, artyleria, wojska inżynieryjne i piechota. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 1999. ISBN 83-7188-239-4.
- Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
| Okresy | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Struktury | |||||||
| Rodzaje wojsk | |||||||
| Formacje wojskowe |
| ||||||
| Konfederacje żołnierskie | |||||||
| Rokosze | |||||||
| Hetmani | |||||||
| Terminy wojskowe | |||||||
| Większe oddziały w XVII wieku | |||||||
| Armia koronna w XVIII wieku |
| ||||||
| Armia litewska w XVIII wieku |
| ||||||
| Insurekcja kościuszkowska |
| ||||||
Media użyte na tej stronie
Autor: Olek Remesz (wiki-pl: Orem, commons: Orem), Licencja: CC BY-SA 2.5
Chorągiew królewska z okresu panowanie dysastii Wazów (1587-1668) w Polsce
Autor: Mathiasrex, Licencja: CC BY 2.5
Herb Hetmanów Rzeczypospolitej
author User:Mathiasrex -Maciej Szczepańczyk73. Chorągiew janczarska Buławy Wielkiej Koronnej (oficer i szeregowy chorągwi strzeleckiej (węgierskiej, janczarskiej) BWL)