Chris Ashton

Chris Ashton

Pełne imię i nazwisko	Christopher John Ashton
Data i miejsce urodzenia	29 marca 1987 Wigan
Wzrost	182 cm[1]
Masa ciała	92 kg[1]
Rugby union
Pozycja	skrzydłowy (11 lub 14)
Kariera seniorska[a]
Lata Zespół Wyst. (Pkt.) 2007–2012 Northampton Saints[2] 76 (362) 2012– Saracens[3] 6 (15)
Reprezentacja narodowa[b]
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.) 2008 England Saxons 2010–  Anglia[3] 37 (90)
Rugby league
Pozycja	obrońca (1), skrzydłowy (2 lub 5)
Kariera juniorska
Lata Zespół Wigan Warriors
Kariera seniorska
Lata Zespół Wyst. (Pkt.) 2005–2007 Wigan Warriors[4] 52 (112)
Reprezentacja narodowa
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.) 2004  Anglia U-18 2006  Anglia 4 (12)
↑ Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 23 listopada 2012 r. ↑ Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 16 listopada 2013 r.

Chris Ashton (ur. 29 marca 1987 r. w Wigan^[3]) – angielski rugbysta uprawiający początkowo rugby league, a od 2007 roku rugby union. Reprezentant kraju zarówno w odmianie trzynasto-, jak i piętnastoosobowej; uczestnik Pucharu Świata w Rugby (union) w 2011 roku.

Rugby league

Kariera klubowa

Ashton jest absolwentem St John Fisher Catholic High School, sportowo zaś wywodzi się ze szkółki Wigan Warriors^[5], gdzie w 2003 roku grajał w drużynie do lat 18. W juniorach zdobył 27 przyłożeń w 23 meczach^[6]. Występował przeważnie na pozycji obrońcy, a niekiedy także skrzydłowego.

Debiut w pierwszej drużynie zaliczył 10 czerwca 2005 roku przeciw Hull F.C.^[4], zaś w podstawowym składzie po raz pierwszy pojawił się 18 września 2005 roku w kończącym sezon zasadniczy meczu przeciw Huddersfield Giants. 18-letni Ashton zdobył wówczas dwa przyłożenia, a jego drużyna zwyciężyła 36–22^[7]. W kolejnych dwóch sezonach (2006 i 2007) wystąpił w 50 meczach Warriors, zdobywając w nich 26 przyłożeń^[4]. W sezonie 2006 był najlepiej punktującym zawodnikiem drużyny, nawet pomimo faktu, że miejsce w składzie wywalczył sobie jedynie ze względu na kontuzję Krisa Radlinskiego^[6]. Ostatni mecz w barwach Warriors rozegrał 5 sierpnia 2007 roku przeciwko Warrington Wolves^[4].

Kariera reprezentacyjna

Ashton w 2004 roku wystąpił w reprezentacji Anglii do lat 18 podczas spotkań rozgrywanych w Australii^[6].

Choć niektórzy krytykowali jego przeciętne, jak na obrońcę, zdolności defensywne, w 2006 roku trafił do seniorskiej reprezentacji Anglii. W drużynie narodowej wystąpił czterokrotnie, zdobywając trzy przyłożenia^[8]. Na owe cztery mecze złożyły się spotkania Federation Shield przeciwko Francji^[9], Samoa^[10] oraz Tonga (dwa)^[11][12].

Rugby union

Kariera klubowa

Ashton podczas debiutanckiego meczu w barwach Northampton

19 marca 2007 roku Ashton ogłosił, że zamierza zmienić odmianę na rugby union i dołączyć do rozgrywającego swoje mecze w English Premiership zespołu Northampton Saints^[13]. Wigan Warriors przystali ostatecznie na przedwczesne rozwiązanie kontraktu swojego zawodnika^[14][15]. Jednak pojawiły się również informacje, że kwota, jaką Ashton miał otrzymywać w Northampton (140 tys. funtów rocznie)^[13] dwukrotnie przewyższała ofertę, jaką mogli mu złożyć Warriors^[6]. Pomimo zainteresowania ze strony Leicester Tigers oraz London Irish^[13], podpisał trzyletni kontrakt z Northampton Saints^[14][16].

1 września 2007 roku zadebiutował w National Division One (Northampton spadło z Premiership) w meczu przeciw London Welsh^[17]. Ashton pojawił się na boisku w drugiej połowie i już w swoim pierwszym kontakcie z piłką zdobył premierowe przyłożenie^[2]. Ostateczenie w całym sezonie 39 razy meldował się z piłką w polu punktowym, czym ustanowił rekord tych rozgrywek. Saints z kompletem 30 zwycięstw pewnie awansowali do Premiership^[3]. W kolejnym sezonie ugruntował swoją pozycję w zespole, zostając najlepiej punktującym zawodnikiem kolejnej edycji Europejskiego Pucharu Challenge^[3]. Choć Saints zostali zwycięzcami tej rywalizacji, to Ashton nie wystąpił w meczu finałowym z Bourgoin-Jallieu^[18].

Na początek sezonu 2009/2010 przypadł absolutny szczyt formy angielskiego skrzydłowego. W 16 kolejnych meczach we wszystkich rozgrywkach zanotował 15 przyłożeń. Sezon ligowy Ashton zakończył z wynikiem 16 przyłożeń zdobytych w 20 meczach, wliczając w to hat-tricki z Gloucester Rugby i Newcastle Falcons. Był to najlepszy wynik od przeszło 10 lat i drugi w historii (po 17 przyłożeniach Dominika Chapmana w sezonie 1997/1998)^[19]. Dalszych siedem przyłożeń uzyskał w Pucharze Heinekena i Pucharze Anglo-Waljskim^[3]. Dzięki tym wynikom zdobył tytuł Zawodnika Roku w Premiership^[19].

W sezonie 2011/2012 Ashton był drugim najczęściej przykładającym w lidze, choć z powodu Pucharu Świata i przygotowań do niego, zagrał w zaledwie 12 meczach Świętych^[2].

W styczniu 2012 roku ogłoszono, że Ashton podpisał długoterminowy kontrakt z mistrzami z 2011 roku, Saracens F.C.^[20].

Kariera reprezentacyjna

Ashton podczas Pucharu Świata (2011)

Niezwykle wysoka forma na zapleczu ekstraklasy piętnastek w 2008 roku, zaowocowała powołaniem do drużyny England Saxons (drugiej reprezentacji Anglii)^[17][21].

Wybitne osiągnięcia uzyskiwane w sezonie 2009/2010 dała Ashtonowi powołanie do pierwszej reprezentacji przez selekcjonera Martina Johnsona^[3]. Zadebiutował w meczu Pucharu Sześciu Narodów przeciw Francji 20 marca 2010 roku. W listopadzie tego samego roku, w meczu z Australią na Twickenham zdobył przyłożenie, po tym jak przebiegł z piłką nimal całą długość boiska (ok. 85 metrów), wyprzedzając przy tym kilku rywali^[1][3].

Pół roku później, podczas dwóch pierwszych meczów Pucharu Sześciu Narodów 2011 (z Walią i Włochami) zdobył sześć przyłożeń, co pozwoliło mu zająć pierwsze miejsce w klasyfikacji na największą liczbę tychże. Tym samym wyrównał rekord Willa Greenwooda (2001) i Shane'a Williamsa (2008). Jednocześnie został drugim w historii i pierwszym od 97 lat Anglikiem (poprzednim był Ronnie Poulton w 1914 r.), który zdobył 4 przyłożenia w jednym meczu Pucharu^[1][2]. W sierpniu znalazł się w składzie reprezentacji Anglii na Puchar Świata, który miał odbyć się w Nowej Zelandii^[22]. W czasie turnieju Ashton zdobył sześć przyłożeń (dwa z Gruzją, trzy z Rumunią i jedno ze Szkocją)^[23], co było najlepszym – na równi z Francuzem Vincentem Clerkiem – wynikiem podczas tej imprezy^[1]. Pomimo tego, Anglicy odpadli już w ćwierćfinale^[2].

Kolejny rok reprezentacyjny był dla Ashtona jednak mniej udany, gdyż jedyne przyłożenia jakie zdobył, przypadły na nieoficjalny mecz z Barbarians^[1]. Nie udało mu się natomiast powiększyć zdobyczy punktowej w żadnym z pięciu spotkań Pucharu Sześciu Narodów, jak też w letnich i jesiennych meczach międzynarodowych^[3]. Przełamanie przyniósł dopiero ostatni w roku mecz z All Blacks, gdzie Ashton zdobył przyłożenie po podaniu Manu Tuilagi, zaś Anglicy niespodziewanie pokonali rywali w stosunku 38–21^[24].

Wyróżnienia

• Zawodnik sezonu 2006 w Wigan Warriors^[17]
• Zawodnik sezonu 2009/2010 w Premiership^[2][19]
• Przyłożenie sezonu 2009/2010 według Rugby Players' Association (RPA)^[2]
• Przyłożenie roku 2010 według International Rugby Players' Association (IRPA)^[25]

Życie osobiste

Brat Chrisa – David – grał w rugby league w Swinton Lions, zaś ich ojciec Kevin w rugby union w Wigan R.U.F.C.^[1]. Dziadek reprezentanta Anglii był uprawiał natomiast futbol gaelicki^[6].

Przypisy