Christina Aguilera (album)

Christina Aguilera
ilustracja
Wykonawca albumu studyjnego
Christina Aguilera
Wydany

24 sierpnia 1999

Nagrywany

19981999

Gatunek

pop, dance-pop, R&B

Długość

46:21

Wydawnictwo

RCA

Producent

Johan Aberg, David Frank, Ron Harris, Robert Hoffman, Khris Kellow, Steve Kipner, Travon Potts, Paul Rein, Guy Roche, Evan Rogers, Carl Sturken, Robin Thicke, Diane Warren, Matthew Wilder, Aaron Zigman

Oceny
Album po albumie
Christina Aguilera
(1999)
Mi Reflejo
(2000)
Single z albumu Christina Aguilera
  1. Genie in a Bottle
    Wydany: 22 czerwca 1999
  2. What a Girl Wants
    Wydany: 29 listopada 1999
  3. I Turn to You
    Wydany: 30 marca 2000
  4. Come on Over Baby (All I Want Is You)
    Wydany: 11 lipca 2000

Christina Aguilera – debiutancki studyjny album amerykańskiej wokalistki Christiny Aguilery, wydany 24 sierpnia 1999 roku nakładem RCA Records. Po nagraniu przez Aguilerę piosenki „Reflection”, wykorzystanej na ścieżce dźwiękowej filmu Mulan (1998), RCA natychmiast zawarło z artystką kontrakt płytowy. Utwory zawarte na krążku napisane i wyprodukowane zostały między innymi przez Diane Warren, Robina Thicke, Steve’a Kipnera, Davida Franka, Rona Faira i Guya Roche. Muzyka na debiutanckim albumie Aguilery balansuje na pograniczu popu, dance-popu i rhythm and bluesa.

W momencie publikacji album zebrał pozytywne recenzje krytyków, którzy chwalili teksty piosenek oraz zdolności wokalne wykonawczyni[3]. Magazyn Billboard umieścił debiutancki album studyjny Aguilery na pozycji dwudziestej trzeciej swojego zestawienia „200 najlepszych płyt dekady”. Rock and Roll Hall of Fame, muzeum rocka, uwzględniło krążek na autorskiej liście dwustu najważniejszych wydawnictw muzycznych wszech czasów. Christina Aguilera odniósł także sukces na listach przebojów, obejmując pozycje pierwsze notowań najlepiej sprzedających się albumów w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie oraz plasując się w Top 20 zestawień w Austrii, Belgii, Niemczech, Nowej Zelandii, Szwajcarii i Wielkiej Brytanii. Organizacja fonograficzna Recording Industry Association of America (RIAA) wyróżniła krążek statusem ośmiokrotnej platyny za sprzedaż ośmiu milionów egzemplarzy na terenie USA. Na całym świecie wyprzedano ponad siedemnaście milionów kopii płyty.

Album promowany był przez cztery single. Pierwszy z nich, „Genie in a Bottle”, spotkał się z uniwersalnym entuzjazmem krytyków. Zajmował też miejsca pierwsze światowych list przebojów, w tym Billboard Hot 100, a obecnie znajduje się wśród najlepiej sprzedających się wydawnictw singlowych w historii. Dwa pozostałe single, „What a Girl Wants” i „Come on Over Baby (All I Want Is You)”, również objęły szczytową pozycję na Billboard Hot 100, podczas gdy kolejny, „I Turn to You”, zajął na liście miejsce trzecie. Promując płytę, Aguilera wykonywała pochodzące z niej piosenki na łamach popularnych programów telewizyjnych. W 2000 roku ruszyła też w trasę koncertową Sears & Levis US Tour, która przebiegała po Ameryce Północnej i Południowej, Europie oraz Azji. Album przysporzył artystce nagrodę Grammy w kategorii Best New Artist.

Informacje o albumie oraz singlach

Sesje nagraniowe rozpoczęły się w 1998 roku[4]. Wytwórnia RCA Records przeznaczyła milion dolarów na gaże dla producentów, tekściarzy oraz na lekcje wokalne Aguilery[4]. W okresie prac nad albumem Aguilera obchodziła osiemnaste urodziny: przebywała wtedy w studiu[4]. Artystka nie chciała, by nagrywane przez nią piosenki przypominały dokonania Britney Spears – innej nastoletniej wokalistki, a także jej byłej przyjaciółki[4]. Wolała, by album bliższy był gatunkowi R&B, nie bubblegum popowi[4].

Przy nagrywaniu albumu Aguilerze pomagali cenieni twórcy muzyczni. Płytę wyprodukowali: Guy Roche („What a Girl Wants”), Steve Kipner i David Frank („Genie in a Bottle”), Travon Potts („Blessed”). Teksty piosenek napisali zaś: słynna, znana ze współpracy z Cher Diane Warren („I Turn to You”, „Somebody’s Somebody”), Heather Holley („Obvious”), Paul Rein („Come on Over Baby”), Carl Sturken i Evan Rogers („Love Will Find a Way”, „Love for All Seasons”).

Około połowy 1999 krążek był już gotowy. 22 czerwca tego roku ukazał się pierwszy singel promujący album, „Genie in a Bottle”, który w przeciągu najbliższego miesiąca zdobył szczyt prestiżowej amerykańskiej listy przebojów Billboard Hot 100 i utrzymywał się na nim przez pięć kolejnych tygodni. Następnie, 24 sierpnia, na półkach sklepów muzycznych pojawił się debiutancki album, zatytułowany po prostu Christina Aguilera, który powtórzył sukces singla. W październiku singel „Genie in a Bottle” został wydany w Wielkiej Brytanii i debiutował na miejscu pierwszym notowania UK Singles Chart. Wkrótce potem, 6 listopada, ukazał się tam także debiutancki album Aguilery. Pod koniec roku, 28 grudnia 1999, jako singel została wydana piosenka „What a Girl Wants”, która stała się pierwszym wydawnictwem, które osiągnęło pozycję #1 notowania Billboard Hot 100 w roku 2000.

W 2000 kolejnymi singlami z debiutanckiego albumu Aguilery zostały: ballada „I Turn to You” (premiera 13 czerwca), która, mimo umiarkowanej popularności w krajach Europy i Oceanii, odniosła podobny sukces do poprzednich singli w Ameryce Północno-Południowej i Azji, oraz „Come on Over Baby (All I Want Is You)” (wyd. 26 września), który to został trzecim singlem #1 Aguilery w notowaniu Billboard Hot 100.

Przyjęcie

Opinie

Krążek został pozytywnie oceniony przez krytyków muzycznych[3]. Witryna internetowa AllMusic wyceniła płytę na 4/5 gwiazdek (cztery na pięć gwiazdek). Dziennikarz Stephen Thomas Erlewine napisał: „Kompozycje są tu naprawdę silne – ballady angażują, taneczne kawałki zioną chwytliwością. Album jest wyprodukowany jasno i czytelnie, pozwalając głosowi Aguilery przejąć pierwszy plan. Co najbardziej imponuje, wykonawczyni nie tylko posiada charyzmę – potrafi też śpiewać i wznosi piosenki o miłości na poziom wiarygodności.” Za najlepsze utwory zawarte na płycie Erlewine uznał „Genie in a Bottle”, „What a Girl Wants” i „Come on Over Baby (All I Want Is You)”[5].

W 2016 roku, z perspektywy lat dziennikarz muzyczny Sebastian Mucha (popheart.pl) pisał: „Podczas 42. gali wręczenia nagród Grammy wszyscy byli zdziwieni, gdy Christina Aguilera zgarnęła sprzed nosa Britney Spears nagrodę w kategorii najlepszy debiut. Biorąc jednak pod uwagę jakość debiutanckich albumów Aguilery i Spears, Christina biję księżniczkę popu o głowę.”[6].

Sprzedaż

Album sprzedał się w nakładzie siedemnastu milionów dwustu tysięcy egzemplarzy na całym świecie[7]. W Stanach Zjednoczonych spędził w sumie siedemdziesiąt dziewięć tygodni w Top 100 zestawienia najlepiej sprzedających się albumów, a dwadzieścia pięć razy znalazł się w czołowej dziesiątce listy[8]. W 2011 znalazł się na pozycji #112 w notowaniu trzystu najlepiej sprzedających się płyt wszech czasów[9].

Promocja

W czerwcu 1999 Aguilera wystąpiła na gali wręczenia nagród ALMA Awards, gdzie zaśpiewała balladę „I Turn to You”. Pojawiała się na okładkach wielu magazynów oraz regularnie śpiewała swoje piosenki w różnych amerykańskich programach telewizyjnych. Jeszcze w październiku ukończone zostały prace nad debiutanckim albumem DVD wokalistki, zatytułowanym Genie Gets Her Wish, który wydany został w lutym 2000. Na album złożyły się zapisy koncertowych występów Aguilery z materiałem ze swojego debiutanckiego krążka. Przed świętami Bożego Narodzenia 1999 roku wokalistka wystąpiła wraz z B.B. Kingiem i Jewel w Białym Domu dla ówczesnego prezydenta Stanów Zjednoczonych – Billa Clintona; wydarzenie było relacjonowane przez amerykańską telewizję. W styczniu 2000 Aguilera zaśpiewała utwory „I Turn to You” i „What a Girl Wants” na gali American Music Awards, a wkrótce potem wystąpiła przy boku Enrique Iglesiasa na imprezie sportowej Super Bowl Half-Time Show. W kwietniu artystka promowała swój debiutancki album na gali Men Strike Back, gdzie koncertowała jako jedyna przedstawicielka płci żeńskiej.

Nagrody i wyróżnienia

Pod koniec 1999, zaledwie w pół roku od momentu swojego komercyjnego debiutu, Christina Aguilera została uznana przez prasę amerykańską za jedną z najbardziej fascynujących kobiet roku. Otrzymała nagrodę w kategorii najlepszy nowy artysta na ALMA Awards, co stanowiło pierwsze prestiżowe wyróżnienie w jej karierze. Pod koniec stycznia 2000 uroczyście ogłoszono nominacje do nagród Grammy; Aguilera została nominowana w dwóch kategoriach: najlepszy nowy artysta i najlepsza wokalistka. Ostatecznie 20 lutego zdobyła złotą statuetkę gramofonu za najlepszy debiut 1999 roku.

Album Christina Aguilera wyróżniono następującymi certyfikatami:

  • złotem w Holandii,
  • platyną w Australii, Europie, Hiszpanii, Nowej Zelandii, Szwajcarii i Wielkiej Brytanii,
  • siedmiokrotną platyną w Kanadzie,
  • ośmiokrotną platyną w Stanach Zjednoczonych.

Magazyn Billboard umieścił debiutancki album studyjny Aguilery na pozycji dwudziestej trzeciej swojego zestawienia „200 najlepszych albumów dekady”. Rock and Roll Hall of Fame, muzeum rocka, uwzględniło krążek na autorskiej liście dwustu najważniejszych wydawnictw muzycznych wszech czasów.

Pełna lista nagród muzycznych przyznanych albumowi, poszczególnym singlom lub samej Aguilerze w okresie promocji krążka prezentuje się następująco:

CeremoniaNagroda
1999
Teen.com AwardsNajlepszy album: Christina Aguilera
Teen.com AwardsNajlepszy żeński artysta: Christina Aguilera
Teen.com AwardsNajlepsza piosenka żeńskiego artysty: „Genie in a Bottle”
2000
ALMA AwardsNajlepszy nowy artysta: Christina Aguilera
Amigo AwardsNajlepszy nowy artysta międzynarodowy: Christina Aguilera
Billboard Music AwardsŻeński artysta roku: Christina Aguilera
Blockbuster AwardsNajlepszy nowy artysta żeński: Christina Aguilera
Blockbuster AwardsUlubiony singel: „Genie in a Bottle”
BMI AwardsNajlepsza piosenka: „Genie in a Bottle”
Entertainment Weekly AwardsNajlepsza witryna internetowa XXI wieku: christinaaguilera.com
Grammy AwardsNajlepszy nowy artysta: Christina Aguilera
45. ceremonia Ivor Novello AwardsMiędzynarodowy hit roku: "Genie in a Bottle"[10]
Maxim Magazine Women of the Year AwardsNajlepsza międzynarodowa wokalistka: Christina Aguilera
Premios AmigoNajlepsza nowa artystka międzynarodowa[11]
Teen Magazine AwardsNajlepsza żeńska piosenka: „What a Girl Wants
Teen Magazine AwardsNajlepszy żeński artysta: Christina Aguilera
Teen Magazine AwardsNajlepiej wystylizowany żeński artysta: Christina Aguilera
VH1 Poll AwardsNajseksowniejsza idolka nastolatków roku 2000: Christina Aguilera
12. ceremonia World Music AwardsNajlepsza nowa artystka[12]
2001
BMI AwardsNajlepsza piosenka: „What a Girl Wants”
Teen People Awards25 najgorętszych gwiazd poniżej 25. roku życia: Christina Aguilera
2002
ASCAP Pop Music AwardsNajlepsza piosenka: „Come on Over Baby (All I Want Is You)
BMI AwardsNajlepsza piosenka: „Come on Over Baby (All I Want Is You)”

Lista utworów

#TytułAutor tekstu
1."Genie in a Bottle"David Frank, Pamela Sheyne, Steve Kipner3:36
2."What a Girl Wants"Guy Roche, Shelly Peiken3:33
3."I Turn to YouDiane Warren4:33
4."So EmotionalFranne Golde, Tom Snow4:00
5."Come on Over Baby (All I Want Is You)"J. Aberg, C. Aguilera, C. Blackmon, R. Cham, E. Dawkins, Ron Fair, Peiken, P. Rein, Roche3:10
6."Reflection"Matthew Wilder, David Zippel3:33
7."Love for All Seasons"Evan Rogers, Carl Sturken3:59
8."Somebody’s Somebody"Warren5:03
9."When You Put Your Hands on Me"J. Gass, Robin Thicke3:35
10."Blessed"Travon Potts, Brock Walsh3:06
11."Love Will Find a Way"Rogers, Sturken3:56
12."Obvious"Heather Holley3:59
#Japanese EditionAutorzy tekstu
13."We’re a Miracle"Aguilera, Zippel, Todd Chapman4:09
14."Don’t Make Me Love You"Peiken, Chapman3:52
#Latin EditionAutorzy tekstu
13."Genio atrapado"Frank, Sheyne, Rudy Perez, Kipner4:35
#Special EditionAutorzy tekstu
1."Genie in a Bottle" (Flavio vs. Mad Boris Remix)Franne Golde, Tom Snow6:29
2."What a Girl Wants" (Eddie Arroyo Dance Radio Edit)Roche, Peiken4:04
3."I Turn to You" (Thunderpuss Remix)Warren4:21
4."Genio atrapado" (Remix)Frank, Sheyne, Perez, Kipner4:35
5."Don’t Make Me Love You"Peiken, Chapman3:52
6."Come on Over Baby (All I Want Is You)" (Radio Version)Aberg, Aguilera, Blackmon, Cham, Dawkins, Fair, Peiken, Rein, Roche3:24

Pozycje na listach przebojów

Christina Aguilera wykonuje w trakcie Back to Basics Tour przebój „What a Girl Wants”, pochodzący ze swojego debiutanckiego albumu (2006).
Notowanie (1999−2001)Najwyższa pozycja
Australia Australian ARIA Albums Chart21
Australia Australian Dance Albums Chart[13]8
Austria Austrian Albums Chart15
Kanada Canadian Albums Chart1
Holandia Dutch Albums Chart6
Unia Europejska European Top 100 Albums1
Finlandia Finnish Albums Chart36
Francja French SNEP Albums Chart44
Indonezja Indonesian Albums Chart2
Japonia Japanese Albums Chart5
Korea Południowa Korean Albums Chart1
Meksyk Mexican Albums Chart13[14]
Nowa Zelandia New Zealand RIANZ Albums Chart5
Norwegia Norwegian Albums Chart28
Polska Polish Albums Chart37
Quebec Quebec Albums Chart5[15]
Południowa Afryka South African Albums Chart4[16]
Szwecja Swedish Albums Chart60
Hiszpania Spanish Albums Chart (Music & Media)3[17]
Hiszpania Spanish Albums Chart (AFYVE)9[18][19]
Top Internet Albums2[20]
Stany Zjednoczone U.S. Billboard 2001
Wielka Brytania UK Albums Chart14

Sprzedaż i certyfikaty

Kraj/regionWydawcaCertyfikatSprzedane
egzemplarze
AustraliaARIAplatyna[21]70,000+
BrazyliaPro-Música Brasil80,000[22]
FrancjaSNEPzłoto[23]100,000+
HiszpaniaPROMUSICAEplatyna[24]100,000+
HolandiaNVPIplatyna100,000+
HongkongIFPI Hong Kongplatyna[23]
IndonezjaIFPIzłoto[23]
IrlandiaIRMAzłoto[23]
JaponiaRIAJplatyna200,000+[25]
KanadaMusic Canada6x platyna600,000+
Korea PołudniowaKMCAplatyna[23]200,000+[26]
MalezjaRIMzłoto[23]~25,000
MeksykAMPROFONplatyna[27]150,000+[27]
Nowa ZelandiaRMNZplatyna15,000+
Republika Południowej AfrykiRISA3x platyna[16]
Stany ZjednoczoneRIAA8x platyna9,235,000+
SzwajcariaIFPI Switzerlandzłoto25,000+
TajwanRITplatyna[23]100,000+
WenezuelaAPFVzłoto[23]
Wielka BrytaniaBPIplatyna300,000+
WłochyFIMIplatyna100,000+
EuropaIFPIplatyna[28]
Świat17,200,000+[29][30]

Trasy koncertowe promujące album

Przypisy

  1. Loftus, Johnny (1999). „Christina Aguilera – Christina Aguilera. AllMusic. (ang.) [dostęp 2010-07-30].
  2. a b Johnson, Beth (1999-08-20). Christina Aguilera – Christina Aguilera (1999)”. Entertainment Weekly. (ang.) [dostęp 2010-07-30].
  3. a b „20 lat od wielkiego debiutu Christiny Aguilery”. [w:] Interia.pl [on-line]. muzyka.interia.pl, 2019-08-16. [dostęp 2019-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-18)]. (pol.).
  4. a b c d e Diller, Nathan (2019-08-23). „Christina Aguilera’s 'Genie In A Bottle’ Almost Had A Different Name & More Secrets From Her Debut Album”. Bustle. Bustle Digital Group. (ang.) [dostęp 2019-08-26].
  5. Erlewine, Stephen Thomas (1999-08-24). „Christina Aguilera Review”. AllMusic. (ang.) [dostęp 2014-04-04].
  6. Mucha, Sebastian (2016-12-18). „10 najlepszych niesinglowych utworów Christiny Aguilery”. popheart.pl. [dostęp 2016-12-18].
  7. „From Moe from RCA (April 2011)”. pastebin.com. 2011-06-08. (ang.) [dostęp 2011-06-09].
  8. „Christina Aguilera :: Charts & Sales History”. ukmix.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-14)].. ukmix.org. (ang.) [dostęp 2013-03-20].
  9. „Albumy Christiny na liście 300-stu najlepiej sprzedających się płyt wszech czasów!”. xtina.pl. 2011-04-02. [dostęp 2011-04-03].
  10. Hunter, Nigel (2000-06-10). "McCartney first Novello fellow". Music & Media. Nielsen Business Media. S. 5. (ang.) [dostęp 2019-09-04].
  11. Llewellyn, Howell (2000-11-25). "Sanz walks off with honours". Music & Media. Nielsen Business Media. S. 4. (ang.) [dostęp 2019-09-04].
  12. Dezzani, Mark (2000-05-20). "World Music Awards honour best-sellers". Music & Media. Nielsen Business Media. S. 4. (ang.) [dostęp 2019-09-04].
  13. „ARIA Dance – Week Commencing 8th January 2001”. The ARIA Report, Pandora Archive. [dostęp 2022-04-09]. (ang.).
  14. „Pepe Aguilar sigue en el primer sitio”. El Siglo de Torreón, 2000-01-16. [dostęp 2022-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-11)]. (hiszp.).
  15. „Compilation des ventes d'albums par ordre alphabétique d'interprètes”. Bibliothèque et Archives nationales du Québec (BAnQ). [dostęp 2022-04-26]. (fr.).
  16. a b „Divas of South Africa & America – Albums”. geocities.ws. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-11)].. geocities.ws. (ang.) [dostęp 2019-09-07].
  17. „SALES: Top National Sellers”. Music & Media. Nielsen Business Media. S. 13. 1999-10-23. (ang.) [dostęp 2019-09-04].
  18. Salaverri, Fernando (2005). Sólo éxitos. Año a año. 1959–2002 [Only Hits. Year by year. 1959–2002]. Madryt: Iberautor Promociones Culturales. s. 943. ISBN 978-84-8048-639-2.
  19. „Listas Afyve 1999 Albumes (1ª Parte)”. Asociación Fonográfica y Videográfica de España, 2007-08-31. [dostęp 2022-04-23]. (hiszp.).
  20. „Christina Aguilera – Awards”. AllMusic, Rovi Corp.. [dostęp 2022-04-15]. (ang.).
  21. „ARIA Charts – Accreditations – 2000 Albums”. aria.com.au. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-05)].. Australian Recording Industry Association (ARIA). (ang.) [dostęp 2020-04-06].
  22. Lisboa Garcia, Lauro (2010-12-13). „A Voz das Meninas”. Época. Editora Globo. (port.) [dostęp 2019-09-07].
  23. a b c d e f g h „Christina Aguilera Chart History – Billboard Charts 6". bignoisenow.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-07)].. bignoisenow.com. 2002-01-04. (ang.) [dostęp 2019-09-07].
  24. Salaverrie, Fernando. Sólo éxitos: año a año, 1959–2002. Fundación Autor/SGAE. Madryt, 2005. S. 955. ISBN 84-8048-639-2.
  25. „Gold Album 他認定作品 2000年3月度”. riaj.or.jp. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-22)].. The Record. Recording Industry Association of Japan (RIAJ). 2000-05-10. (jap.) [dostęp 2019-10-21].
  26. „Best Selling Foreign Album in Korea (1999–Now)”. Fan of Music. [dostęp 2021-11-22]. (ang.).
  27. a b „Certificationes Amprofon. amprofon.com.mx. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-19)].. Asociación Mexicana de Productores de Fonogramas y Videogramas. (hiszp.) [dostęp 2019-10-21].
  28. „IFPI Platinum Europe Awards – 2000”. ifpi.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-27)].. International Federation of the Phonographic Industry (IFPI). (ang.) [dostęp 2020-04-06].
  29. Abjorensen, Norman. Historical Dictionary of Popular Music. Rowman & Littlefield. Lanham, 2017. S. 13. ISBN 1-5381-0214-5.
  30. „Christina Aguilera | Music Hub”. Music Hub. 2020. (ang.) [dostęp 2020-04-16].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

4 stars.svg
Autor: User:Estoy Aquí, Licencja: CC BY 2.5
4/5 stars used for ratings on en.wikipedia
2.5 stars.svg
Autor: User:Estoy Aquí, Licencja: CC BY 2.5
2.5/5 stars used for ratings on en.wikipedia
Flag of Canada (Pantone).svg
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of Indonesia.svg
bendera Indonesia
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Quebec.svg
Flag of Quebec.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Christina Aguilera Sanremo.jpg
Autor: Photo by Raffaele Fiorillo, Licencja: CC BY-SA 2.0
Christina Aguilera performing during the Sanremo Story festival
ChristinaAguileraWordmark2006.png
Wordmark used by Christina Aguilera in 2006
What A Girl Wants122 - CA.jpg
Autor: moesi, Licencja: CC BY-SA 3.0 de
Christina Aguilera singing "What A Girl Wants" during the "Back to Basics World Tour"