Chrząstka tarczowata

Ten artykuł od 2021-12 wymaga dodania wiarygodnych źródeł medycznych dla zapewnienia weryfikowalności. Możliwe, że zbyt mocno polega na źródłach pierwotnych. Podane poniżej informacje, mające charakter medyczny, mogą być częściowo lub w całości niepoparte dowodami naukowymi. Jako pozbawione odpowiednich źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Chrząstka tarczowata

Chrząstka tarczowata (łac. cartilago thyroidea) - największa chrząstka budująca krtań i stanowiąca przednie rusztowanie jej górnej części. Jest nieparzysta, składa się z dwóch płytek łączących się w płaszczyźnie pośrodkowej. Z przodu, pomiędzy płytkami, zaznacza się wyniosłość krtaniowa (łac. prominentia laryngea), która u mężczyzn tworzy łatwo zauważalne tzw. jabłko Adama. Tylny brzeg każdej z płytek przechodzi u góry w róg górny (łac. cornu superius), u dołu zaś w róg dolny (łac. cornu inferius), biorący udział w połączeniu stawowym z chrząstką pierścieniowatą. Kresa skośna (łac. linea obliqua) dzieli zewnętrzną powierzchnię płytek. Stanowi ona miejsce przyczepu mięśni: mostkowo-tarczowego i tarczowo-gnykowego.

Chrząstkę tarczowatą łączy z kością gnykową wzmocniona więzadłowo błona tarczowo-gnykowa (łac. membrana thyrohyoidea). Z chrząstką pierścieniowatą łączy ją staw pierścienno-tarczowy oraz stożek sprężysty (łac. conus elasticus) wzmocniony więzadłem pierścienno-tarczowym (łac. ligamentum cricothyroideum).

Zobacz też: konikotomia.