Cmentarz wojenny nr 247 – Szczucin

Cmentarz wojenny nr 247 Szczucin
Cmentarz wojenny nr 247 z I wojny światowej
Państwo	Polska
Miejscowość	Szczucin
Typ cmentarza	wojenny
Stan cmentarza	nieczynny
Powierzchnia cmentarza	400 m²
Liczba pochówków	100
Liczba grobów	12+53
Data otwarcia	1915
Architekt	Johann Watzal
Położenie na mapie Szczucina Cmentarz wojenny nr 247 Szczucin
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Cmentarz wojenny nr 247 Szczucin
Położenie na mapie województwa małopolskiego Cmentarz wojenny nr 247 Szczucin
Położenie na mapie powiatu dąbrowskiego Cmentarz wojenny nr 247 Szczucin
Położenie na mapie gminy Szczucin Cmentarz wojenny nr 247 Szczucin
50°18′06,7″N 21°04′44,8″E/50,301861 21,079111

Cmentarz wojenny nr 247 – Szczucin – austriacki cmentarz z I wojny światowej w miejscowości Szczucin, gminie Szczucin w powiecie dąbrowskim, województwie małopolskim. Jest jednym z 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. W VII okręgu dąbrowskim cmentarzy tych jest 9^[1].

Opis cmentarza

Bramka i środkowa część cmentarza

Jeden z krzyży

Cmentarz znajduje się w środkowej części cmentarza parafialnego w Szczucinie. Wykonano go na planie prostokąta o rozmiarach 28 × 15 m. Projektantem był Johan Watzal. Ogrodzenie cmentarza od strony wschodniej składa się z betonowego muru, za którym znajduje się ziemny pagórek. Z pozostałych stron są to betonowe słupki, pomiędzy którymi umieszczono poręcze ze stalowych rur. Wejście przez bramkę od strony zachodniej, Bramkę tworzą dwa betonowe słupki i niska żelazna furtka. Głównym elementem cmentarza jest pomnik wykonany w formie portyku ozdobionego stylizowanym wizerunkiem skrzyżowanych luf armatnich, wyróżnionego ze ścianki, która stanowi ogrodzenie nekropolii od wschodu. Groby żołnierzy umieszczone w czterech równoległych rzędach. Otoczone są betonowymi krawężnikami, pomiędzy którymi znajdują się równoległe ścieżki. Groby zwieńczone są kilkoma rodzajami żeliwnych, kutych krzyżów^[2].

Środkową część cmentarza pomiędzy bramka wejściową, a ścianą z ozdobnym portykiem tworzy plac centralny. Pochowano na nim w odrębnej kwaterze 57 żołnierzy radzieckich poległych w 1945 r., a na portyku umieszczono poświęconą im tablicę pamiątkową. Nazwiska tych żołnierzy są nieznane^[2].

Cmentarz zachowany jest w bardzo dobrym stanie, wszystkie krzyże żeliwne istnieją. Został odremontowany i jest regularnie pielęgnowany^[2].

Spis poległych

Na cmentarzu pochowano 56 żołnierzy austro-węgierskich, 3 niemieckich i 39 rosyjskich i 2 żołnierzy serbskich w 53 grobach pojedynczych i 12 zbiorowych. Cmentarz jest w bardzo dobrym stanie. Pochowani na tym cmentarzu żołnierze austro-węgierscy należeli do bardzo wielu jednostek: do 4, 5, 39, 40, 76 i 89 pułku piechoty, 11,12, 13,15, 18, 22, 31 i 36 pułku piechoty landwehry, 5,12,13,18 i 20 pułku piechoty honwedu, 3 pułku huzarów, 2 pułku huzarów honwedu, 33 pułku artylerii polowej, 5 i 11 batalionu taborów, 10 batalion saperów oraz 4 i 9 kompanii kolejowej. Żołnierze niemieccy należeli do 38 pułku piechoty landwehry, a żołnierze rosyjscy do 300 pułku piechoty i 126 pułku dragonów. Serbowie przynależeli do 15 pułku piechoty i 3 pułku ułanów. Nie do końca wiadomo, skąd wzięli się żołnierze serbscy, Serbia bowiem w owym czasie była w stanie wojny z Austro-Węgrami. Być może byli to żołnierze walczący w armii rosyjskiej jako ochotnicy^[2],

Przypisy