Curling na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014

Curling na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014
Ilustracja
Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2014
Soczi
Miejsce

Ledianoj kub

Data

10 – 21 lutego 2014

Liczba konkurencji

2

Liczba zawodników

100

Turniej curlingu podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2014 odbył się w Soczi, na lodowisku Ledianoj kub między 10 a 21 lutego 2014. Curlerzy zmagali się po raz szósty o medale olimpijskie. W rywalizacji wzięło udział po 10 reprezentacji kobiecych i męskich, po raz pierwszy w turnieju olimpijskim wystąpiła kobieca drużyna Korei Południowej oraz męski zespół z Rosji.

Przed turniejem olimpijskim arena gościła uczestników Mistrzostw Świata w Curlingu na Wózkach 2013 i Mistrzostw Świata Juniorów 2013[1]. Tytułów mistrzowskich z Vancouver 2010 broniły Szwedki i Kanadyjczycy. Jako obrońcy wystąpiły inne zespoły niż te, które wywalczyły medale. Ekipa Anette Norberg rozpadła się po turnieju w 2010, na reprezentację Szwecji została powołana drużyna Margarethy Sigfridsson. Kanadę reprezentował Brad JacobsKevin Martin w krajowych kwalifikacjach zajął 3. miejsce, John Morris, który wcześniej odszedł z zespołu Martina, przegrał w finale.

Do rundy finałowej w konkurencji pań zakwalifikowały się Kanadyjki, Szwedki, Szwajcarki oraz Brytyjki. W meczu półfinałowym wygrała reprezentacja Kanady (Jennifer Jones) pokonując 6:4 Brytyjki (Eve Muirhead), w drugim spotkaniu półfinałowym wynikiem 7:5 Szwedki (Margaretha Sigfridsson) były lepsze od Szwajcarek (Mirjam Ott). Po brązowe medale sięgnęły zawodniczki z Wielkiej Brytanii, które triumfowały nad zespołem Ott 6:5. Dla Mirjam Ott była to kolejna szansa by zostać jedyną osobą z trzema medalami zimowych igrzysk olimpijskich w curlingu, jednak podobnie jak przed czterema laty uplasowała się tuż za podium.

W meczu finałowym zmierzyły się zawodniczki kanadyjskie i szwedzkie, spotkanie stało na wyrównanym poziomie. Do przerwy był remis 3:3, Kanadyjki wyzerowały partie numer 6 i 7. W 8. endzie z ostatnim kamieniem Jones miała wjechać na pole o promieniu 4 stóp, zagrała jednak za lekko i kamień zatrzymał się wcześniej, po mierzeniu ustawionych w domu kamieni Kanadyjki wygrały partię za jeden i wyszły na prowadzenie 4:3. Kluczową częścią gry był end 9., w ostatnim zagraniu Jones ustawiła kamień praktycznie na guziku, tak że dwa kanadyjskie kamienie były najlepsze. Maria Prytz ostatni kamień zagrała za wąsko i zahaczyła o szwedzki kamień stojący wyżej, Kanadyjki przejęły enda za 2 punkty. W 10. endzie zawodniczki z Manitoby grały defensywnie pozostawiając w grze jak najmniejszą liczbę kamieni. Po pierwszym zagraniu Jones reprezentantki Szwecji straciły matematyczne szanse na doprowadzenie do dogrywki[2]. Kanadyjki zdobyły tytuły mistrzyń olimpijskich wynikiem 6:3, ponadto wygrały swoje wszystkie spotkania w turnieju. Jest to pierwszy złoty medal dla curlerek z tego kraju od sukcesu Sandry Schmirler w Nagano.

Wśród panów trzeba było rozegrać dodatkowy mecze, który wyłonił 4. drużynę półfinałów. W ostatnim zagraniu spotkania barażowego David Murdoch (Wielka Brytania) zagrał podwójne wybicie poprzez swój kamień[3], wygrał 10. end 2 punktami i cały mecz przeciwko Norwegom (Thomas Ulsrud) 6:5. W półfinale Brytyjczycy rywalizowali ze Szwedami (Niklas Edin), mecz zakończył się zwycięstwem ekipy Murdocha 6:5. Edin chciał zmusić Szkotów do wygrania 10. partii jednym kamieniem (tak by doprowadzić do dogrywki, w której mieliby przywilej ostatniego kamienia), w 1. zagraniu Murdoch ustawił swój kamień w 4-foot idealnie za strażnikiem. Szwedzi podjęli próbę promotion takeout przez swojego strażnika, zagrywany kamień trafił strażnika za bardzo na zewnątrz i nie wybił punktującego kamienia brytyjskiego. Murdochowi pozostał wjazd do środka domu po 2 punkty i awans do finału[4]. W drugim półfinale zmierzyli się Kanadyjczycy (Brad Jacobs) i Chińczycy (Liu Rui), mecz zakończył się wynikiem 10:6 dla obrońców tytułów mistrzowskich. Jacobs 7. i 9. end wygrał trzema punktami.

Po brązowe medale sięgnęli Szwedzi, w małym finale pokonali reprezentację Chin 6:4. W 10. endzie przy stanie 4:3 dla Chińczyków i ostatnim kamieniu Edina Liu zmusił Szwedów do zdobycia 1. punktu. Przed ostatnim zagraniem środek domu był tak zastawiony, że Edin nie próbował ustawiać tam swojego drugiego kamienia. W partii dogrywkowej kończył Chińczyk, w domu znajdowały się dwa szwedzkie kamienie chronione trzema strażnikami, Liu by stanąć na podium musiał wykonać draw to the button. Zagrał jednak za mocno i jego kamień nie zatrzymał się w domu, Szwedzi przejęli partię 2 punktami i uplasowali się na 3. miejscu. W spotkaniu tym doszło do dość niespodziewanej sytuacji, Chińczycy w 9. i 11. endzie podczas wypuszczania spalili swoje kamienie[5].

W meczu finałowym szybko wysoką przewagę nad Brytyjczykami osiągnęli Kanadyjczycy. Za najważniejsze zagranie meczu uznano drugi kamień E.J. Harndena w trzecim endzie, podczas którego umieścił kamień na granicy 4- i 6-stopowego okręgu[6]. Dało to podwaliny do wygrania partii trzema punktami i wynik 5:1 w całym meczu. W czwartym endzie Murdochowi nie wszyło odsunięcie kanadyjskiego kamienia i przeciwnicy podwyższyli prowadzenie w meczu[7]. Zespół Brada Jacobsa robił bardzo mało błędów, w przeciwieństwie do słabiej grających Szkotów (zawodnicy na 2. i 4. pozycji odpowiednio 67% i 69% skuteczności), i powiększył przewagę. Po 8. partii, przy wyniku 3:9 reprezentanci Wielkiej Brytanii poddali mecz. Dla Kanadyjczyków są to trzecie złote medale igrzysk olimpijskich z rzędu, natomiast Brytyjczycy i Szwedzi zdobyli pierwsze medale od Tygodnia Sportów Zimowych 1924.

Kwalifikacje

Światowa Federacja Curlingu w porównaniu z poprzednimi igrzyskami zmieniła zasady kwalifikacji olimpijskiej. Turniejami kwalifikacyjnymi są mistrzostwa świata kobiet i mężczyzn w latach 2012 i 2013. Na podstawie uzyskanych miejsc przyznano punkty, siedem najlepszych drużyn uzyskało kwalifikację.

Dwa pozostałe miejsca przypadły finalistom Turnieju Kwalifikacyjnego. Mogły uczestniczyć w nim te państwa, które nie uzyskały kwalifikacji olimpijskiej na podstawie punktów oraz te, które uczestniczyły w mistrzostwach świata w roku 2011. Krajowe federacje musiały zgłosić swoją chęć uczestnictwa w turnieju do 1 czerwca 2013, miesiąc później został podany do wiadomości system rozgrywek i dokładna data zawodów. Ostatni kwalifikanci zostali wyłonieni 15 grudnia 2013[8]. Były to kobiece reprezentacje Chin i Japonii oraz męskie drużyny z Niemiec i Stanów Zjednoczonych.

Rosja z tytułu gospodarza igrzysk miała zapewnioną kwalifikację. Był to debiut męskiej reprezentacji Rosji na igrzyskach olimpijskich. Jak dotąd Rosjanie wystąpili w mistrzostwach świata jedynie raz, w 2013. Wcześniej najbliżej gry w MŚ byli podczas Mistrzostw Europy 2004, gdzie przegrali mecz o 7. miejsce (dające awans do MŚ) przeciwko Szwajcarii, a później w meczach barażowych ulegli Finom.

Miejsce mistrzostw świata123456789101112
Punkty141210987654321
Kobiety[9]
#KrajLethbridge
2012
Ryga
2013
Suma
1 Szwecja121224
2 Szwajcaria14822
3 Wielka Brytania71421
4 Kanada101020
5 Stany Zjednoczone8917
6 Rosja4711
7 Dania5510
8 Korea Południowa909
9 Niemcy628
10 Chiny246
 Japonia066
 Włochy336
13 Czechy101
 Łotwa011
Mężczyźni[10]
#KrajBazylea
2012
Victoria
2013
Suma
1 Kanada141226
2 Szwecja101424
3 Wielka Brytania121022
4 Norwegia9817
5 Dania6915
6 Chiny7714
7 Szwajcaria4610
8 Stany Zjednoczone549
9 Nowa Zelandia808
10 Czechy156
11 Francja303
 Rosja033
13 Japonia022
 Niemcy202
15 Finlandia011

     Gospodarz

     Bezpośredni awans do turnieju olimpijskiego

Jako Wielka Brytania uwzględniane są występy Szkotów.

System gry

10 zespołów rozegrało mecze każdy z każdym. W klasyfikacji liczył się jedynie bilans wygranych i przegranych spotkań. Do półfinałów awansowały cztery najlepsze reprezentacje, triumfator rudny grupowej zmierzył się z 4. drużyną, natomiast 2. z 3. Zwycięzcy meczów półfinałowych rywalizowali o złote medale w finale, przegrani zaś o medale brązowe.

System gry dla kobiet i mężczyzn był identyczny. Sposób rozgrywania fazy finałowej, różnił się modelu Page play-off, który jest normalnie stosowany przez Światową Federację Curlingu w przypadku rywalizacji 10-12 zespołów.

Zestawienie medalistów

KonkurencjaZłotoSrebroBrąz
Turniej mężczyzn Kanada
Brad Jacobs
Ryan Fry
E.J. Harnden
Ryan Harnden
Caleb Flaxey
 Wielka Brytania
David Murdoch
Greg Drummond
Scott Andrews
Michael Goodfellow
Tom Brewster
 Szwecja
Niklas Edin
Sebastian Kraupp
Fredrik Lindberg
Viktor Kjäll
Oskar Eriksson
Turniej kobiet Kanada
Jennifer Jones
Kaitlyn Lawes
Jill Officer
Dawn McEwen
Kirsten Wall
 Szwecja
Maria Prytz
Christina Bertrup
Maria Wennerström
Margaretha Sigfridsson
Agnes Knochenhauer
 Wielka Brytania
Eve Muirhead
Anna Sloan
Vicki Adams
Claire Hamilton
Lauren Gray

Turniej kobiet

Kobieca rywalizacja w curlingu rozpoczęła się 10 lutego, mecz finałowy został rozegrany 20 lutego.

Runda grupowa

Klasyfikacja po rundzie grupowej
#KrajSkipWP
1 KanadaJennifer Jones90
2 SzwecjaMargaretha Sigfridsson72
3 SzwajcariaMirjam Ott54
4 Wielka BrytaniaEve Muirhead54
5 JaponiaAyumi Ogasawara45
6 DaniaLene Nielsen45
7 ChinyWang Bingyu45
8 Korea PołudniowaKim Ji-sun36
9 RosjaAnna Sidorowa36
10 Stany ZjednoczoneErika Brown18

     Awans do półfinałów

Runda finałowa

 PółfinałyFinał
       
19 lutego 2014; 14:00
  Kanada6 
  Wielka Brytania4 
 
20 lutego 2014; 17:30
    Kanada6
   Szwecja3
 
 
Mecz o 3. miejsce
19 lutego 2014; 14:0020 lutego 2014; 12:30
  Szwecja7  Wielka Brytania 6
  Szwajcaria5   Szwajcaria 5
Klasyfikacja końcowa
#KrajSkipWP
1 KanadaJennifer Jones110
2 SzwecjaMargaretha Sigfridsson83
3 Wielka BrytaniaEve Muirhead65
4 SzwajcariaMirjam Ott56
5 JaponiaAyumi Ogasawara45
6 DaniaLene Nielsen45
7 ChinyWang Bingyu45
8 Korea PołudniowaKim Ji-sun36
9 RosjaAnna Sidorowa36
10 Stany ZjednoczoneErika Brown18

Półfinały

19 lutego 2014; 14:00

TorKraj12345678910Ogółem
D Wielka Brytania00201000104
 Kanada Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie21010100016
TorKraj12345678910Ogółem
B Szwecja Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie10200010217
 Szwajcaria02001002005

Mały finał

20 lutego 2014; 12:30

TorKraj12345678910Ogółem
C Wielka Brytania00102002016
 Szwajcaria Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie02010100105

Finał

20 lutego 2014; 17:30

TorKraj12345678910Ogółem
C Szwecja010020000x3
 Kanada Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie100200012x6

Turniej mężczyzn

Turniej mężczyzn rozpoczął się 10 lutego, mistrzowie olimpijscy zostali wyłonieni 21 lutego.

Runda grupowa

Klasyfikacja po rundzie grupowej
#KrajSkipWP
1 SzwecjaNiklas Edin81
2 KanadaBrad Jacobs72
3 ChinyLiu Rui72
4 NorwegiaThomas Ulsrud54
 Wielka BrytaniaDavid Murdoch54
6 DaniaRasmus Stjerne45
7 RosjaAndriej Drozdow36
8 SzwajcariaSven Michel36
9 Stany ZjednoczoneJohn Shuster27
10 NiemcyJohn Jahr18

     Awans do półfinałów

     Tie-breaker

Runda finałowa

 PółfinałyFinał
       
19 lutego 2014; 19:00
  Szwecja5 
  Wielka Brytania6 
 
21 lutego 2014; 17:30
    Wielka Brytania3
   Kanada9
 
 
Mecz o 3. miejsce
19 lutego 2014; 19:0021 lutego 2014; 12:30
  Kanada10  Szwecja 6
  Chiny6   Chiny 4
Klasyfikacja końcowa
#KrajSkipWP
1 KanadaBrad Jacobs92
2 Wielka BrytaniaDavid Murdoch75
3 SzwecjaNiklas Edin92
4 ChinyLiu Rui74
5 NorwegiaThomas Ulsrud55
6 DaniaRasmus Stjerne45
7 RosjaAndriej Drozdow36
8 SzwajcariaSven Michel36
9 Stany ZjednoczoneJohn Shuster27
10 NiemcyJohn Jahr18

Tie-breaker

18 lutego 2014; 9:00

TorKraj12345678910Ogółem
C Norwegia Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie10102000105
 Wielka Brytania01010002026

Półfinały

19 lutego 2014; 19:00

TorKraj12345678910Ogółem
B Szwecja Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie00200010205
 Wielka Brytania01001101026
TorKraj12345678910Ogółem
D Kanada Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie102010303x10
 Chiny010102020x6

Mały finał

21 lutego 2014; 12:30

TorKraj1234567891011Ogółem
C Chiny001002001004
 Szwecja Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie010100100126

Finał

21 lutego 2014; 17:30

TorKraj12345678910Ogółem
C Kanada Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie20310201xx9
 Wielka Brytania01001010xx3

Zobacz też

Przypisy

  1. sochi2014.com – «Ice Cube» Curling Center (ang. • fr. • ros.). [dostęp 2012-08-14].
  2. Game – Shot by Shot – Gold Medal Game Women (ang.). [dostęp 2014-02-22].
  3. Game – Shot by Shot – Tie-breaker (ang.). [dostęp 2014-02-22].
  4. Game – Shot by Shot – Semifinal 1 (ang.). [dostęp 2014-02-22].
  5. Game – Shot by Shot – Bronze Medal Game Men. [dostęp 2014-02-22].
  6. Game Results – Gold Medal Game Men (ang.). [dostęp 2014-02-22].
  7. Game – Shot by Shot – Gold Medal Game Men (ang.). [dostęp 2014-02-22].
  8. WCF Olympic Qualification Event (ang.). 2011-08. [dostęp 2012-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-04)].
  9. Women: Qualification Points from the 2012 & 2013 World Curling Championships (ang.). [dostęp 2012-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-04)].
  10. Men: Qualification Points from the 2012 & 2013 World Curling Championships (ang.). [dostęp 2012-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-04)].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Curling pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Curling
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Olympic rings.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic rings without rims.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Hammer tapissier.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0