Cyjanożelaziany(II)

Wzór strukturalny [Fe(CN)₆]⁴⁻

Cyjanożelaziany(II) (tradyc. żelazocyjanki; nazwy systematyczne: heksacyjanidożelaziany(II) lub heksacyjanidożelaziany(4+), daw. heksacyjanożelaziany(II)) – związki kompleksowe o ogólnym wzorze [Fe(CN)₆]⁴⁻, w których funkcję anionu pełni kompleks żelaza(II) (Fe²⁺) z sześcioma grupami cyjankowymi (CN⁻).

Najbardziej znanym żelazocyjankiem jest dobrze rozpuszczalny w wodzie żelazocyjanek potasu o wzorze: K₄[Fe(CN)₆]. Stosuje się go do wykrywania jonów Fe³⁺ (tworzy się wtedy błękit pruski) m.in. w proszkach do hartowania stali, litografii oraz przy barwieniu wina.

Zobacz też

• cyjanożelaziany(III)

Bibliografia

• Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 80, ISBN 83-7183-240-0 .