Cyryl Bertram i siedmiu towarzyszy

Święci
Cyryl Bertram i siedmiu towarzyszy
męczennicy
Data i miejsce śmierci9 października 1934
Turón
Czczeni przezKościół katolicki
Beatyfikacja29 kwietnia 1990
Watykan
przez Jana Pawła II
Kanonizacja21 listopada 1999
Watykan
przez Jana Pawła II
Wspomnienie9 października
Kolegium Zgromadzenia Braci Szkół Chrześcijańskich pw. Matki Bożej z Covadonga, Turón w Asturii

Cyryl Bertram i siedmiu towarzyszy[a]męczennicy, pierwsze ofiary prześladowań antykatolickich poprzedzających wybuch hiszpańskiej wojny domowej, święci Kościoła katolickiego, zakonnicy.

Działalność społeczna

Cyryl Bertram z sześcioma współbraćmi prowadzili działalność dydaktyczno–wychowawczą w kolegium założonym przez Zgromadzenie Braci Szkół Chrześcijańskich pod wezwaniem Matki Bożej z Covadonga w Turónie w Asturii. Prowadzili szkołę Nuestra Señora de Covadonga, która została założona i była wspierana przez firmę Altos Hornos de Vizcaya, która była właścicielem kopalni, jedynego źródła pracy w mieście[1].

Tło wydarzeń

Narastające konflikty społeczne na początku lat trzydziestych w Hiszpanii doprowadziły do fali prześladowań Kościoła katolickiego, która, włączając okres wojny domowej, pociągnęła za sobą liczne ofiary.

Mimo zagrożenia, jakie stwarzały rewolucyjne zamieszki w Asturii, nie opuścili szkoły i 5 października 1934 przeżyli atak na placówkę, w wyniku którego zostali uwięzieni w „domu ludowym”. Aresztowani zostali przez rewolucjonistów marksistowskich w czasie mszy świętej w której wszyscy zakonnicy uczestniczyli[2]. Grupę ośmiu zakonników, którzy jako jedni z pierwszych padli ofiarą prześladowań, łączy czas, miejsce śmierci i fakt oddania życia za wiarę, jak określił to w homilii, wygłoszonej w czasie mszy św. kanonizacyjnej, Jan Paweł II, dla włączenia się w proces oddania świata Bogu za sprawą wiary w Chrystusa zmartwychwstałego:

aby Bóg był wszystkim we wszystkich[3].

Na podstawie wyroku wydanego przez komitet rewolucyjny rozstrzelani zostali na cmentarzu miejskim w Turónie po północy 9 października 1934[2]. Razem z nimi zginął spowiednik ks. Innocenty od Niepokalanego Poczęcia CP (Emanuel Canoura Arnau) (ur. 1887), który przebywał w szkole, by uczniowie mogli przystąpić przed pierwszym piątkiem miesiąca do sakramentu pokuty i pojednania.

Lista męczenników

W grupie zamordowanych znajdowali się:

  1. br. Cyryl Bertram FSC (Józef Sanz Tejedor) – przełożony, najstarszy ze straconych (w chwili śmierci miał 46 lat)
  2. br. Marcin Józef FSC (Filemon López López) – ur. 1900
  3. br. Julian Alfred FSC (Wilfryd Fernández Zapico) – ur. 1902
  4. br. Wiktorian Pius FSC (Klaudiusz Bernabé Cano) – ur. 1905
  5. br. Beniamin Julian FSC (Wincenty Alonso Andrés) – ur. 1908
  6. br. August Andrzej FSC (Roman Martínez Fernández) – ur. 1910
  7. br. Benedykt od Jezusa FSC (Hektor Valdivielso Sáez) – Argentyńczyk, ur. 1910
  8. br. Anicet Adolf FSC (Emanuel Seco Gutiérrez) – ur. 1912

Papież Jan Paweł II dokonał beatyfikacji Cyryla Bertrama i siedmiu towarzyszy 29 kwietnia 1990, a ich kanonizacja odbyła się 21 listopada 1999 w bazylice św. Piotra na Watykanie. Tego dnia kanonizowani zostali także o. Innocenty od Niepokalanego Poczęcia i Jakub Hilary Barbal Cosan FSC (ur. 1898) z tego samego zakonu, który zginął 16 stycznia 1937, również w wyniku prześladowań na tle religijnym w Hiszpanii jako „męczennik za wiarę”.

Wspomnienie liturgiczne męczenników w Kościele katolickim przypada na 9 października[4].

Byli też i męczennicy świeccy: zamordowano równocześnie także kilku menedżerów i inżynierów firmy Altos Hornos[1]. Nie zostali oni jednak uczczeni.

Zobacz też

Uwagi

  1. Spotykana jest też pisownia Bertrand.

Przypisy

  1. a b Gabriel Jackson, Octubre 1934: cincuenta años para la reflexión, Madrid: Siglo Veintiuno Editores, 1985, ISBN 978-84-323-0515-3, OCLC 13020607 [dostęp 2021-01-09].
  2. a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 281, 358. ISBN 978-83-7318-736-8.
  3. Jan Paweł II. Królowanie Chrystusa objawiło się w ich życiu. (Homilia papieska wygłoszona podczas Mszy św. kanonizacyjnej). „L’Osservatore Romano”. Numer 2 (220) 2000. Mario Agnes – redaktor naczelny. ISSN 1122-7249 (pol.). 
  4. Antonio Borrelli: Santi Innocenzo dell’Immacolata (Emanuele Canoura Arnau) ed 8 compagni (wł.). [dostęp 2010-06-30].

Bibliografia

  • Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 574/575. ISBN 83-7097-271-3.
  • „L’Osservatore Romano”. Numer 2 (220) 2000. Mario Agnes – redaktor naczelny. ISSN 1122-7249 (pol.). 

Media użyte na tej stronie

Lasalleturon.jpg
Antiguo Colegio La Salle de Turón, Asturias, España (Mártires de Turón)