Czarnaruczcza (rejon łozieński)

Czarnaruczcza
Чарнаручча
Ilustracja
Dwór Elsnerów w Czarnoruczu około 1914 roku
Państwo

 Białoruś

Obwód

witebski

Rejon

łozieński

Sielsowiet

łozieński

Populacja (2009)
• liczba ludności


349[1]

Położenie na mapie Białorusi
Ziemia55°02′22,8″N 30°49′43,0″E/55,039667 30,828611
Portal Białoruś

Czarnaruczcza (błr. Чарнаручча; ros. Черноручье; hist Czarnorucze, Czarnoruczie) – wieś na Białorusi, w rejonie łozieńskim obwodu witebskiego, około 3 km na północny wschód od Łoźnej.

Historia

Po I rozbiorze Polski w 1772 roku Czarnorucze, wcześniej należące do województwa witebskiego Rzeczypospolitej, znalazły się na terenie guberni witebskiej Imperium Rosyjskiego. Nazwa miejscowości pochodziła od Czarnego Ruczaju.

W II połowie XIX wieku, do 1917 roku włościa te należały do rodziny Elsnerów[2][3].

Po ustabilizowaniu się granicy polsko-radzieckiej w 1921 roku Czarnorucze znalazły się na terenie ZSRR. Od 1991 roku znajduje się na terenie Republiki Białorusi.

Dawny dwór

Istniejący do II wojny światowej dwór został prawdopodobnie wybudowany w I połowie XIX wieku przez baronów Elsnerów. Był to typowy jedenastoosiowy, drewniany dom, którego skrzydła były parterowe, a trójosiowy środek był piętrowy. Do tej części przylegał portyk, którego zwieńczeniem był trójkątny szczyt oparty na dwóch parach murowanych kolumn, w wielkim porządku.

Przed dworem znajdował się gazon, po bokach i z tyłu był duży ogród[2]

Majątek Czarnorucze jest opisany w 1. tomie Dziejów rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej Romana Aftanazego[2].

Przypisy

Media użyte na tej stronie