Czeladź (służba)

Dawny dom czeladny w Podtyniu
Dom czeladzi w Henrykowie

Czeladź – kategoria ludności wiejskiej będąca na odpłatnej służbie, nie tylko na zamku, we dworze, w gospodarstwie rolnym u bogatego kmiecia, ale także towarzysząca swoim panom w czasie wypraw wojennych[1].

W skład czeladzi pracującej na folwarku zaliczano: parobków, pastuchów, owczarzy, dziewki i gajowych. Czeladź rekrutowana była głównie z potomków komorników, chałupników, zagrodników oraz tzw. ludzi luźnych[2] i mieszkała najczęściej w czworakach.

Przypisy

  1. Krystyna Holly, Anna Żółtak, Słownik wyrazów zapomnianych czyli słownictwo naszych lektur, Warszawa 2001, s. 73.
  2. Roman Marcinek, Encyklopedia Polski, Kraków 1996, s. 115.

Media użyte na tej stronie

2019 Dawny dom czeladzi w Henrykowie 2.jpg
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dawny dom czeladzi w Henrykowie
2015 Folwark w Podtyniu 06.JPG
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Podtynie, folwark, dom czeladny, 1 poł. XIX w.