Czerwona rtęć

Czerwona rtęć – hipotetyczna substancja mająca służyć do budowy broni jądrowej.

Jedna z teorii tłumaczących możliwość istnienia tego typu związku opisuje go jako niesłychanie silny materiał wybuchowy. Obecnie bomba termojądrowa wymaga do detonacji użycia bomby atomowej (w której zachodzi rozszczepienie jąder atomowych) w celu wytworzenia ekstremalnie wysokiego ciśnienia i temperatury potrzebnych do rozpoczęcia reakcji syntezy jąder. Eksplozja czerwonej rtęci miałaby być na tyle silna, że sama rozpoczęłaby reakcję syntezy bez konieczności użycia reakcji rozszczepienia. Bomba takiej konstrukcji byłaby dużo mniejsza i łatwiejsza do transportu niż obecne konstrukcje.

Z tej teorii wynika, że gdyby czerwona rtęć istniała, to sama byłaby potężną bronią, porównywalną z bombą atomową. W rzeczywistości, do dzisiejszego dnia nie potwierdzono jej istnienia. Nie ma także żadnych teorii, które mogłyby dostarczać przypuszczeń, że taka substancja istnieje.

Bardziej prawdopodobne teorie tłumaczące istnienie czerwonej rtęci:

  • Jest to wysokiej jakości uran lub pluton rozprowadzany pod tą nazwą
  • Jest to zwykły mit wprowadzony po to, aby zmylić ewentualnych terrorystów, kraje rozwijające broń masowego rażenia i handlarzy bronią
  • Jest to półpłynny polimer o czerwonej barwie, zawierający domieszkę antymonu i rtęci. Podczas długotrwałego napromieniowania w reaktorze jądrowym, zachodzi zjawisko wzbudzania elektronów w atomach rtęci (przeskok na wyższy poziom energetyczny). Impuls elektromagnetyczny inicjuje lawinowy powrót elektronów do podstawowych poziomów energetycznych, co wiąże się z wydzieleniem zmagazynowanej energii. Ponieważ emisja energii następuje jednocześnie dla wszystkich atomów, wydzielona moc może być bardzo duża.

W 1994 r. amerykański Departament Energii i Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej zaprzeczyły istnieniu czerwonej rtęci. Czerwoną barwę ma również jeden z ważniejszych minerałów rtęci cynober (HgS).

Linki zewnętrzne