Cztery kwartety

Cztery kwartety (ang. The Four Quartets) – cykl poetycki T.S. Eliota opublikowany jako całość w 1943. Jest on ostatnim większym dziełem lirycznym tego autora[1]. Składa się z poematów Burnt Norton, East Coker, The Dry Salvages i Little Gidding. Zdaniem Przemysława Mroczkowskiego Eliot osiąga w swoim dziele stan, w którym z perspektywy całego wszechświata patrzy na ludzkie sprawy[2]. W zakresie poetyckiego obrazowania Eliot odnosi się do czterech żywiołów przyrody, powietrza, ziemi, wody i ognia[3]. Cztery kwartety są uznawane za arcydzieło poezji współczesnej[4]. Tytuły poszczególnych części cyklu pochodzą od nazw miejsc, w których Eliot był, począwszy od jego dzieciństwa w Stanach Zjednoczonych, a skończywszy na kaplicy w Little Gidding, do której odbył pielgrzymkę po przystąpieniu do Kościoła Anglikańskiego[5].

Przypisy

  1. ↑ Eliot Thomas Stearns, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2016-12-21].
  2. ↑ Przemysław Mroczkowski: Historia literatury angielskiej. Zarys. Wrocław: Ossolineum, 1981, s. 557. ISBN 83-04-00784-3.
  3. ↑ Krzysztof Boczkowski: Głosy pokuszeń (pol.). newsweek.pl. [dostęp 2016-12-21].
  4. ↑ Tomasz Cieślak-Sokołowski: Awangardowy Eliot (pol.). dekadaliteracka.com.pl. [dostęp 2016-12-21].
  5. ↑ James Zinsmeister: Where Time and the Timeless Intersect (ang.). wsj.com. [dostęp 2016-12-21].

Bibliografia

  • Ludmiła Gruszewska-Blaim: Cztery przestrzenie Czterech Kwartetów, w: O. Kubińska, D. Malcolm (red.), Paradoksy humanistyki. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2001, s. 131-152.