Czwarta Era

Czwarta Era – ostatni ze znanych okresów w dziejach stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia. Nazywana jest Młodszymi Dniami (przez kontrast do pierwszych trzech er) i Nowym Wiekiem^[1].

Ramy czasowe

Zaczęła się 29 września 3021 roku Trzeciej Ery, w dniu odpłynięcia ze Śródziemia ostatnich powierników Trzech Pierścieni (Galadrieli, Elronda i Gandalfa) oraz powierników Jedynego Pierścienia (Bilba i Froda Bagginsów)^[2], jednak w Gondorze pierwszym dniem Czwartej Ery ustanowiono 25 marca^[1].

Rachuba Shire’u kontynuowała liczenie lat od założenia Shire’u, toteż rok 120 Czwartej Ery był liczony przez hobbitów jako 1541^[3]. Początkiem Czwartej Ery był tam pierwszy dzień roku 1422^[3].

Wydarzenia

Był to czas dominacji ludzi. Quendi odpłynęli do Amanu lub stracili znaczenie, skarlały też inne nie-ludzkie rasy^[1].

W 62 roku Czwartej Ery odpłynął ostatni powiernik Jedynego Pierścienia (Samwise Gamgee). Dwa lata później zmarł Éomer, król Rohanu^[4]. W 120 roku zmarł Aragorn, rządy Arnoru i Gondoru objął Eldarion, a do Amanu udali się Legolas i Gimli. W następnym roku zmarła Arwena^[5].

Przypisy

Bibliografia

• Robert Foster: Encyklopedia Śródziemia. Warszawa: Amber, 2002. ISBN 83-241-0200-0.
• J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni: Powrót Króla. Maria Skibniewska (tłum.). Warszawa: Muza SA, 2002. ISBN 83-7319-172-0.