Dębołęka (województwo łódzkie)

Artykuł

51°31′38″N 18°39′27″E

- błąd

38 m

WD

51°33'N, 18°38'E

- błąd

19988 m

Odległość

900 m

Dębołęka
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

sieradzki

Gmina

Brzeźnio

Liczba ludności 

593

Strefa numeracyjna

43

Kod pocztowy

98-275[1]

Tablice rejestracyjne

ESI

SIMC

0699810

Położenie na mapie gminy Brzeźnio
Mapa konturowa gminy Brzeźnio, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Dębołęka”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dębołęka”
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego
Mapa konturowa powiatu sieradzkiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Dębołęka”
Ziemia51°31′38″N 18°39′27″E/51,527222 18,657500

Dębołękawieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Brzeźnio, 10 km od Sieradza, przy szosie do Wrocławia.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 482.

Pierwsza wzmianka z lat 1218-29, gdy była wraz z Brzeźniem darowana klasztorowi norbertanek z Imbramowic przez biskupa krakowskiego Iwona Odrowąża. Od 2 poł. XVIII w., kiedy to Ewa z Wolickich Murzynowska kupiła wieś od Kazimierza Góreckiego herbu Szeliga [2], do poł. XIX w. Dębołęka była w rękach Murzynowskich. W 1855 r. dobra te kupił Władysław Białecki i w rękach tej rodziny Dębołęka pozostała do II wojny św. Ostatnią właścicielką była Józefa z Białeckich Zembrzuska.

Po II wojnie św. utworzono tu PGR specjalizujący się w hodowli zarodowej bydła. Przetrwał dwór z 2 poł. XIX w. w otoczeniu parku, usytuowany na wysokim brzegu Żegliny.

Zabytki

Według rejestru zabytków NID[3] na listę zabytków wpisane są obiekty:

  • zespół dworski i folwarczny, 2 poł. XIX - XX w., nr rej.: 419/A z 8.04.1998:
    • dwór
    • park z aleją dojazdową
    • folwark:
      • budynek gospodarczy
      • spichrz
      • stajnia z wozownią
      • stodoła
      • kuźnia
      • obora
      • brama

Zobacz też

Przypisy

  1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 225 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  2. Elżbieta Sęczys: Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861(1867). Warszawa: DiG, 2007. ISBN 83-7181-450-X.
  3. NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-19].

Media użyte na tej stronie