Długosz (roślina)

Długosz
Ilustracja
(c) Christian Fischer, CC BY-SA 3.0

Długosz królewski
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

telomowe

Gromada

naczyniowe

Klasa

paprocie

Podklasa

paprotkowe

Rząd

długoszowce

Rodzina

długoszowate

Rodzaj

długosz

Nazwa systematyczna
Osmunda L.
Sp. pl. 2:1063. 1753[3]
Typ nomenklatoryczny

O. regalis L.[3]

Osmunda claytoniana

Długosz (Osmunda L.) – rodzaj paproci obejmujący ok. 12[4]–15[5] gatunków o zasięgu kosmopolitycznym. Są to paprocie naziemne, rosnące zazwyczaj w wilgotnych i mokrych lasach, także nad rzekami[4].

Morfologia

Pokrój
Byliny osiągające do 2 m wysokości, z krótkim, pełzającym i często okazałym, na końcu wznoszącym się kłączem[4][6].
Liście
Okazałe, pojedynczo lub podwójnie pierzasto podzielone. Zróżnicowane na liście lub części liści asymilacyjne i przekształcone w sporofile. U poszczególnych gatunków zarodnie powstają w określonych partiach liści – np. u długosza królewskiego na szczycie liścia, u niektórych gatunków w środkowej jego części, a u innych całe liście są modyfikowane w sporofile[4].

Systematyka

Jeden z trzech rodzajów w ujęciu Smitha i in. z 2006[7], czterech[8] lub sześciu w ujęciu systemu PPG I z 2016[2] rodziny długoszowatych (Osmundaceae) z monotypowego rzędu długoszowców (Osmundales) stanowiącego z kolei klad bazalny w obrębie klasy paproci (Polypodiopsida)[2].

Wykaz gatunków[5][9]
  • Osmunda abyssinica (Kuhn) A.E.Bobrov
  • Osmunda angustifolia Ching
  • Osmunda banksiifolia (C.Presl) Kuhn
  • Osmunda claytoniana L.długosz Claytona
  • Osmunda herbacea Copel.
  • Osmunda hilsenbergii Grev. & Hook.
  • Osmunda hybrida Tsutsumi, S.Matsumoto, Y.Yatabe, Y.Hiray. & M.Kato
  • Osmunda japonica Thunb.
  • Osmunda javanica Blume
  • Osmunda lancea Thunb.
  • Osmunda mildei C.Chr.
  • Osmunda pilosa Wall. ex Grev. & Hook.
  • Osmunda regalis L.długosz królewski
  • Osmunda × ruggii R.M.Tryon
  • Osmunda spectabilis Willd.
  • Osmunda vachellii Hook.

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. a b c The Pteridophyte Phylogeny Group. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. „Journal of Systematics and Evolution”. 54 (6), s. 563–603, 2016. DOI: 10.1111/jse.12229. 
  3. a b Index Nominum Genericorum. [dostęp 2013-02-18].
  4. a b c d Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 20. ISBN 0-333-74890-5.
  5. a b Osmunda L.. W: Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-11-12].
  6. Osmunda (ang.). W: Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2013-02-18].
  7. Smith, A. R., K. M. Pryer, E. Schuettpelz, P. Korall, H. Schneider & P. G. Wolf: A classification for extant ferns (ang.). Taxon 55(3): 705–731, 2006. [dostęp 2020-12-25].
  8. Osmundaceae Martinov. W: Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-12-25].
  9. Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 134. ISBN 978-83-925110-5-2.

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
OsmundaRegalis2.jpg
(c) Christian Fischer, CC BY-SA 3.0
Habitus of "flowering" Royal Fern (Osmunda regalis); natural occurence in a forest.