Dźwiniaczka (gmina)
| gmina wiejska | |
| 1934–1944[1] | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Siedziba | |
| Powierzchnia (1934) | 72,97 km² |
| Populacja (1931) • liczba ludności |
|
| • gęstość | 88,2 os./km² |
Portal  Polska | |
Dźwiniaczka – dawna gmina wiejska w powiecie borszczowskim województwa tarnopolskiego II Rzeczypospolitej. Siedzibą gminy była Dźwiniaczka.
Gminę utworzono 1 sierpnia 1934 r. w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej z dotychczasowych gmin wiejskich: Babińce ad Dźwinogród, Dźwiniaczka, Dźwinogród, Łatkowce, Olchowiec i Wołkowce ad Dźwinogród[3].
Od września 1939 do lipca 1941 gmina znajdowała się pod okupacją ZSRR, a 1 sierpnia 1941 weszła w skład Generalnego Gubernatorstwa i nowo utworzonego dystryktu Galicja. Gmina przynależała odtąd do powiatu czortkowskiego (Kreishauptmannschaft Czortków). Przyłączono do niej wówczas obszary zlikwidowanych gmin Kudryńce (Kudryńce, Michałówka, Nowosiółka, Paniowce i Zawale) i Okopy Świętej Trójcy (Bielowce, Boryszkowce, Okopy i Trubczyn), po czym gmina liczyła 15.010 mieszkańców[4].
Po II wojnie światowej obszar gminy znalazł się w ZSRR.
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej poza administracją polską, po II wojnie światowej poza granicami Polski.
- ↑ Skorowidz gmin Rzeczypospolitej Polskiej.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 565
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).