Dagmar Fuhrmann
| ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 6 kwietnia 1954 Höchst | |||||||||
| Wzrost | 171 cm | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||
Dagmar Fuhrmann z domu Jost (ur. 6 kwietnia 1954 w Höchst[1]) – niemiecka lekkoatletka, sprinterka, halowa mistrzyni Europy z 1973. W czasie swojej kariery reprezentowała Republikę Federalną Niemiec.
Specjalizowała się w biegu na 400 metrów. Zdobyła złoty medal w sztafecie 4 × 2 okrążenia na halowych mistrzostwach Europy w 1973 w Rotterdamie (sztafeta RFN biegła w składzie: Jost, Erika Weinstein, Annelie Wilden i Gisela Ellenberger)[2]. Zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[3].
18 lipca 1975 w Durham ustanowiła rekord świata w sztafecie 4 × 440 jardów wynikiem 3:30,3 (sztafeta RFN biegła w składzie: Christiane Krause, Jost, Erika Weinstein i Elke Barth)[4]. Odpadła w półfinale biegu na 400 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1976 w Monachium[5].
Odpadła w ćwierćfinale biegu na 400 metrów i zajęła 5. miejsce w finale sztafety 4 × 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1]. Na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze odpadła w półfinale biegu na 400 metrów[6].
Fuhrmann była mistrzynią RFN w biegu na 400 metrów w 1977, wicemistrzynią na tym dystansie w 1976 oraz brązową medalistką w 1974 i 1975[7]. W hali była mistrzynią RFN w biegu na 400 metrów w 1978, wicemistrzynią w tej konkurencji w 1976 i 1977 oraz brązową medalistką w 1973 i 1974[8], a także brązową medalistką w biegu na 200 metrów w 1975[9].
Podczas igrzysk olimpijskich w 1976 dwukrotnie poprawiała rekord RFN w sztafecie 4 × 400 metrów do wyniku 3:25,71[10].
Rekord życiowy Fuhrmann w biegu na 400 metrów wynosił 51,51 s, ustanowiony 20 sierpnia 1976 w Berlinie[11].
Przypisy
- ↑ a b Dagmar Fuhrmann, olympedia.org [dostęp 2020-07-12] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 433 [dostęp 2019-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtatletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 553 [dostęp 2019-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 302 [dostęp 2019-08-19] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 445 [dostęp 2019-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtatletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 558 [dostęp 2019-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (400m – Damen), Sport-Komplett.de [dostęp 2019-07-01] (niem.).
- ↑ Deutsche Hallen – Leichtathletik – Meisterschaften (400m – Damen), Sport-Komplett.de [dostęp 2019-07-01] (niem.).
- ↑ Deutsche Hallen – Leichtathletik – Meisterschaften (200m – Damen), Sport-Komplett.de [dostęp 2019-07-01] (niem.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 371. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.)
- ↑ Dagmar Fuhrmann (neé Jost), Track and Field Statistics [dostęp 2019-07-01] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
