Dagmara Gerasimuk

Dagmara Gerasimuk^[a] (ur. 28 sierpnia 1979 w Chorzowie) – polska biathlonistka, a następnie menedżerka i działaczka sportowa. Medalistka mistrzostw Polski w biathlonie oraz mistrzostw Polski w biathlonie letnim. Dwukrotna uczestniczka zimowej uniwersjady (2001 i 2003). Prezes Polskiego Związku Biathlonu w latach 2014–2020, członek Komisji Sportu PKOL, członek zarządu IBU, od marca 2020 dyrektor rozwoju IBU.

Kariera sportowa

Jako zawodniczka uprawiała biathlon, reprezentując kluby Dynamit Chorzów i AZS-AWF Katowice^[3]. W barwach Dynamitu zdobywała medale Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży w biathlonie, zarówno w kategorii juniorów młodszych^[4], jak i juniorów^[5]. We wrześniu 1998 z drużyną chorzowskiego klubu, wspólnie z Agatą Suszką, Aldoną Sobczyk i Patrycją Szymurą, została mistrzynią Polski w biathlonie letnim w sztafecie kobiet^[6], a w kwietniu 1999 w tej samej konkurencji (w składzie Dynamitu zamiast Suszki startowała Katarzyna Sawicka) zdobyła srebrny medal mistrzostw Polski w biathlonie^[7]. Startowała również w zawodach biegów narciarskich^[8].

Jako biathlonistka na poziomie międzynarodowym w sezonie 2002/2003 startowała kilkukrotnie w zawodach Pucharu IBU (wówczas Pucharu Europy), najwyższą lokatę (12.) zajmując 20 grudnia 2002 w Obertilliach^[2]. W 2001 brała udział w mistrzostwach świata w biathlonie letnim, z polskim zespołem plasując się na 5. miejscu w rywalizacji sztafet seniorskich^[9]. Dwukrotnie uczestniczyła w zimowej uniwersjadzie – w 2001 była 31. w biegu indywidualnym^[10] i 7. w sztafecie^[11], a w 2003 35. w biegu indywidualnym, 36. w sprincie, 30. w biegu pościgowym i 26. w starcie masowym^[12].

Działalność

Absolwentka AWF Katowice^[13]. W 2008 uzyskała stopień doktora nauk o sporcie, na podstawie pracy Uwarunkowania poziomu sportowego 13-15-letnich biathlonistów w świetle analizy ścieżkowej napisanej pod kierunkiem Igora Ryguły^[14]. Była asystentem w Zakładzie Teorii Sportu, Żywienia i Suplementacji Akademii Wychowania Fizycznego im. Jerzego Kukuczki w Katowicach^[15].

Była współzałożycielką klubu UKS Lider Katowice^[3]. Trenerka I klasy w biathlonie, sędzia międzynarodowy, delegat techniczny Polskiego Związku Biathlonu (PZBiath)^[16]. Była komentatorką zawodów biathlonowych na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2006^[17].

W latach 2006–2014 była sekretarzem generalnym PZBiath^[16]. W czerwcu 2014, przy braku kontrkandydata, została wybrana prezesem Polskiego Związku Biathlonu^[17]. W tym samym roku została członkiem komitetu do spraw rozwoju dyscypliny w Międzynarodowej Unii Biathlonu (IBU)^[18]. W czerwcu 2018, ponownie przy braku kontrkandydata, została wybrana prezesem PZBiath na drugą czteroletnią kadencję^[19]. W tym samym roku została także wybrana do zarządu IBU na lata 2018–2022^[16]. W listopadzie 2019 otrzymała ofertę objęcia funkcji ministra sportu w drugim rządzie Mateusza Morawieckiego, jednak odrzuciła tę propozycję^[20]. W marcu 2020 wygrała konkurs na stanowisko dyrektora rozwoju IBU^[21], po czym zrezygnowała z funkcji prezesa PZBiath, a jej następcą wybrany został Zbigniew Waśkiewicz^[22].

Otrzymała wyróżnienie w konkursie Trenerka roku 2019 organizowanym przez Komisję Sportu Kobiet działającą przy Polskim Komitecie Olimpijskim^[23].

Osiągnięcia

Uniwersjada

Uwagi

Przypisy