Dana Reizniece-Ozola

Dana Reizniece-Ozola
Ilustracja
Dana Reizniece-Ozola (2010)
Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1981
Kuldyga

Minister finansów Łotwy
Okres

od 11 lutego 2016
do 23 stycznia 2019

Przynależność polityczna

Związek Zielonych i Rolników – Dla Łotwy i Windawy

Poprzednik

Jānis Reirs

Następca

Jānis Reirs

Minister gospodarki Łotwy
Okres

od 5 listopada 2014
do 11 lutego 2016

Przynależność polityczna

Związek Zielonych i Rolników – Dla Łotwy i Windawy

Poprzednik

Vjačeslavs Dombrovskis

Następca

Arvils Ašeradens

Dana Reizniece-Ozola
Ilustracja
Dana Reizniece-Ozola w Porto Karas (2011)
Państwo

Łotwa

Tytuł szachowy

arcymistrzyni

Ranking FIDE

2245 (1 listopada 2014)

Miejsce w kraju

2. (wśród kobiet)
39. (wśród mężczyzn)

Gnome-go-next.svg Łotewscy arcymistrzowie szachowi

Dana Reizniece-Ozola (ur. 6 listopada 1981 w Kuldydze) – łotewska polityk i szachistka. Arcymistrzyni szachowa, posłanka na Sejm, w latach 2014–2016 minister gospodarki, od 2016 do 2019 minister finansów, dyrektor zarządzająca FIDE.

Życiorys

Kariera szachowa

Sukcesy szachowe zaczęła odnosić w bardzo młodym wieku. W latach 1992–2000 wielokrotnie reprezentowała Łotwę na mistrzostwach świata oraz mistrzostwach Europy juniorek w różnych kategoriach wiekowych, zdobywając cztery medale: dwa złote (Mureck 1998[1] i Litochoro 1999[2] oraz dwa srebrne (São Lourenço 1995 – MŚ do 14 lat[3] i Oropesa del Mar 1998 – MŚ do 18 lat[4]). Pięciokrotnie (1998, 2000, 2004, 2006, 2010 – za każdym razem na pierwszej szachownicy) reprezentowała narodowe barwy na szachowych olimpiadach[5][6], była również trzykrotną uczestniczką (1999, 2001, 2011 – również za każdym razem na pierwszej szachownicy) drużynowych mistrzostw Europy[5]. Czterokrotnie z rzędu (1998, 1999, 2000, 2001) zdobyła tytuły indywidualnej mistrzyni Łotwy. W 2000 odniosła największy sukces w karierze, kwalifikując się do rozegranego w Nowym Delhi pucharowego turnieju o mistrzostwo świata (w pierwszej rundzie tych zawodów przegrała z Natašą Bojković i odpadła z dalszej rywalizacji)[7]. W 2001 Międzynarodowa Federacja Szachowa przyznała jej tytuł arcymistrzyni. W 2002 zwyciężyła (wspólnie z Tatjaną Stiepową-Dianczenko) w Memoriale Paula Keresa w Tallinnie (szachy szybkie), zajęła drugie miejsce (za Iriną Tietienkiną) w otwartym turnieju w Sztokholmie oraz zwyciężyła w turnieju w Poniewieżu[8].

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnęła w styczniu 1999 z wynikiem 2355 punktów[9]. W swojej karierze zajmowała pierwsze miejsce wśród łotewskich szachistek.

Działalność zawodowa i polityczna

Kształciła się w szkole średniej w Kuldydze. Studiowała następnie w szkole wyższej Ventspils Augstskola w Windawie, uzyskując magisterium z dziedziny tłumaczeń i terminologii. Pracowała w administracji lokalnej w Windawie oraz w spółkach prawa handlowego. Została współzałożycielką i członkinią zarządu parku technologicznego w Windawie przy swojej macierzystej uczelni.

W wyborach w 2010 uzyskała jeden z trzech mandatów, które przypadły partii Dla Łotwy i Windawy w okręgu kurlandzkim. W drugim rządzie Valdisa Dombrovskisa została mianowana sekretarzem parlamentarnym w ministerstwie komunikacji[10]. Po wyborach w 2011 na krótko objęła mandat posłanki na Sejm XI kadencji. Powróciła do Sejmu po urlopie macierzyńskim 8 marca 2012[11].

W wyborach w 2014 uzyskała reelekcję do Sejmu XII kadencji z listy ZZS[12]. W listopadzie tegoż roku objęła funkcję ministra gospodarki w drugim rządzie Laimdoty Straujumy[13]. W lutym 2016 w nowo utworzonym rządzie Mārisa Kučinskisa została natomiast ministrem finansów[14].

W 2018 została wybrana do łotewskiego parlamentu na kolejną kadencję[15]. W styczniu 2019 zakończyła pełnienie funkcji rządowej.

W styczniu 2021 powołana na dyrektora zarządzającego Międzynarodowej Federacji Szachowej[16]. Ogłosiła wówczas rezygnację z mandaty poselskiego[17].

Życie prywatne

Ma dwie córki: Helēnę i Aleksę. W 2011 wyszła za mąż za Andrisa Ozolsa, dyrektora Łotewskiej Agencji Inwestycji i Rozwoju[18].

Przypisy

  1. ↑ „Szachista” nr 10/1998, s. 259.
  2. ↑ 11) European Youth Championships (ang.). theweekinchess.com. [dostęp 2017-09-17].
  3. ↑ „Szachista” nr 2/1996, s. 40.
  4. ↑ „Szachista” nr 12/1998, s. 371.
  5. ↑ a b Reizniece-Ozola, Dana (ang.). olimpbase.org. [dostęp 2017-09-17].
  6. ↑ 39th Chess Olympiad 2010 Women (ang.). chess-results.com. [dostęp 2017-09-17].
  7. ↑ World Chess Championship (Women): 2000 FIDE Knockout Matches (ang.). mark-weeks.com. [dostęp 2017-09-17].
  8. ↑ Baltic States Women Ch 2002 (ang.). fide.com. [dostęp 2017-09-17].
  9. ↑ Dana Reizniece-Ozola (ang.). chess-db.com. [dostęp 2016-07-12].
  10. ↑ ZZS valde piekrīt sešu ministriju pārraudzībai, akceptē ministrus un parlamentāros sekretārus (łot.). zzs.lv, 2 listopada 2010. [dostęp 2017-09-17].
  11. ↑ Danai Reizniecei-Ozolai atjaunots Saeimas deputāta mandāts (łot.). saeima.lv, 8 marca 2012. [dostęp 2017-09-17].
  12. ↑ 12. Saeima apstiprināta (łot.). nra.lv, 4 listopada 2014. [dostęp 2017-09-17].
  13. ↑ Jānis Kincis: Apstiprina jauno valdību Laimdotas Straujumas vadībā (łot.). diena.lv, 5 listopada 2014. [dostęp 2017-09-17].
  14. ↑ FOTO: Saeima dod zaļo gaismu Māra Kučinska valdībai (łot.). diena.lv, 11 lutego 2016. [dostęp 2017-09-17].
  15. ↑ Ievēlēto deputātu alfabētiskais saraksts (łot.). sv2018.cvk.lv. [dostęp 2018-10-07].
  16. ↑ FIDE appoints Dana Reizniece-Ozola as Managing Director (ang.). fide.com, 4 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-04].
  17. ↑ Former Finance Minister Reizniece-Ozola to swap Saeima for international chess role (ang.). lsm.lv, 4 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-04].
  18. ↑ Apprecējusies Saeimas deputāte, divu bērnu māmiņa Reizniece (łot.). jauns.lv. [dostęp 2017-09-17].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Dana Reizniece-Ozola 2011.jpg
Autor: Andreas Kontokanis from Piraeus, Greece, Licencja: CC BY-SA 2.0
WGM Dana Reizniece-Ozola, Porto Carras EchT 2011.
Dana Reizniece 2010.jpg
Autor: Saeima, Licencja: CC BY-SA 2.0
10.Saeimas deputāte Dana Reizniece. Foto: Saeima