Dankowice Drugie

Dankowice Drugie
— wieś —
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	kłobucki
Gmina	Krzepice
Liczba ludności (2008)	255
Strefa numeracyjna	34
Tablice rejestracyjne	SKL
SIMC	0137035
Położenie na mapie gminy Krzepice Dankowice Drugie
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Dankowice Drugie
Położenie na mapie województwa śląskiego Dankowice Drugie
Położenie na mapie powiatu kłobuckiego Dankowice Drugie
50°56′59″N 18°42′08″E/50,949722 18,702222

Dankowice Drugie – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim, w gminie Krzepice.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Nazwa

Nazwę miejscowości w zlatynizowanej staropolskiej formie Dankowycze villa wymienia w latach (1470-1480) Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis^[1]. W okresie tym nie rozróżniano Dankowic Pierwszych oraz Drugich. Rozdział tych miejscowości nastąpił później.

Historia

W roku 1564 we wsi Dankowice osiadłych było 16 kmieci na półłankach. Płacili oni 24 groszy czynszu podymnego i rzecznego, płacił również tamtejszy włodarz. Nie płacili wicnego i polnego, dlatego że nosili sieci do boru. Oddawali sep owsianą, kury, jaja, dwóch kmieci oddawało chmiel, 2 zagrodników płaciło 12gr., trzeci 24gr. Dziesięciu kmieci miało barcie i płaciło miodowe. We wsi były dwa młyny, jeden na rzece Kostrzynie, o jednym kole, z którego młynarz płacił 5 grzywien i karmił 1 wieprza dla zamku. Drugi młyn, o dwóch kołach, był na Liswarcie, płacił z niego młynarz 10 grzywien czynszu, oddawał korzec mąki pszennej, karmił 2 wieprze do zamku. Dodatkowo młynarz płacił 36 gr. od rzeki. We wsi były dwa stawy, jeden na potoku. Lustracja z roku 1789 podaje, że chłopi odrabiają staroście 94 dni, płacą 14zł 18gr wiecowego. Oddają ponadto 63 wiertle owsa, 7 wiertli i 3,5m chmielu, 37 kur, 157 jaj. Na folwarku w Dankowicach uprawiano: żyto, pszenicę, jęczmień, owies, groch, tatarkę, proso. Za rok 1786/1787 i 1787/1788 zebrano 223 wozy siana.

Przydrożna kapliczka św. Jana Nepomucena

Zbudowana została w roku 1843 na planie kwadratu, dół kapliczki do połowy murowany, otynkowany, ze skarpami na rogach. W części murowanej trzy okna zakończone półokrągłym łukiem, czwarte zamurowane. W niedużym wnętrzu kapliczki rzeźba św. Jana Nepomucena. Ponad częścią murowaną przykrytą gontowym daszkiem drewniana wieżyczka zakończona baniastym hełmem, ponad nim toczona steryczna zakończona kutym krzyżem i chorągiewką, na niej rok 1843. Wcześniej była przerdzewiała chorągiewka z datą remontu w roku 1957. W przeźroczu wieżyczki żeliwny dzwon z inskrypcją "Panki 1843" i dwa krzyżujące się młotki. Kapliczka posadowiona jest na obszarze dawnych posiadłości dworskich. Stoi na terenie dawnego parku podworskiego. W dawnych czasach w jej pobliżu stały dworskie czworaki, stajnie, brogi i stodoły, niestety uległy zniszczeniu tak jak i dwór. Jak głosi legenda dziedzic Dankowic przywiózł z pobliskiego Śląska pięknego rasowego barana. Pewnego dnia barana ukradł i zabił chłop pańszczyźniany Jan z Dankowic. Gdy sprawa wyszła na jaw rozgniewany dziedzic kazał złapać chłopa, wychłostać i zakuć w dyby, po kilku dniach ciężko pobity chłop zmarł. Po latach męczeńskiej śmierci Jana, miejscowi wieśniacy wybudowali kapliczkę w miejscu dawnego pręgierza. Jak wspominają dawni mieszkańcy Dankowic, dzwon kapliczki wzywał ich dziadków do pracy na pańskim, kto nie zdążył na 6 rano dostawał baty. Bito nieźle "Chłostę cztery plagi przez gołe ciało" polecała Oekonomia jako karę za opuszczenie pańszczyzny, za spóźnienie do pracy "tak się z nim obchodzić, jako w szkole żakami bakałarz: to jest dać mu chłostę i pamiętne dobro" w razie recydywy zaraz na praszczęta puścić i kazać wszystkim chłopom po trzykroć zaciąć". Inne podanie głosi, że koło kapliczki doszło do potyczki między powstańcami z kozakami w roku 1863.

Źródło

"Blask Dawnych Krzepic"; Wydanie II rozszerzone o ważne wydarzenie z Krzepic i okolicy z okazji jubileuszu 650-lecia miasta Krzepic. Materiały z dziejów Krzepic i okolic zebrał i opracował Romuald Cieśla z Krzepic; Krzepice 2007.

Zobacz też

• Dankowice

Przypisy